خانواده برتر

متاسفم نویسنده جان .. انشا الله در اینده جبران بشه براتون.

 اینجور که از نوشته تون پیداست  حس غریزی پدرانه اش وعطوفت پدرانه اش هنوز پابرچاست و قادر نیست  شمارو فراموش کنه...  همینکه همیشه میومد دم مدرسه یعنی اینکه با داشتن زن دیگه وبچه دیگه تو ذهنش بوده که دختر دیگه ای دارم... یعنی دلتنگم...... باور کنید خیلی ازپدرا بعد طلاق ممکنه یادشون نیاد اسم بچه قبلیشون چی بوده..اینقد ک محو زن وبچه جدید میشن.

میدونم  سخته اما به نظرمن بهشون فرصت بدین

داشتن پدر یک نعمته یک پشتیبانه معنوی هست تا اخرعمر حتی بعدازدواج ادم بیشتر حس وابستگی به پدرمادرش احساس میکنه ونیاز به اونا ودلگرمی اونا..... 

درسته اشتباهاتی داشتن ولی شما فرصت جبران رو براشون بگذار... دراثر معاشرت بیشتر مهر پدری شون هم بیشتر میشه 

بقیه کم کاری هاش و حق الناسی که از مادرتون برگردنش هست بذار بین خودش و مادرتون باقی بمونه شما رابطه خودتو داشته باش.. شاید  خیلی شعار دارم میدم اما

والدین هم انسانهای کاملی نیستن. خیلی چیزا دست خودشون نبوده ازدواج اشتباه ممکنه برای هرکسی پیش بیاد... کارهای اشتباه .. معلوم نیست اگر خودمون والد بشیم چقد تو مشکلات زندگی دوام میاریم... چقد میتونیم تحمل کنیم.... این وسط بچه ها الکی به پای عدم تفاهم میسوزن

ما از طول عمر و اینده خبر نداریم ممکنه روزی برسه که خیلی دیر بشه و پشیمون بشین...

 دیگه از خداوند که بالاتر نیستیم که بزرگترین گناهانمون رو میبخشه وراه روباز میذاره

اگر فکر میکنی خیلی مادی هستو، و قبلن حاظر نبوده برای شما خرج کنه، پس به نظرم یه امتحانشون کن ، بهش بگو مثلا به فلان وسیله نیاز دارم، اگر واقعا پشیمون باشه که برات تهیش میکنه واگرم همچنان نقطه ضعفش پول باشه، صدها کیلومتر ازت دورتر میشه 

من واقعا توی این شرایط نبودم ولی باباتونه ها. اذیت کرده ولی بازم یه پدره. اینکه هی میاد سراغت شاید نشونه ی خوبی باشه. شاید از روی مهر پدری باشه. یعنی دلیل دیگه ای داره؟؟؟

سلام خواهرم

نه شما ونه هیچ کس دیگه ای نمیتونیم  پدرتون روقضاوت کنیم چون نمیتونیم جای ایشون باشیم..

اگه واقعا دلتون باهاش صاف نمیشه حداقل سعی کنین بی احترامی نکنین خدایی نکرده..چون بعدها پشیمون میشین..

ازطرفی حقتون رو بایدبگیرین..این درسته ولی حتما نیازنیست که رفت وامد روشروع کنین درحالیکه دلتون راضی نیست که باعث میشه اوضاع بهم ریخته تربشه..

یادتون باشه شما به این حمایت مالی احتیاج دارین وممکنه چندینسال شمارو بندازه جلو..

