خانواده برتر

نسل ما بزور  40  سالگی رو خواهد دید

هوایی که تنفس میکنیم الوده ست ، سرطان زاست ، ابی که میخوریم سالم نیس،  تمام غذاهایی که میخوریم ناسالمه ] سرطان زاست

لبنیات پالم داره ، سبزیجات رو با اب الوده ابیاری میکنن و سراطان زاست ، میوه ها همونطور بزور ک.و شیمیایی  رشد میکنن و ما میخویریم و سرطان میگیریم

امواج مغناطیس مثل موبایل و پارازیت و  وای فای و .... کشنده ست

سلام

من بیشتر به گذر عمر فکر میکنم اینکه چقدر سریع میگذره تا میای یه خرده بجنبی میبینی آخرسال شد!!برخلاف خیلیها که تولدشون رو جشن میگیرن و اون روز رو خیلی خوشحالن من از این روز متنفرم و اصلا دوست ندارم بیاد چون تنها معناش اینه که یک سال به سنت اضافه میشه ما خانما هم که رو سنمون حساس و همش دوست داریم در 14 سالگی بمونیم!!راستش من مامان بزرگمو دو ماهی میشه که از دست دادم بماند اینکه حسرت ندیدنش قبل از فوت به دلم مونده و اگه بهش فکر کنم دیوونه میشم و خودمو زدم به بی خیالی ولی همیشه همیشه دعاش این بود که خدایا تا زنده ام روی پاهای خودم بایستم و وبال گردن کسی نباشم آخرشم همین شد از بس که بنده خیلی خوب و پاکی بود همه میگفتن نور به قبرش بباره چه خوب مرد اینه که میگن مرگ خوب هم سعادته!!اتفاقا من دوست دارم عمرم طولانی باشه و البته با عزت و بعد اینکه مرگمم راحت باشه مثل مامان بزرگم روحش شاد!

سلام

بله منم نگرانش هستم

همیشه میگم خدایا عاقبت بخیرم کن و نذار با بیماری و سربار دیگران شدن بمیرم

توکل به خدا

من متولداواخر دهه هفتادم،،، افتادم تومرحله انکار،خودمم خیلی ناراحتم همش خودمو۱۹ساله حساب میکنم.از اینکه بالای ۲۰هستم میترسم،از زشت شدن وچروک شدن میترسم،وقتی کسی یاداوری کنه چندسالمه بدم میاد. اگه عمیق بشینم فکرکنم ک چن سال دیگ میشه۳۰سالم مثلا گریه ام میگیره.ته دلم یه  جوری میشم.بخدادست خودم نیست وحشت دارم از سن شناسنامه ای وپیرو چروک شدن.باورم نمیشه بالای بیست سال رفتم....نمیخوام بپذیرم یه جورایی.

بعد هم میترسم ازدواج کنم شوهرم زودتر ازمن بمیره ازاین یکی ک دیگ دیوونه میشم.دلم میخواد اگر روزی ازدواج کردم این من باشم ک زودترمیمیرم.

ازاینکه پیر بشم وبیفتم روتخت وحشت دارم.امیدوارم خدا هیییچکس رو زمینگیرنکنه.  

ازاین ک پیربشم بچه ها برن سرخونه زندگی حاجی هم بمیره ومن تنها توخونه بشینم هی زنگ بزنم ب بچه ها اونام جوابم ندن میترسم. ازاینکه کسی حوصلمو نداشته باشه میترسم . 

ازاینکه بیفتم بیمارستان خدای نکرده وبرای بچه هام زحمت بشم میترسم.

ازهمشون میترسم ^ _^

سلام

اگه جوونیم رو هدر ندم،نه نمیترسم.

هرچی حساب و کتاب داره،پیری هم لازمه.

من که فکر نمی کنم به سن پیری برسم با این همه استرس و فشار روحی و...

من بیشتر برای جوونی و حالم می ترسم نه آینده نامعلوم که اونم خودش ترس داره 

سلام

منم از پیری اصلا نمی ترسم.. اتفاقا خوشم میاد.. اونم یه دوره ای از زندگیه دیگه..

قطعا یه پیرمرد خوشتیپ میشم که همه پیرزنا میفتن دنبالش خخخ 

البته دوست دارم قبل از زمین گیر شدن بمیرم.. اصلا خوشم نمیاد مزاحم کسی بشم..

در ضمن مرگ هم هیچ ترسی نداره.. اونم یه مرحله دیگه از زندگیه.. تازه زندگی اصلی بعد از مرگ آغاز میشه.. البته که همه میدونن افرادی که اعمال نیکشون از اعمال بدشون بیشتره تو اون دنیا راحتترن.. پس تا دیر نشده بیایید روی اعمال خوبمون تمرکز کنیم و سعی کنیم کمتر گناه کنیم تا تو اون دنیا دهنمون سرویس نشه...

