خانواده برتر

داداش اینجوری بت بگم که منم همچین شرایطی حتی بدترشو داشتم خیلی بدتر کلا چیزایی بهم گذشته که تصورشم سخته 

تو ی جمله بهت بگم که تنها راه حلت اینه روی پای خودت وایسی 

ینی اینکه ی شغل کاری واسه خودت دست پا کنی به وسیله درس یا هرچی که دیگه از پدرت خرجی نگیری حتی خونتم جدا کنی و حتی بعد ها ازدواج کنی 

اینجوری چیزی نمیتونه بهت بگه حتی شاید احترامتو بگیره

سلام

برادرم 

تروخدا خودتو ناراحت نکن بجاش به این فکر کن که آدم با انصافی مثل تو که هم خوبیهای پدرتو میگی هم بدیهاشو هیچ وقت خودت نباید مثل پدرت بشی باید عبرت بگیری و در آینده با زن و بچت خوب تا کنی!

خب والا همونطور که آقای CJ گفتن باید رو پای خودت وایسی!

ببین الان رشته های مهندسی خیلی خوب نیست اوضاعشون!

اگه حرفه ای بلدی و آیندش خوبه و علاقه مندیت بین ادامه تحصیل و کار یکسانه و پول برات اولویته خب بزن تو کار آزاد!

ولی اگه برگردی عقب ممکنه پشیمون بشی کنکورو بده دانشگاه شهر خودتون یا نزدیک برو که هم کار کنی پیش پدرت یا هرجا و هم درستو بخونی و اینجوری از هر دو طرف بردی!

اونوقت اگه کارم پیدا نکردی متناسب با رشتت یا با حقوق کم میری نو کار آزاد هم تجربشو داری و هنوزم جوونی!

شاد باشی و سخت نگیر اینا میگذره به فکر خودت و آیندت باش!

 سلام . من 2 سال از شما بزرگترم

شما تنها نیستی. من و چند تا از دوستامم با پدرامون درگیریم. این که به ما خرجی بدن و از ما حمایت کنند وظیفشونه. پس حق هیچ منتی ندارن. منم با پدرم درگیرم و مثل شما داد هم سرش زدم. 

منم مثل شمام دقیقا. نه اهل دود و سیگارم نه رفیق بازی نه کار های دیگه. تنها مشکلم خودارضاییه که اونم انصافا بخش زیادیش تقصیر پدرمه. منم دارم درس میخونم و کار میکنم. 

دوست عزیز من فکر نکن بقیه پدرها خیلی خوبن. الآن 90 درصدشون همینن. با دوستام حرف میزنم بعضیاشون گریه میکنن حتی. پس خیلی اعصابتو خرد نکن. بعنوان یک پسر یک روزی باید جدا بشی و مستقل زندگی کنی. برو دنبال علاقت و از علاقت پول دربیار بعدش برای خودت خونه زندگی جدید درست کن و ازشون جدا شو. سعی کن در کنار اینا از زندگیت لذت هم ببری.

هر چی مظلوم تر آروم تر مطیع تر مودب تر مهربون تر و سربه راه تر باشی بیشتر میزنن تو سرت و لهت میکنن جامعه و خانوادت اینو همیشه یادت باشه.در ضمن خیلی از خانواده های ایرانی همینن خودشون بعد از سی سال کار کردن هیچی نبودن و نیستن انتظار دارن بچه هنوز وارد بازار کار نشده مولتی میلیاردر و بیل گیتس و انیشتین و پزشک و بورسیه از هاروارد باشه.

ما هم کم از دست خانواده نکشیدیم و تو تنها نیستی و کل کل کردن باهاشون تا وقتی از نظر مالی مستقل نشدی بی فایدس.البته شرایطت بدتره چون بیشتر خانواده ها زورشون میاد به پسرشون پول و خرجی بدن دختر بودی راحت تر بودی پس ببین پول واسه تو تنها راه نجاته و دانشگاه و درس فقط بدبختت میکنه. 

