خانواده برتر

خدا بهت رحم کنه شما الان با دو تا بچه طرفی یکیش خواهرت و یکیش هم داداش کوچولوت ( شوهرت)
به شوهرت بگو سعی کنه تو دل خواهرت جا وا کنه و اعتمادش رو جلب کنه و بهش محبت کنه اگه خواهرت حس محبت شوهرت رو متوجه بشه بهش اعتماد پیدا میکنه و با اون بچگیش حس میکنه که وقتی تو باهاش بیرونی جات امنه و اوایلش از ده دفعه سه چهار دفعه ببرینش بیرون گاهی اوقات بهش قول بدین از بیرون اومدین براش یه چیزی که دوست داره بخرین و یا بازی ای که دوست داره باهاش انجام بدین خلاصش اینکه به شوهرت باید بگی فکر کن این خانوم خواهر خودته و بهش مهربونی کن. ولی اگه همش قیافه تو هم شوهرت رو ببینه که وقتی میاد طرفتون شوهرت اخماش میره تو هم اونم چون بچست لج میکنه و حس میکنه این اقا اومده خواهرش رو ازش بگیره و میفته سر لجبازی به شوهرت بگو دو زار محبت خرج بچه کن بچه ها تشنه محبت اند.

این از اون ضد حال های اعصاب خرد کن تو زندگیه!!!!

اوه اوه یاد خودم و خالم افتادم!!!!! اخه من بچه بودم به حد مرررررررگ به خالم وابسته بودم میومد خونمون میموند بعدش که میخواست بره تا یه ماه هرروز در حال ابغوره گرفتن بودم البته خالم هم همین طوری بود وابستگی دو طرفه بود شوهر که کرد شاید باورت نشه شوهرش وحشتناک به من حسودی میکرد اصلا یه جور بدی من با اون لج بودم اون با من!!!!! به‌خصوص که خالم خیلی علاقه ی انچنانی به شوهرش نداشت و به هر بهانه ای از بودن با اون تو دوران عقد طفره میرفت و بیشترین بهانه هاشم من بودم!!!!!!! مثلا شوهر خالم هر وقت منو میدید کل کل هایی که بین ما اتفاق میوفتاد این بود خاله ی خودمه زنه منه اول خاله ی من بوده بد شده زن تو اونم میگفت اول دختر دایی من بوده بد شده خاله ی تو فک کن یه مرد بیست و خورده ای سال با من که یه بچه ی پنج ساله ای بیش نبودم تا این حد کل کل میکرد و‌علنا منو رقیب خودش میدید!!!!!! ببین چاره ای نیست تو هر کاریم بکنی نمیتونی این دو تا رو با هم راضی نگه داری مجبوری بین این دو یکی رو انتخاب کنی که خوب مشخصه باید شوهرتو انتخاب کنی!!!!! اول اینکه زیاد اطراف خواهرت نپلک و ازش دوری کن و سعی کن بیشتر خونه ی خانواده ی شوهرت باشی و وقتیم که هستی دور از دسترسش باشی روش بدیه ولی فقط همین کارسازه دیگه اینکه مادرت میتونه شدیدا این اوضاعو مدیریت کنه خود من مامانم بهم گفت خالت دیگه یه زندگیه جدید داره و تو نباید انقدر بهش وابسته باشی و باید فراموشش کنی کلا مامانم خیلی باهام حرف زد و توجیهم کرد البته توجیهاتش یه مقدار قاطعانه و خشک بود یه بار که بهم گفت انقدر اویزون خالت نباش زشته فک میکنن دختر لوسی هستی اینو که گفت از اون جایی که من تو همون بچگی مثل الان به شددددددت مغرور بودم دیگه طرف خالم نرفتم!!!!! پس مادرت باید خواهرتو روشن کنه که بیخیال تو بشه.کلا نگران نباش هم فراموشت میکنه هم به نبودنت عادت میکنه ولی زمان میبره و به نظرم تو خودتو کنار بکش چون چسبیدن تو بهش و سعی در توجیه کردنش و دادن قول ها و وعده هایی برای راضی کردنش هیچ نتیجه ای جزحساس تر کردن شوهرت و لوس تر شدن خواهرت نداره!!!!!  راستی مامانه خودمم این شرایطو داشت ازدواج که میکرد داییم حدودا سه سالش بود مامانم تا حد مرگ داییمو دوست داشت اصلا همه ی کاراشو خودش میکرد داییم هم مامانمو دوست داشت روز عروسیشون با اون یه وجب قد و بالا کت شلوار و کروات پوشیده بود میگفت به این مرده(بابامو میگفت)بگید بره حق نداره ابجیمو با خودش ببره ابجیم زن خودمه خخخخ.یعنی من فیلم عروسیه اینا رو میبینم همیشه و همه جا داییم کنار مامانم و بابام که عروس و داماد بودن ایستاده بود و همه جا کنارشون بود گاهی من به داییم میگفت سر جهازی بودیا اونم میخنده.

