خانواده برتر

خدا می دونه خیلی وقته چیزی خوشحالم نکرده!!!!!!یک عمره شب بیداری و خستگی دارم می کشم که شاید بتونم زندگی رو در اون موقعیت جدید شروع کنم زمانی که بهش می رسم می بینم ارزش خودش رو از دست می ده.شما بگو سد کنکور، شما بگو دانشگاه خوب، شما بگو کمی پس انداز، شما بگو انسانیت،شما بگو اخلاق .......

تو جامعه فعلی داد بزن بگو من یک جوونه 27 ساله پاک از بسیار از آلودگی هام.همه به چشم یک دیونه بهت می خندن.

نمی دونم چی بگم.خیلی وقت ها مثل الان زندگی برام خیلی بیهوده می شه. فقط بگم تو ذهنم اینه که از این سرزمین که نه بهش تعلق خاطر دارم و نه اون به من نیاز برم 

همین........

هیچی

منم دهه شصتیم ولی هیچی خوشحالم نمیکنه... با اینکه بقول شما هرکاری رو شروع کردم به یه سرانجامی رسوندمش ولی باز وقتی  خودم رو توی تضاد ارزش ها و ضد ارزشها میبینم ...

نمیدونم چی خوشخالم میکنه

سلام پسر گلم

من امینی هستم متولد سال 49

وقتی تیتر سوالتون رو دیدم خواستم باهات صحبت کنم در خصوص خودم که خودت قضاوت کنی نسل سوخته کیان.

از بچگی عاشق درس و مدرسه بودم . همیشه هم شاگرد اول بودم. اون زمان تابستون میرفتیم شهرهای اطراف واسه تحصیل بیشتر و آمادگی برای سال های بعد

رشته ی تجربی رو انتخاب کردم . انقد داخل درس های ریاضی و فیزیک ماهر بودم که میتونستم مشتق و انتگرال رو بدون کاغذ تو ذهنم حساب کنم

یادمه یک سال جبر رو انقد از ما سخت گرفتن که فقط پنج نفر بالای ده شدن ! بالاترین نمره سیزده بود و من شده بودم یازده و نیم

مجبور شدن به اون سیزدهی هفت نمره بدن بشه بیست و به بقیه هم هفت نمره دادن

کنکور دادم ، همه ی درسا رو خوب زدم به جز زیست رو که چهل و هفت درصد زدم

رتبه ی کنکورم شد دوهزار و دویست رشته ی تجربی

موقع انتخاب رشته زدم پزشکی و قبول نشدم! میدونی چرا ؟ چون اونموقع جنگ بود و چهل درصد ظرفیت رو رزمنده ها سهمیه داشتن ، ده درصد هم خانواده های شهدا . یعنی پنجاه درصد ظرفیت همینجوری رفت!

یعنی اینکه رشته ی پزشکی که در حالت عادی میتونستی حتی با رتبه ی چهارهزار قبولش شی من با دو هزار و دویست قبول نشدم!

دیگه انتخاب رشته نکردم.از روی سادگیم.خب اونموقع ما کسیو نداشتیم که باهاش مشورت کنیم که بگه آقا حداقل داروسازی یا چیز دیگه میزدی.... الآن بعد بیست واندی سال مدرکم دیپلم تجربیه و یه مغازه ی ساعت فروشی جمع و جور دارم

خداروشکر...راضیم از زندگیم. یه لقمه ی حلال سر سفره ی زن و بچه میبرم

ولی خواستم اینو به شما بگم، خداییش الآن وضع و امکانات شما قابل مقایسه با دهه ی ما نیست! من وقتی کتاب ریاضی پسرم رو میبینم تعجب میکنم! اون کتاب ریاضی ما که یه غولی بود برا خودش کجا و این ریاضی کجا...چند هفته پیش پسرم برگه ی امتحان ریاضیش رو آورد و گفت بابا نگاه کن چقد سخت بود امتحان و ...

به خداوندی خدا قسم همون جا شروع کردم یکی یکی حل کردن سوالات رو! بعد ا بیست و خورده ای سال !!!!!!! هنووز فرمول های ریاضی و فیزیک یادمه

پسرم سعی و تلاشتو بکن! امکانات شما واقعا قابل مقایسه با ما نیست.

به راحتی میشه تو این دوره یه موقعیت خوب واسه خودت انتخاب کنی.فقط با سعی و تلاش

الآن مگه دکترا چیکار میکنن. من یه ساعت تعمیر میکنم میگم دوهزار تومن اون آقا یه نگاه به مریض میندازه میگه پنجاه تومن....