یاعلی

حمایت مالی که ممکنه بکنه یا نه رو کاری ندارم

ولی حمایت معنویش 

و اینکه این حجم از نفرت تو از اون  به نفع خودت نیست الان برام مهم بود که کامنت گذاشتم

الگوی شما از ارتباط با اولین مرد زندگیت درست  شکل نگرفته و معیوبه

بعد ها احتمالش هست تو ارتباط با مرد زندگی خودت این موضوع  خودشو نشون بده و به مشکل بخوری

بنظرم بد نیست این مسائل بینتون رو حل کنی

اگه تونستی رابطه رو اصلاح کنی که فبها _ شاید کم کم بتونی ببخشیش حتی . یا دوسش هم داشته باشی

اگرم نشد و دیدی بازم در عمل نمیتونه پدری کنه چه مادی چه معنوی که خب بعد ۱۰ سال بهش یه فرصت دیگه دادی و بعدها عذاب وحدان یا حسرت نخواهی داشت

بایه مشاور خوب مشورت کن تا بهت بگه چجوری برای ترمیم رابطه ت با پدرت تلاش کنی

پدر شما حتی اگه پدر خوبی هم نبوده باشن . پنجاه درصد بخاطر ایشونه که بدنیا اومدین...نمیدونم زندگیتونو چالش هاتونو خدا مادرتونو حفظ کنه ولی ایشونم گردنتون حق داره و یجایی تو دلت این مهر بهس هست با پدرت رفت و امد کن کینه ها رو دور بریز ...پدر و مادرت وصله هم نبودن و راهشونو جدا کردن این رابطه پدر و مادر شماست نه رابطه شما و پدرتون هر چقدم تاثیر پذیرفته باشین...حدس میزنم تدافعی بودیم شاید ولی به پدرتونم محبت کنید ، از قدیمم گفتن از محبت خارها گل میشود ...به هر حال اگ بحث مالی هم مد نظرتونه اونو هم بدست میتونید بیارید ولی حیفه دنیا دوروزه وهیچ کسم پدر و مادر نمیشه.خودانید.

پدر شما حتی اگه پدر خوبی هم نبوده باشن . پنجاه درصد بخاطر ایشونه که بدنیا اومدین...نمیدونم زندگیتونو چالش هاتونو خدا مادرتونو حفظ کنه ولی ایشونم گردنتون حق داره و یجایی تو دلت این مهر بهس هست با پدرت رفت و امد کن کینه ها رو دور بریز ...پدر و مادرت وصله هم نبودن و راهشونو جدا کردن این رابطه پدر و مادر شماست نه رابطه شما و پدرتون هر چقدم تاثیر پذیرفته باشین...حدس میزنم تدافعی بودینشاید ولی به پدرتونم محبت کنید ، از قدیمم گفتن از محبت خارها گل میشود ...به هر حال اگ بحث مالی هم مد نظرتونه اونو هم بدست میتونید بیارید ولی حیفه دنیا دوروزه وهیچ کسم پدر و مادر نمیشه.خودانید.

لطفا این تایید بشه یک بار فقط

زیاد فکرت رو مشغول جایگاه احساسی و عاطفی و معنویه پدرت نکن چون پدرها صرفا اهمیت اقتصادی دارن نه چیز دیگه و به نظرم از قدرت اقتصادیه پدرت استفاده کن اگه واقعا میخواد کنارت باشه.اینکه پدرت و مادرت کیفیت رابطشون چه طوری بوده نباید خیلی برات مهم باشه تو فقط باید به این فکر کنی چی منافع تو رو بیشتر تضمین می‌کنه.

احساسات بی فایده رو دور بریز.فقط به منافع مادی در زندگیت فکر کن چون مهم تر از این چیزی نیست.

به آناهید

تصمیم نداشتم شمارو ریپلای کنم اما عقاید سرد و ضدمرد خودتونو با کلیت مطرح نکنید. طوری بنظر میاد که انگار ضربه های روحی از جانب مرد ها خوردین و راه حلش مراجعه به روانشناس هست  ! آزادی بیان رو قبول دارم ولی نه وقتیکه به جایگاه احساسی و معرفتی پدر توهین بشه! هر چیزی حدی داره گفته بودین فمنیسم نیستید ، بنده خودمم نیستم ولی حقوق زنان بسیار برام مهمه ولی حتی فمنیسم ها هم این دیدگاه رو به مرد ها ندارن شما آزادین هر دیدگاهی داشته باشین به هر حال شرایط زندگیتونو خودتون میدونین ولی نمیتونید با کلیت نسبت به جایگاه ها و هویت ها این مدلی صحبت کنید. به اندازه شما که رابطه جنسی رو تصاحب نر ها در نظر میگیربن و قدرت نمایی به نر های دیگه و گویا عشق و مرام انسانی رو در جنس مرد نادیده گرفته و هویت انسانی رو در زن ها هم در حد همخواب در اون پست کاهش دادین. مادیات بسیار مهمن ولی معنویات هستن که تا ابد باقی خواهند موند در نهایت آدم گنج قارون رو هم داشته باشه میمیره ولی عشق و لحظاتی که با عزیزانش در اشتراک گذاشته با روح اون خواهند موند و در خاطر و قلب دیگران. شاید آدم سردی هستین خوددانید روش زندگی شما هر چی هست بخودتون مربوطه ولی پیشنهاد میکنم رها کنین چیزایی که باعث این مسئله میشن آدم با آب و هوا و پول زنده میمونن ولی با عشق زندگی میکنن. 

