خانواده برتر

تنها و مستقل زندگی کردن یه خانم تنها، در بعضی از فرهنگ ها و خانواده ها خیلی برا خانواده ها سخته آخه آشناها و بسةگان واطرافیان و... ممکنه خانواده تو سرزنش کنند و یا حرف هایی بزنند که باعث سرشکستگی و شرمندگی خانواده تون بشه و همینطور تفکر و نگاهشون به شما منفی بشه اگه خواستگار مناسبی براتون بیاد ممکنه با حرفایی که میزنن و تفکرات پوچشون خواستگارتون رو فراری بدن حالا بالفرض که خواستگارتون شما رو بشناسه و بدونه اهل هیچ برنامه ای نیستید ولی وقتی خانواده شون بیان تحقیقات نمیتونن حرف اطرافیانتون رو نادیده بگیرن پس ممکنه مثل همین خواستگارتون خانواده ش مخالفت کنند . از وقتی خواهر کوچیکم نامزد کردن مامانم بارها با حرفا و زخم زبوناش خیلی اذیت شدم همش فکرم این بوده که حتماً سر کار برم و یه وام بگیرم و طبقه بالای خونه مونو برا خودم درست کنم تا حداقل از حرفای آزاردهندهمامانم خلاص بشم و روحیه مو حفظ کنم . اما وقتی بهش فکر میکنم که مستقل زندگی کردنم بیشترین آسیبشو خودم میبینم کلاً از خیرش گذشتم و گفتم تا وقتی یه خواستگار خوب برام بیاد همه این آزار و اذیت ها رو تحمل میکنم . پیشنهاد میکنم شما هم از این تصمیم صرف نظر کنید . امیدوارم یه خواستگار خوب و ایده آل تون براتون بیاد و خوشبخت بشید و از این آزار و اذیت ها نجات یابید . یا حق 

ان شاءالله که بزودی طعم قشنگ خوشبختی را بچشید.

از طرفی اگر براتون مورد ازدواج هم پیدا بشه با فهمیدن این موضوع احتمال رد شدن خیلی بالاست.

من احتمال میدم شما دوست داری بدون اطلاع خانواده باکسی ارتباط داشته باشی با اینکه شرعا مشکلی نداره ولی این کار قابل پذیرش عرف نیست و ممکن خیلی به ایندتون ضرر بزنه.

انشاالله مشکلتون رفع بشه.

ببینید این راه حلش نیست !این کار شما یعنی فرار کردن از مشکل!

شما بهتره برخوردهای مختلف رو درمورد برادرتون امتحان کنید تا به نتیجه برسید!یعنی ببینید چه برخوردی بهتره.

بی اعتنایی و جواب ندادن،برعکس اون رفتارکردن.یا وقتایی که اون خونه هست شما برید بیرون پیش دوستاتون یا برین کلاس یا خونه ی فامیل که خیلی باهاش برخورد نداشته باشید.

ضمناً اگه بی ادبی کرد سعی کنید باهاش درگیر نشید و عصبانی هم نشید.

حالا تو میخوای همچین خانواده ی خوبی رو که حاظر نیستن به هیچ وجه تنهات بزارن و همه جوره پشت سرت بودن وهستن رو ول کنی و خونه مجردی بگیری که چی بشه به نظرم واسه داداشت یه راهکار دیگه پیدا کن اصن شاید مشکل از خودته یا از هر دوتون درکل به نظرم بیشتر فک کن و ریشه یابی کن که مشکل از کجاست همونو حل کن موفق باشی

متاسفانه این ایراد بر جامعه ما حکم فرماست. چیزی که حق طبیعی یه انسان هست متاسفانه ازش غافل شدیم. مسلما ما هم از این محدودیت خرسند نیستیم اما فکر نمی کنم هیچ کدوم از شهرهای ما ، خانم ها چه مجرد و چه متاهل ، بتونن مستقل زندگی کنن جز یه استثناهایی. خصوصا وقتی از لحاظ مالی بتونن مستقل زندگی کنن چرا عرف جامعه ما این اجازه رو نمیده؟

همش ما در گیریم که زن به راه خلاف نره ، حتی خیلی از خانم ها هم همچین حسی رو دارن. اگه ساز و کارهاش فراهم بشه ، هیچ کس حق تعرض به حریم کسی نباید داشته باشه. ولو اون حریم زندگی متاهلی باشه ، زندگی مجردی خانم مجرد باشه یا آقای مجرد یا خانم مطلقه. همش ما می گیم اگه زن مطلقه یا دختری ، مستقل زندگی کنه مردم چه می گن؟ ممکنه بهشون تجاوز بشه؟ ممکنه آسایش شون سلب بشه. چرا باید همچین اتفاقی بیفته؟ تمام شخصیت زن رو خلاصه کردیم فقط و فقط تو مسائل جنسی!!!