جات بودم بیخیال درس و دانشگاه میشدم. درس و دانشگاه و سربازی واسه مرد سمه. مرد فقط باید یه حرفه یاد بگیره پول دربیاره درس و دانشگاه و سربازی مرد رو بدبخت میکنه. 

از من میشنوی به جای اینکه وقت و عمر و پولتو حروم دانشگاه کنی برو یه مهارتی یه نرم افزار پول سازی چیزی یاد بگیر باهاش کار کن بیخودی خودتو اسیر کنکور و دانشگاه و پروژه و استاد و شهریه هم نکن به خدا بدبخت میشی.

بابات ماشین داره؟ بهش بگو یه ماشین برام بگیر برم تو اسنپ کار کنم یه درصدی هم میدم  بهت ببین چی میگه.خوبیش اینه میتونی کله ی سحر بری نصف شب برگردی.  

دکترا هم که بگیری آخرش اسنپه😅 از الان شروع کن تا بیست و دو سالگی که هم سن هات تازه درس تموم کردن یه پس اندازی داشته باشی.میتونی بعدها یه مدرک بخری قاب کنی بزنی تو دیوار.

هر چند یه چیزی هم بهت بگم

تو سر کار بری و درس نخونی بابات میگه خاک بر... درس نخوندی 

اگه سر کار نری درس بخونی بازم سرکوفت میزنه که من دارم خرجتو میدم و آویزون من شدی و هزارتا حرف دیگه. 

اگه سر کار بری و درس هم بخونی بازم میگه منو دست تنها گذاشتی و این چندرغاز چیه بهت میدن اون کار پرستیژ نداره من روم نمیشه بگم پسرم فلان جا کار میکنه و...

خلاصه که هر کاری کنی بابات هیچ وقت تاییدت نمیکنه چون آدم مقایسه گر و ناراضی و ایراد گیر رو هیچ چیزی هیچ وقت راضی نمیکنه. 

هر چی مظلوم تر آروم تر مطیع تر مودب تر مهربون تر و سربه راه تر باشی بیشتر میزنن تو سرت و لهت میکنن جامعه و خانوادت اینو همیشه یادت باشه.در ضمن خیلی از خانواده های ایرانی همینن خودشون بعد از سی سال کار کردن هیچی نبودن و نیستن انتظار دارن بچه هنوز وارد بازار کار نشده مولتی میلیاردر و بیل گیتس و انیشتین و پزشک و بورسیه از هاروارد باشه.

ما هم کم از دست خانواده نکشیدیم و تو تنها نیستی و کل کل کردن باهاشون تا وقتی از نظر مالی مستقل نشدی بی فایدس.البته شرایطت بدتره چون بیشتر خانواده ها زورشون میاد به پسرشون پول و خرجی بدن دختر بودی راحت تر بودی پس ببین پول واسه تو تنها راه نجاته و دانشگاه و درس فقط بدبختت میکنه. 

جات بودم بیخیال درس و دانشگاه میشدم. درس و دانشگاه و سربازی واسه مرد سمه. مرد فقط باید یه حرفه یاد بگیره پول دربیاره درس و دانشگاه و سربازی مرد رو بدبخت میکنه. 

از من میشنوی به جای اینکه وقت و عمر و پولتو حروم دانشگاه کنی برو یه مهارتی یه نرم افزار پول سازی چیزی یاد بگیر باهاش کار کن بیخودی خودتو اسیر کنکور و دانشگاه و پروژه و استاد و شهریه هم نکن به خدا بدبخت میشی.

بابات ماشین داره؟ بهش بگو یه ماشین برام بگیر برم تو اسنپ کار کنم یه درصدی هم میدم  بهت ببین چی میگه.خوبیش اینه میتونی کله ی سحر بری نصف شب برگردی.  

دکترا هم که بگیری آخرش اسنپه😅 از الان شروع کن تا بیست و دو سالگی که هم سن هات تازه درس تموم کردن یه پس اندازی داشته باشی.میتونی بعدها یه مدرک بخری قاب کنی بزنی تو دیوار.