از روی این حرفا نمیشه قضاوت کرد ، شاید قسمتی هم حق با پدرت بوده . به هر حال در بدترین حالت هم نمیشه گفت از لحاظ عاطفی کنارش بذار. از لحاظ مالی میتونی مستقل بمونی تا از موضع برابر باهم حرف بزنین . شاید بتونی کم کم به راهش بیاری. شایدم اون به راه اومده .

عزیزم شرایط سختی هست، پدر اولین مردی هست که یه دختر ازش حمایت میخواد و اگه این حمایت و مهر و محبت نباشه، اگه خیانت و عدم تعهد به مادر باشه، واقعا دختر اذیت میشه.

راستش به نظرم یه بار بهش فرصت بده و با هم بیرون برید نه خونه زن دومش؛

اونجا باهاش درمورد همه چی حرف بزن از دلتنگی هات، از سختی هایی که این چندساله داشتی، از احساسات سرکوب شده ات، البته سعی کن این حرفهات بدون خشم و توهین و مقصر جلوه دادن پدرت باشه فقط احساسات خودت رو بگو،(چون اینطوری بهتر به حرفهات گوش میکنه.)

وقتی کاملا خودت رو تخلیه کردی، اگه پدرت بازم تمایل داشت باهاش یه مقدار رفت و آمد داشته باش تا ببینی نسبت به سالهای پیش تغییر کرده یا نه.

هر آدمی ممکنه تو زندگیش تغییر کنه، پدر شما هم ممکنه رفتار و احساساتش نسبت به شما تغییر کرده باشه.

میدونم سخته که با آدمی که سعی نکرد اون مواقعی که بهش نیاز داشتی،کنارت باشه، رفت و آمد داشته باشی ولی شرایط زندگی هر کدوم از ماها مختص خودمونه، باید باهاش کنار بیایم و بهترین عکس العمل رو در مقابل مسائلمون داشته باشیم.

درمورد حمایت مالی هم کم کم تو این رفت و آمدها متوجه میشی که پدرت قصد چنین حمایتی داره یا نه، اگه قصد حمایت مالی داشت که ازش درخواست کن ولی اگه متوجه شدی مایل نیست به نظرمن عزت نفست رو (همونطور که برا خودت مهمه) خدشه دار نکن و ازش درخواست نکن.

راستی اگه درخواست هم کردی، درخواستت باید جوری باشه که فکر نکنه تو فقط به خاطر همین حمایت مالی پیشنهاد در ارتباط بودن باهاش رو پذیرفتی.

خلاصه که موقعیت حساسی هست هر تصمیمت باعث میشه تو آینده یا حسرت بخوری یا خوشحال باشی، فقط الانت رو نبین و آینده ات رو هم در نظر بگیر، شاید وجود پدرت الان برات مهم نباشه ولی شاید چندسال بعد همین وجود غیرمسئولانه اش یه آرزو برات بشه، مخصوصا موقع ازدواجت شاید دوست داشته باشی خانواده همسرت، حتی در ظاهر هم که شده پدر رو کنارت ببینند.

به هرحال تصمیم با خودته، یه جوری تصمیم بگیر که به غصه هات چیزی اضافه نشه.