خب مواقعی که با خواهرتون هستین بیشتر براش وقت بذارین که موقع رفتن فک نکنه بهش بی توجه هستین که دارین میرین و کمتر برای جلب توجه این کارارو بکنه

وای اینکه فاجعست....

سلام

به سروناز: این چه حرفاییه که میزنید؟! بچه رو تهدید کردن و نیشگون گرفتن یعنی چی؟

خیلی متاسفم که رفتارت با بچه ها اینقدر بده. اون بچه س می فهمی؟! بچه این موارد تو ذهنش میمونه. سوال کننده خواهرشه خیلی هم دوستش داره. با حرف زرین موافقم. پیشنهاد خوبی داده.

یاد دختر خاله 5ساله ام افتادم

اصلا به سروناز گوش نکن.منم عقد هستم.یه خواهرزاده دارم که خیییلی دوستش دارم.و اون هم همین حس رو نسبت به من داره.از وقتی ازدواج کردم وقتی شوهرم میاد حسودی میکنه و فکر میکنه که دیگه مال اون نیستم.منم برای اینکه کمتر حسادت کنه با شوهرم گاهی باهاش بازی میکنیم و یا وقتی که با هم بیرون هستیم براش یه چیزی میگیریم ولو یه پفک یا کیک و میگم اینو عمو برات خریده.

واقعا فک کردید من اونکارهارو کردم بخدا همش شوخی بود فک کردم اون لبخند بعد گفتن اینکه بداخلاق بشبد گویای شوخی بودن حرفم بشه و تو جمله دومم به گفتن نیشگون. نوشتم خخخخ اون دلیل بر شوخی کردنم داشت من عاشق بچه هام یسره بوسشون میکنم اینهارو محض مزاح گفتم لابلاش هم نظرمو گفتم بنظرم مادرشون باید مدیریت کنن و اینکه بیشتر خونه شوهرشون برن م

درسته که مادرم باید کنترل کننده باشه . اما متاسفانه مامانم هم توقع داره با خودم خواهرمو ببرم و وقتی میگم به آبجیم که انقد دنبالم نیا مامانم ناراحت میشه . از طرفی شوهرم که خواهرزاده هم سن آبجیم داره که این دوتا یا همیشه خونه ما پلاسن یا خونه مادرشوهرم . دلم نمیخواد آبجیم انقد دور وبرشون باشه که باعث بشه فک کنن بچه لوس و کنه ایه . بخدا اصن کنه نیس . اما شوهرم زیاد روش حساسه و زیاد اهل بازی با بچه ها هم نیس مگه چی بشه که یه لبخند بهش بزنه ... میگه من فقط بچه خودمو نوازش می کنم . بخدا هر وخ میخوایم بریم بیرون می ترسم یهو آبجیم گریه کنه منو ببرین و شوهرمم برزخی بشه 