هر چند یه چیزی هم بهت بگم

تو سر کار بری و درس نخونی بابات میگه خاک بر... درس نخوندی 

اگه سر کار نری درس بخونی بازم سرکوفت میزنه که من دارم خرجتو میدم و آویزون من شدی و هزارتا حرف دیگه. 

اگه سر کار بری و درس هم بخونی بازم میگه منو دست تنها گذاشتی و این چندرغاز چیه بهت میدن اون کار پرستیژ نداره من روم نمیشه بگم پسرم فلان جا کار میکنه و...

خلاصه که هر کاری کنی بابات هیچ وقت تاییدت نمیکنه چون آدم مقایسه گر و ناراضی و ایراد گیر رو هیچ چیزی هیچ وقت راضی نمیکنه. 

منم برادرم از17 سالگی با بابامه.مشکله...برو درس بخون خودت کار کن.فط همینو میتونم بگم...

همه اینایی که گفتی منم تجربش کردم فرقش اینه که من دخترم و برعکس تو شرایط مالی خوبی هم نداریم....ببین بهترین راه اینه درس بخونی .تلاش کنی و تو یه رشته تاپ قبول شی و بری و برا خودت کسی شی تا همین پدری که روزگاری تو رو تحقیر میکرد با عزت سرشو بلند کنه و با افتخار اسمتو به زبون بیاره ..اونوقت دیگه کم کم گذشتت هم یادت میره کلا باید تغییر کنی باید عوض شی هررررررگز هم به این فک نکن که بیکار میمونم تو اگه رشته خوب و عالی قبول بشی کار هم نداشته باشی باز آدم موفقی هستی...سعی کن برا خودت زندگی ای درست کنی که تمام کسایی که زمانی تحقیرت کردن چه پدر چه غیره.... بیان کنارت و با افتخار باهات معاشرت کنن.......و به وجودت و بودنت ببالن...تنها راهش همینه چون راهه دیگه ای نیس کسی که زبونش به فوش دادن و تحقیر کردن عادت کرده رو نمیشه عوضش کرد عین پدره من باید به جایگاهی برسی که پدرت پشیمون بشع به خاطر تک تک رفتاراش ...سعی کن به اون جایگاهه فکر کنی ...اون جایگاه میتونه از طریق درس به دست بیاد یا از طریق ورزش و کسب موفقط تو اون رشته یا یع کار هنزی که زبانزدت کنه ...دیگه بستگی به علایقت داره....فقط تلاش کن و اصلا به تحقیرای پدرت فک نکن فقط به این فکر کن که رفتارشو عوض کنی تازه تو امکاناتت هم خوبه...

سلام دوست عزیز. خواستم بهت بگم منم با ۲۲ سال سن هم شرایط تو رو دارم.از وقتی که‌ پزشکی قبول نشدم ،اخلاق بابام از این رو به اون رو شد و دیگه خیلی کم میشه احترامش رو نسبت به خودم ببینم.اما حالا که از نظر مالی مستقل شدم و دیگه ازش پول تو جیبی نگرفتم کمتر بد و بیراه میگه اما خب ،مجبورم بسازم دیگه راه دیگه ای نیست.قبلا خیلی زود ناراحت میشدم و گریه میکردم،اما الان دیگه ففط یه هنذفری میذارم توی گوشم و میرم توی اتاقم که بی احترامیاشو نشنوم

به گلی....چقدر شبیه منی...منم عین تو چون پزشکی قبول نشدم بابام باهمه منو مقایسه میکنه و میزنه تو فرقه سرم که ببین...

.

سلام

به Ali

داداش تو که خودت میدونی مشکلت چیه اون خ ا رو هم کنار بذار ..خیلی انرژی میگیره از آدم...بذارش کنار و نذار اون شهوت لعنتی بهت غلبه کنه..خودم کشیدم ازش الان خیلی وقته دیگه خبری ازش نیست!