امیدوارم همگی عاقبت بخیر بشیم.....

سلام.

این مشکلاتی که برای اغلب افراد میانسال پیش اومده، بیماری نیست (در بیشتر موارد)، فقط درد و غصه بچه هاشونه. 

وقتی بچه بزرگ میکنن که زیر سایه شون بشینن ولی بچه سر از جای دیگه در میاره، وقتی بچه اش برشکست میشه، یا دچار مشکل میشه، اول از همه پدر و مادر اون بچه است که ناراحت میشن و دوست دارن سریع تر اوضاع بچه هاشون برگرده حالت سابق...

من فعلاً به پیری خودم فکر نمیکنم. کسی از یک ثانیه بعدش خبر نداره. باید در حال زندگی کرد و در عین در حال زندگی کردن، بهترین کارهامون و بهترین اعمالمون رو مد نظر قرار بدیم، چون:

در کودکی زمین رایگان در اختیارمون قرار داده شده

در نوجوانی زمین رو شخم میزنیم تا آماده بشه

در جوانی، بذر کارهامون و تلاش هامون رو می پاشیم

در میانسالی، هم کود میدیم و هم آب، در کنارش هم از میوه های تازه رسیدش استفاده می کنیم

در پیری، میوه های تلاش و همت مون کامل میرسه و مورد استفاده ابتدای زندگی بچه هامون قرار می گیره

سلام

بعضی مواقع که کاری برا کسی انجام میدیم، طرف میگه پیر بشی..بنظرم این دعا همونقدرکه خوبه بدم هست..

یکی ازبهترین دعاهایی که میتونیم بکنیم اینه که ازخدابخواییم تاموقعی که زمین گیرنشدیم بمیریم وتمام..

ازبیماری های زمان پیری میترسی؟

خوب الان که جوونی ورزش کن ونذارریشه های این مریضی ها پا بگیرن..گرچه خیلی ازبیماریها ارث میرسن به ادما..

درکل پیری دوره ای هست مثل کودکی یاجوانی...ترسی هم نداره..من فقط اززمین گیرشدن میترسم..امیدوارم به اونجاها دیگه نرسم

یاعلی

تو ۳۰ سالگی پیرمون کرد این شرایط

ما دیگه از چی میترسیم؟؟

فقط به عنوان یه دهه ۶۰ ای به این فکر میگنم احتمال زمان مرگ ما هم فرا برسه گور پیدا نمیشه بذارنمون توش

نظرمو ارسال کردم

بعد اومدم کامنتا رو بخونم که رسیدم به نظر خودم اینجا

۵ سال پیش!!!!!!!!!!!!

باور نکردیه که فقط بیش از ۵ سال از بودن من تو این وبلاگ میگذره 

نسبت به ۵ سال پیش از عملکرد خودم تو زندگی شخصی م راضی م

ولی هر روز بیشتر از روز بعد نگران اینده مم و جوونی از که داره از دست میره

یعنی مثلا ۵ سال بعد تر این پست باز اپدیت شه ک من بیام این پست رو نگاه کنم چه کامنتی خواهم گذاشت؟

محبوبه عزیزم

چه کامنت خوبی گذاشتی، چقدر صادقانه ترس هات رو گفتی.

من هم مثل شما نیمه اول دهه هفتاد هستم. تا قبل اینکه وارد محیط کار بشم و با تفکر غالبی جامعه آشنا بشم، هیچ وقت از بزرگتر شدنم نمیترسیدم تا اینکه فهمیدم تو جامعه ما برای دختر تا سن ۲۵ ارزش قائلند.

کلا میدونستم نگاه ابزاری و غیرانسانی به خانمها در همه جای جهان زیاده ولی این یکی خیلی اذیتم کرد.

من الان طوری شدم که از اکثریت جامعه مردان خشمگینم. اصلا نمیتونم حس خوبی به اکثریت آقایون به خاطر این افکار و رفتار زن ستیزشون داشته باشم.

اصلا نمیدونم من با این افکار مردگریزم چه شکلی یه زمانی علاقمند به یه آقا شدم.

فقط این رو میدونم که به اقتضای طبیعت و نیازها و احساس طبیعی چه بخوام چه نخوام نیازمند یک مرد در قالب همسر هستم ولی نمیدونم چه شکلی این دیدگاه شدید یک طرفه ام رو نسبت به مردان عوض کنم.

پیر میشوی ؟چه بهتر .زود میرسی به مقصد.

باورم نمیشه من هفته دیگه ۲۱ سالم تموم میشه و وقتی وارد ۲۰ شدم واقعا حس بد ی دارم نمیخوام بزرگ شم همین جوری بمونم ایشالا