نسل سوخته داریم تا نسل سوخته. بازم خداروشکر

بابا ما دهه 70 ها از همه بدبخت تریم تو این اوضاع بد اقتصادی بیکاری اگه شما دهه 60 تیها 10 درصدتون بیکار هستید ما 100 ذرصد بیکار و ناامید و سر خورده هستیم

زمان اسمش رو نبر (طرف با مدرک دوم ابتدایی میرفت استخدام شرکت نفت میشد)

ولی الان فوق لیسانسها و دکتری بیکارن

60و 70 و80 نداره همه بدبختن و ناامید

(البته نه همه ی همه)

ولی بخدا این حقمون نیست

دونه دونه چیکه چیکه اشکام میریزه رو کاغذای خیس
تو که حال همه رو نوشتی حال دله مارو بنویس
بنویس از اونهمه غصه که تو دل دیوونه نشسته بغض منو بنویس
بنویس از عاشق دیروز که منو نمیشناسه امروز بد شدنو بنویس
کاغذ کمه دیگه غمو دردام داره قد دریا میشه
هر روز توی دنیا یه نفر هست که داره تنها میشه
من قلبی و نشکستم من خسته تر از خستم
با دستای خیسم میپوشونم اشکامو زیر این بارون
میسوزونم هر روز نفسامو توی غربت این زندون
من قلبی و نشکستم مغرورمو وابستم

♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪

تو همه ی ترانه ها اسمه اونی که میخوامو بنویس
بنویس از عذابای هر روز که میکشم از همه ی دنیا از یه بوم و دو هوا
بنویس از حالت چشمام هرکی ببینه میفهمه تنهام
هیچی دیگه نمیخوام
کاغذ کمه دیگه غمو دردام داره قد دریا میشه
هر روز توی دنیا یه نفر هست که داره تنها میشه
من قلبی و نشکستم من خسته تر از خستم
با دستای خیسم میپوشونم اشکامو زیر این بارون
میسوزونم هر روز نفسامو توی غربت این زندون
من قلبی و نشکستم مغرورمو وابستم

منم یه پسر 63 هستم که کار مناسبی ندارم با اینکه با سختی  فراوان درس خوندم و دانشگاه دولتی خوب قبول شدم ، پول زیادی  هم ندارم که بتونم ازدواج کنم ،

امیدوارم به همین  زودی اسراییل و امریکا  با بمب اتم  به ایران حمله کنن  تا  هممون از این بیکاری و بدبختی نجات پیدا کنیم، دیگه نبینیم یه عده با پارتی، یا با استفاده از سهمیه به مدارج بالا رسیدن ، یا نبینیم پول بیت المال که حق ماست یه عده اختلاس کنن یا بدن یه عده  فوتبالیست  که این پولهای مفتو بگیرن

این دومین باره حرفی که من میخوام بگم رو شما میگی

لااااایک

من الان دانشگاه درس میدم یک مشت خنگگگگ خدا شاهده چندتاشون  رو با 10 بزور پاس کردم بعدن میبینم رئیس دنشگاه نمرش زده 17 با ناراحتی میگم چرا؟میگه بذار لیسانسشو بگیره ما هم پولی به جیب بزنیم

بخدا قسم اگر حرفم از روی عقده یا غرضی باشه

خیلی تنبلن این دهه بعد از ما  ...

توان  درس خوندن ندارن بعد میگن ما کم توقعیم و کاری هستیم

سلام

نقل قول از خانم دختر طلبه

"سلام پری خانم ،من هم اهل شمال هستم ،درسته که متاسفانه اسم دخترای شمالی بد در رفته ولی در بین همین دخترا هم دخترای با حجاب ومومن هم خیلی وجود داره ،من خودم چند از دوستام پوشیه میزنن وخودم هم به حجابم خیلی مقیدم 

توی هر شهری هم دختر با حجاب هست هم بی حجاب ،ولی  متاسفانه فقط  بی حجابای استان ما به چشم میان 

ما خودمون گیلانی هستیم وساکن رشت وخانوادتا اهل رعایت حجاب ولی حالا شاید بعضی هاشون کامل رعایت نکنن ولی دیگه اونقدرام وضعشون بد نیست ،نمیدونم چرا انقده بد جا افتاده در مورد دخترای رشتی ،وقتی یه شهر دیگه میریم وما رو با حجاب  کامل میبینن ومتوجه میشن ما رشتی هستیم ،تعجب میکنن ،حتی یه بار یه دوره آموزشی قم رفته بودیم از همه شهر ها اومده بودن ، 30 نفر از رشت رفته بودیم وهمه هم محجبه بودبم ،یه دختره همدانی ما رو دیده بود باورش نمیشد که رشتی باشیم ،دختره میگفت که من اصلا فکر نمیکردم تو رشت دختر چادری هم باشه،کلید کرده بود میگفت شما چطوری اینطوری شدید؟من خیلی تعجب کرد این حرف رو شنیدم" 

وقتی تو کشور خودمون اینهمه جکی که در مورد قومیت ها گفته میشه اینطور تو ذهن و افکار مردم هرچند کم اثر میگذاره که یه دختر همدانی در مورد رشتی ها اینطوری فکر بکنه اونوقت باید دید امریکا و اسرائیل و دشمنان ایران اونطور ملت ایران رو نشون میدن خب باید به مردمش حق بدیم که مارو خونخوار و تروریست و ... قلمداد کنن