شایدفکرمیکنه میریدپارک واین ور اون ورکه دوستداره باهاتون بیادبهش بگیدمیریددکترامپول بزنیدیا جایی میرین که بچه راه نمیدن یاچندساعت به امدن نامزدت یک بازی روکه دوست داره بهش بگین به شرطی که بعدا دیگه نیاد تو اتاقتون  باهاش بازی میکنید بهش بگیدبره بیرون اتاق نقاشی خوشگل بکشه واگه نقاشیش ناز بودشوهرتون بهش جایزه میده به نامزدت بگواومدتوبشونتش روپاش واسش قایق کاغذی درست کنه بعدبفرستش بره توتشت اب باش بازی کنه تبلتتوبش بده بره جای دیگه باش بازی کنه .....بازم خواستی بگوگلم

با نظر گلابتون موافقممممممممم

اولا واکنش همسرتون و حساس شدنش طبیعی هست و نه حسودی ..بهترین دوران زندگی هر فرد دوران نامزدی و یا عقد و نامزد بازی هست و اصلا شیرینی ازدواج این دوران هست حالا شوهرتون میخواد با شما تنها باشه حرف بزنه بیرون بره نامزد بازی کنه و یهو این وسط خواهر شما مزاحمت ایجاد میکنه هر مردی باشه ناراحت میشه و این اصلا نه مربوط به حسادت میشه و نه مربوط به بچه بودن شوهرتون مشکل بنظر من از مادرتونه...وقتی خواهر شما با شما میاد توجه شما به خواهرتونه و شوهرتون هم نمیتونه نامزد بازی کنه و حتی گاهی ابراز عشق و صحبت بکنه ...تصور کنید با نامزدتون میرید بیرون دست توی دست هم میخندید حرفا عاشقانه میزنید میرید رستورانی جایی و با هم حرف میزنید عاشقانه سینما میرید و واقعا لذت میبرید ...حالا تصور کن خواهرت هست نمیتونید جلوش ابراز علاقه کنید جا دست نامزدتون باید دست خواهرتون را بگیرید یهو دسشویی میگردش یا خسته میشه میگه خوابم میاد یا میگه میخوام برم پارک همه اینها واقعا فشار میاره روی ادم ...اون دوستی که میگه شوهرتون بچست یا حسوده واقعا خیلی بی انصافه و بی منطق حرف میزنه..درسته خواهرتون بچست ولی مادرتون که بچه نیست من مشکل اصلی را مقصر مادرتون میبینم یکی اینکه برای راحتی خودش بچه را دنبال شما میکنه و موضع میگیره چرا نمیبریدش دوم اینکه این بچه محبت مادر را از مادرتون ندیده و از سمت شما دیده و جایگاهها عوض شده ...پیشنهاد من اینه به بچه بگید که نمیتونه بیاد باهاتون و بعد اگه گریه کرد توجه نکنید و برید کم کم درست میشه به مادرتون هم بگید که اون مادر بچست و نه شما و اینکه شما نیاز دارید اوقاتی با همسرتون تنها باشید و در رابطه با این اخلاق مادرتون با پدرتونم صحبت کنید تا ایشونم تذکری بهش بده ... به گریه های خواهرتون توجه نکنید کم کم به مرور زمان میپذیره شرایط را ..قاطعانه رفتار کنید ولی و در مقابل ناراحتی مادرتون سست نشید چون مقصر مادرتونه ..

اینهایی که شوهرتون را بچه یا حسود میدونند یا اینکه میگند بچه را با خودتون ببرید بیرون با شوهرتون به حرفها اینها توجه نکنید صحبتها نا اگاهانه میکنند و فریب دهنده ..

اون دوست دیگه که گفت شوهر خالش میگفته اول دختر دایی من بوده و از این حرفا دوست عزیز اینها شوخیه که همه انجام میدند و نه حسادت با شما خیلی دست بالا نگیرید که شوهر خالتون خودش را با شما مقایسه میکرده ..

ینی شوهرت ب بچه 4ساله حسادت میکنه؟😐

به نظر من آبجیت یکم حق داره تو اگه چهار سالت بود و تنها خواهرت ازت دور می شد و می رفت پیش یکی دیگه حسودی نمی کردی ، سعی کن شوهرت و آبجیت با هم دوست بشن .