من یه سوالی از بچگی تو ذهنمه
اینکه چرا حضانت بچه به پدرش میرسه؟
چرا وقتی دو نفر از هم طلاق میگیرن حق مادر بچه نادیده گرفته میشه؟
همیشه به این فکر میکردم که ایا این انصافه که مادر که نه ماه بادرای رو تحمل میکنه درد به دنیا اومدن بچشو به جون میخره و بعد از به دنیا اومدنش از خواب و خورراکش میگذره تا بچه رو بزرگ کنه ولی اخر سر سهمی از این بچه نداره؟
ایا عاطفه پدری بیشتر از عاطفه مادریه؟
ایا زحماتی که پدره میکشه بیشتر از زحمات مادرشه؟
ایا پدر میتونه بیشتر از مادرش برای بچه وقت بذاره و بهتر از مادرش تربیت کنه؟
ایا این ظلم نیست؟

پاسخ :
سلام
یکی از اهداف اصلی ازدواج تربیت فرزند صالح هستش . حتی اگه اون ازدواج به جدایی منجر بشه .
پس در صورتی که زن و مردی از هم جدا شدند وظیفه ی تربیت بچه از هیچ کدوم ساقط نمیشه و هر کدوم باید یه نقشی در این بین ایفا بکنن . در قوانین داریم که بچه تا 7 سالگی باید پیش مادرش بمونه و پدر هم وظیفه داره خرجش رو بده . چرا؟
چون پدر نمی تونه بچه رو با خودش سر کار ببره ! پس اگه بچه پیش پدر باشه مجبوره یا پرستار بگیره یا اون رو دست این و اون بده . به نظر شما چنین بچه ای چطور تربیت میشه ؟
ولی اگه بچه پیش مادر بمونه در 7 سال اول زندگی که بچه نیاز شدیدی به مراقبت و تربیت داره بهتر تربیت میشه . اگه مردی در چنین شرایطی قرار گرفت عاقلانه تر اینه که خرج مادر بچه رو هم بده البته در صورتی که ازدواج نکرده باشه ! تا اون مجبور نشه برای تامین خرج و مخارجش بیرون از خونه کار کنه !

وقتی بچه به 7 سالگی رسید قانون میگه بچه باید پیش پدرش بره . چرا ؟!
چون اگه مادرش خواست دوباره ازدواج کنه راحت تر به نتیجه برسه . زنی که بچه نداره شانس بیشتری برای ازدواج مجدد داره . در حالی که کمتر زنی پیدا میشه که با یه مرد مطلقه ی بچه دار ازدواج کنه !

به نظر شما به زن ها ظلم شده ؟!


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)