چرا کسی به یه پسر مجرد تجاوز نمی کنه؟ چرا کسی به یه مرد مطلقه تجاوز نمی کنه؟ چرا خانواده ها اجازه میدن پسر مجردشون مستقل زندگی کنه؟ چرا هیچ ایرادی به استقلال یه مردی که زنش رو طلاق داده ، وارد نمی کنن؟ تجاوز گرها کیا هستند؟ آیا همه این متحاوزین آقایون هستند یا خود خانم ها هم این حق رو به خودشون نمیدن که نسبت به هم نوع شون بهتر قضاوت کنن؟ آیا همه حقوق احجاف شده خانم ها ، مقصرهاش مردها هستند؟ خانم ها چی؟ والدین چی؟ هرچند خلاء قانونی وجود داره اما من فکر کنم بهتره کمی انسانی تر فکر کنیم.

اگه کسی بخواد خدای ناکرده خلاف کنه ، چه خونه باباش باشه ، چه خوابگاه دانشجویی باشه ، چه مجرد باشه و چه متاهل ، بالاخره کار خودش رو می کنه و به هیچ عنوان کسی هم نمیتونه مانع کارش بشه ، مگه خودش نخواد اصلا هم مهم نیست کجا باشه، اون کار خودش رو می کنه ، اگه هم زنی اینقدر فهم و شعور داره که می تونه مستقل زندگی کنه ،انگ پاک یا ناپاکی اون رو نباید قبل از استقلال بهش ببندیم.

ما هم از این محدودیت راضی نیسیتم. چون دور و بر ما و تو اقوام هم زنان مطلقه ای هستتد که خونه باباشون زندگی می کنن و هنگامی که میرن بیرون خانواده اش تعقیبش می کنن. علیرغم همه خوبی هاشون ، اما اون اعتماده نیست. جالبه همین خانم وقتی مجرد بود کسی تعقیبش نمی کرد ، وقتی تو خونه شوهرش بود کسی تعقیبش نمی کرد ، الان که حتی برای ازدواجش از لحاظ شرع و قانون نیازی به اجازه کسی نداره ، همه تو تعقیب و گریزش هستند ، جل الخالق از ما!!

اگه خانم ها اینجوری نسبت به هم نوع شون قضاوت می کنن، چه انتظاری از آقایون هست؟ من فکر می کنم تو بعضی نقاط شهرهای بزرگ ، این مسئله حل شده ، البته فراگیر نیست ولی بعضی جاها این اتفاق افتاده. در هر صورت ، آنچه تو خیلی از جوامع دنیا حل شده ، تو جامعه ما هنوز به عنوان یه معضل بهش نگاه میشه.

 جالبه می بینیم تو اغلب کشورهای دنیا ، بچه هاشون به سن 18 سالگی که رسید والدین بهش می گن فرزندم می تونی بری جای دیگه زندگی کنی و به نوعی اجازه و اختیاری تقریبا همراه با اجبار ، بهش میدن که از خونه بره. فرقی نمی کنه این فرزند دختر هست یا پسر. آیا قرار نیست ساز و کارهای جامعه ما هم به این سمت پیش بره؟ آیا اسلام هم این محدودیت رو اجباری کرده یا نه این مشکل خود ماست؟

" خانواده بیخ ریش آدمن " !

تا قبل از اینکه شما وضع مالیت خوب بشه 100% وبال گردنشون بودید و حالا از نظر شما برعکس شده !

جل الخلایق !

معمولا خانمی خونه مجردی داشته باشه تکی هم زندگی کنه اگه امازاده هم باشه پشتش حرف درمیارن

خانواده احتمال زیاد از اون حرفا میترسن . شاید برای شما مهم نباشه و لی برای اونها آبروشون خیلی مهمه

من هدفم از زندگی مستقل بالابردن کیفیت زندگیم و آزادی شخصیم هست به هیچ وجه دنبال ارتباط از اون مدلش نیستم و از طرفی فکر میکنم وقتی دستم به دهنم میرسه چرا باید سرکوفت و تحقیر بشنوم. نه مثل آدم باهامون رفتار میشه و نه میزارن مثل آدم زندگی کنم. من دو شیفت کار میکنم گاهی فکر میکنم بیهوده زحمت میکشم چون هیچ راهی برای بهبودی وضعیت زندگی نیست.