به نظرم استفاده اقتصادیتون رو بکنید بعد هم کاری باهاش دیگه نداشته باشین

منم بودم همین کارو میکردم

آدم اگه میخواد توی کاری موفق باشه باید منفعت طلب باشه

می دونم که این حرف ها که بالاخره پدرته دلیل بدنیا اومدت هست و حرف های این شکلی که به اجبار محبت به پدرت را برات تکلیف میکنه برات آزار دهنده هست

تو جامعه ما بخاطر دین و فرهنگمون معتقدن که میشه از پدر و مادر ناراحت نشد و هرچی ظالم و بد بودن باز هم بهشون احترام گذاشت

ولی مسئله اینه هیچکس مثل پدر و مادر نمی تونه به بچه ضربه بزنه بد رفتاری و بی محبتی هیچ کس مثل اونا کینه و عقده نمیشه

این دقیقا بخاطر اینه که طرف پدرتهه یا مادرته

تو موقعیت این شکلی بودن یکی از سخت ترین امتحان های زندگی هست.

شماتت کردن آدم هایی مثل تو با احساس تو کار اشتباهیه

خلاصه که از احساست شرمنده نباش

امااا 

تو امتیاز های خوبی تو زندگی داری مادرت کارت مستقل بودنت

خلاصه از آسیب پدیر بودن فاصله گرفتی

الان فرصت خوبی که ببخشی و خودت از راحت کنی کینه بار سنگینی داره

پدرت دیگه قدرت انچنانی برای ضربه زدنت بهت نداره

همه آدم ها عاشق مادرشونن

دیدن آزارشون وحشتناکه

ولی الان دیگه مادرت راحت راحته..

پس برو پیش مشاور و خودت سبک کن

یا هم به مدت مشخص کن مثلا هر ده روز یبار یک ساعت برای پدرت وقت بذار فقط توی اون ساعت تحملش کن توی ساعات دیگه بهش اصلا فکر نکن

به ثروتش هم فکر نکن

اگر داد بگیر اگر نداد خودت میتونی بدست بیاری

به silver moon

من هیچ ضربه ای از هیچ مردی تو زندگیم نخوردم لطفاً غیب گویی نکنید.اصلا مردی به اون صورت(رابطه ی عمیق احساسی جنسی) تو زندگیه من وجود نداشته که بخواد به من ضربه بزنه.من تو سکوت به رفتارهای مردها در فضاهای مختلف نگاه میکنم و در مورد اون ها حدس میزنم همین و این طوری نیست که مردها من رو عذاب داده باشند.اصلا جایگاهی حتی در حد عذاب دادن من هم تو زندگیم ندارن چون اون ها رو صرفا انسان میبینم نه عشق و زمانیکه جایگاه احساسی برای اون ها قائل نباشی حتی اگه خودشون هم بخوان نمیتونن بهت ضربه ی روحی بزنن چون اصلا تو جایگاه احساسی برای اون ها قائل نیستی.

ضد مرد؟ دست از برچسب زدن ها بردارید. ضدیتی وجود نداره.هر وقت من سلاح دستم گرفتم و چند تا مرد رو کشتم میتونید همچین چیزی رو به من نسبت بدید ولی در شرایط عادی در اجتماع دارم در نهایت صلح کنارشون زندگی می‌کنم پس ضدیت وجود نداره.

توهین به جایگاه  پدر؟

من هیچ توهینی نکردم.از نظر من پدرها فقط کارکرد اقتصادی دارن و این نه یک توهین که یک نظریس.

سعی کنید فرق بین توهین و نظریه رو متوجه باشید 

فمنیست ها هم همچین دیدی به مردان ندارن؟ اصلا برام مهم نیست فمنیست ها چه دیدی در مورد مردان دارن.

در مورد مسائل دیگه هم تمام تلاش های ما برای رسیدن به منفعت های شخصیه و هر چیزی که ازش به عنوان احساسات انسانی یاد میشه صرفا تلقین و برچسبی زیبا برای پوشاندن امیال خودخواهانه  و منفعت طلبیه خودمونه.چیزی به اسم احساسات لطیف و عاشقانه ی انسانی وجود نداره از نظر من و تنها گرسنگی تشنگی خواب شهوت و البته منفعت طلبی واقعیت داره.پشت هر اقدام به ظاهر انسان دوستانه و پر از احساساتی وقتی عمیق بهش دقت کنی چیزی جز منفعت طلبی نیست.به هر حال شما میتونی ایشون رو توصیه به محبت و عشق و این مسائل کنی منم میتونم ایشونو از بعد مادیه قضیه راهنمایی کنم و چه ایشون از بعد مادی به قضیه فکر کنه چه از بعد احساسی تاثیری در سرنوشتش نداره به اون صورت.در هر دو حالت پدرش وارد زندگی اون خواهد شد.

فقط یه نکته این که من هر چیزی میگم الزاما ربطی به شرایط زندگیه من و محیط زندگیه من نداره و واقعا خوشایند نیست برای من که کسی بخواد هر وقت کامنتی میذارم به زور اون رو به شرایط خانوادگی ربط بده.من تو کل زندگیه بیست و چهار ساله ی خودم فقط و فقط با یک مرد در ارتباط بودم و اصلا و ابدا ازش بدی ندیدم و بدی نمی‌بینم در حال حاضر و هیچ مشکلی هم باهاش نداشتم و ندارم  پس لطفاً دیدگاه من نسبت به مردها رو ربط به تجربه های شخصیه من نکنید چون مطلقا حقیقت نداره و من ذره ای بدی از مردان غریبه بدی ندیدم و تفکرات من کاملا از تجربیات شخصیه من مستقل هستن.

روان شناس هم یک انسان عادیه که تنها کاری که انجام میده گرفتن پول و گوش دادن به حرف های دیگرانه و هیچ کاربرد عملیه دیگه ای مطلقا نداره و البته من نیازی بهش ندارم چون اون ها رو صرفا شنونده می‌دونم و نیازی به شنونده احساس نمیکنم.

زندگی من یک جورایی تقریبا مثل زندگی شماست با این تفاوت که مامان و بابام خیلی هم دیگه رو دوست دارند. بابام کاملا زندگی رو رها کرده و همش یک گوشه ی اتاق با موبایلش مشغول هست. ما اصلا قیافه اش رو نمی بینیم. تمام هزینه های زندگی به دوش مادرم هست. منم به مامانم زیاد گفتم طلاق بگیر ولی مادرن قبول نمی کنه اصلا. یک دلیلش هم داداشم هست. با همه ی اینها بابام یک نزیت دارا و اونم این هست که یک مرد خیلی عاطفیه. شاید تو زبان نمیگه ولی قلبا خیلی بهم احساس محبت داره. درسته که یک جورایی از بابام دوری میکنم ولی بی انصافی نکنم که به وقتش خیلی ازم حمایت های عاطفی و احساسی کرده. ذر مورد مسائل مادی که گفتید زیاد نمیتونم اظهار نظر کنم ولی هیچی جای رابطه ی معنوی با پدر رو پر نمیکنه. مادر جای خودش و پدر هم جای خودش 

به آناهید

خوشحالم که اینطور نبوده به هر حال . اول بگم کشتن صرفا با گلوله نیست کلمات برنده تر از هر سلاحی هستن! 

دوم: من صرفا شما رو نقد کردم چون بحث تبادل نظر هست اینجا اما خودم به آزادی بیان معتقدم، هرروش و عقیده ای دارین بخودتون مربوطه امااا اینکه صرفا بگین پدر نقش اقتصادی داره به جایگاه انسانی و احساسی بله اجهاف میشه! منم خواستم اینو بگم ک بحث مادی و معنوی هر دوتاشون پیش برنده زندگی هستن . موفق باشین

من اگه جای شما بودم هیچ وقت از همچین پدری چیزی نمیخواستم با مادرت تفاهم نداشته چرا برای بچه خودش پدری نکرده ؟ پدرتو ببخش و همیشه براش دعا کن که شاد باشه (وقتی برای کسی دعا کنی انرژی دعا به خودت برمیگرده، تجربه کردم!)بدون کینه  سعی کن رو پای خودت واستی اینجوری لذت بخش تره . نظر من این بود