یه ادم اگه خراب باشه کنار خانواده اش هم خرابه.این وابستگی های بیش از حد جلوی پیسرفت افراد رو میگیره.جوونا رو درگیر روزمرگی میکنه.جوونی که ازاده هز جا می خواد زندگی کنه هر جا می خواد درس بخونه و هر شغلی دوست داره انجام بده و نگراننطر و قضاوت اطرافیان نیست ادم موفق تر و مستقل تر و با دست و پا تریه.مسلما روحیه بهتری هم داره.اگر همه جوونا اینطور باشن میدونیدقدر کشور پیشرفت میکنه؟ تا کی باید همه چیزمون فدای مسایل جنسی کنیم.

زود قضاوت میکنید

نتیجه گیری کلی اینه که باید سوخت و ساخت بعدش میگن چرا جوونا افسردن

میترسم آخرش به پوچی برسم....

امادوست مجازی من،زندگی مجردی توی ایرانوبااین طرزتفکرات واقعاسخته.درواقع درپس هرتصمیمی هم پیامدای منفی وجودداره هم مثبت بایدببینی کدوم به کدوم میچربه درکل هرراهیو که انتخاب کنی سختیای خودشوداری بایدبرآوردکنی ببینی سختیهای کدوم کمترو قابل تحمل تره برات و وقتی مطمءن شدی راهتو خودخودت انتخاب کن مگه آدم چندبارزندگی میکنه.

برات دعامیکنم امیدوارم مشکلت حل شه

من دختری ۲۶ ساله ام که عقایدم کاملا مخالف خانوادمه ، هرکارمیکنم باهاشون کنار بیام نمیشه اصلا انگاراز دوتا دنیای متفاوتیم، اصلا منظورم بی بندوباری و...نیستا!من آرامش میخوام استقلال میخوام،میخوام جایی باشم که حداقل ساعت خوابدنم به کسی مربوط نباشه یا طرز پوششم تو خونه اذیتم میکنه اخه شایدتااخر عمرم ازدواج نکرد،بازم باید با این شرایط زندگیم بگذرونم؟اخه مگه من چن سال زندم الان بهترین روزای عمرمه که داره با لجبازی و دعوا میگذره,کلافه شدم بگین چکار کنم؟فقط شعار ندین که هیچجوره نمیشه با اخلاق پدر من کنار اومد:'(

من هم یه دختر هم سن و سال شما هستم منتها ازدواج نکردم و با خانواذه هم زندگی میکنم و دلیل اصلیشم وابستگی به خانوادمه اما تو این فکر هستم که   کم کم مستقل بشم ؛اما با عرض معذرت این رو میگم وقتی شما این موضوع رو مطرح میکنید یعنی هنوز امادگی مستقل شدن رو ندارید ؛ توصیه من به شما  این که چرندیاتی که حرف در میارن و خواستگار خوب پیدا نمیشه این چیزا اهمیت ندید  

به نظرم برای کارم یا برای ادامه تحصیل باید برم شهر بزرگتر تا دیگه برنگردم خونه پدری

خونه آرامش رو محیا نمیکنه مامانم

بهش میگم اما گوشش بدهکار نیست

برام دعا کنید مشکلم حل بشه 

خیلی خستم دوست دارم بخوابم  دیگه پا نشم

از این دنیا خسته شدم

حتما مستقل شو و به خرافات خانوادت پشت کن

اگه اهل درسی، کنکور بده برو دانشگاه یه شهر دیگه که بتونی بری خوابگاه. اونجا هم بروبچ باحالی هستن هم خوش میگذره هم تنها نیستی هم پیش خونوادت نیستی هم بهونه ی درس رو واسه رفتن داری و برا خونوادت پذیرفته تره. 

موفق باشی

تو فامیل و اطرافیان ما اصلا این چیزا مطرح نیس من اولین بار اینجا دارم میخونم این مشکلاتو! خیلی از پسردخترهای فامیل هم مجرد زندگی میکنن. تاحالا نه من نه فامیل دربارشون حرف بد یا فکر بدی نکردن. خیلی عادیه تو فامیل ما. 

دیگه تو فرهنگای پایین ازین دردسرا هم هست ! خودتون باید خط شکنی کنید و به خرافات پشت کنید. وگرنه اونا دلشون به حال شما نسوخته.....

خلاص