ببین اگه به درست علاقه داریو توش نبوغ و خلاقیت داری و کلا پیگیرشی(چون ماها فقط واحد پاس میکنیم اصلش اینه که بری دنبال بیشتر شدنه دانشت)حتما موفق میشی....ولی مهمتر از نبوغ پشتگاره و تلاش...

باید سختیه رو تحمل کنی ...حرفا رو به جون بخریو بری جایی کار کنی...میشه هم ی کار نیمه وقت داشت هم درس خوند...با خاهری برادری ک با بابات خوبه بگو باهاشون حرف بزنه...باهات راه بیان...

پدر و مادر مادر پدرتونم اینجوری تربیتشون کردن و تثبیت شده به احتمال تو اخلاقیاتشون(شایدم نه) صفات خوبه پدرت  بیشتر یاداوری کن...هممون مشکل داریم از لحاظ رقتاریو اخلاقی چون کامل نیستیم....

 واینکه میگی شنیدی داشته ازت تعریف میکرده ولی جلو خودت نمیگه شاید واسه اینه که میخاد تو بیشتر تلاش کنی...بیشتر رو پای خودت وایسی..حتما صلاحتو میخاد..دوسش داشته باشو بیشتر احترام بزار...

از من به شما نصیحت حتما تو دوران تحصیلت ی کار ددشته باش...خیلی خوب میشه برات..حالا چ پیش پدرت چ جای دیگه

موفق باشی

به دانشجو

سعی کردم و میکنم بذارم کنار ولی سخته. قبلا برای رفع نیاز جنسی بود الآن بیشتر شده برای رفع تنش و استرس. فقط تونستم کمش کنم. 

برای ترک کاملش باید اعصاب راحت داشت که من ندارم متاسفانه .بعدشم  ازدواج هم که سخت سخت شده . شرط و شروط دخترا هم که سنگین .

همینجوری کم کم کمش کنم بهتره. 

خب شما این همه سال تحمل کردی یه سالم تحمل کن .باهاشون خوب رفتار کن تا حمایتت کنن درس بخونی .بعد یه سالم میری دانشگاه اونجا کمتر میبینیشون .کمتر ببینیشونم همه این مشکلا رفع میشه .در مورد درسم نمیدونم رشته ات چیه اگه رشته خوب قبول شی و استعداد داشته باشی درستو بخون اگه هم نه کنار درس یه تخصص یاد بگیر.بعددرسم میری سربازیو ازدواج میکنی دیگه سرت گرم میشه 

از دست بابات ناراحت نباش، بلد نیست محبت بکنه. اینا وقتی بچه بودن خودشون هم همینطور باهاشون رفتار شده. مطمئن باش دوستت دارن ولی انگار شرمشون میشه به خودت بگن. همونطور که گفتی جلو بقیه طوری که خودت متوجه نشی تعریفت می کنه.

به نظر من یه کم پوست کلفت بشو؛ اگه می تونی تو از یه فاز دیگه وارد شو: شوخی و سر به سر گذاشتن. البته بدون توهین. خیلی جواب میده. بعدش هم دانشگاه اگه رشته خوبی قبول بشی، خیلی تو چشمشون بزرگ میشی. فکر می کنند هنوز بچه ای. 

خانم آناهید این بخشی از نظر شماست :

هر چی مظلوم تر آروم تر مطیع تر مودب تر مهربون تر و سربه راه تر باشی بیشتر میزنن تو سرت و لهت میکنن جامعه و خانوادت اینو همیشه یادت باشه

خواهر من اینا که شما ایشونو ازش نهی کردی مولفه های انسانیته غیر از اون ظلم پذیری 

لطفا بدونید اگه این آقا این مولفه ها رو ازش عبور کرد مکافات تمام اعمالش گردن شما هم هست پس دقت کنید که توصیه به چی میکنید .

سلام دوست عزیز، پدرتون 100% دوستتون داره که جای دیگه ازتون تعریف می کنه. باید خوشجالشون کنی. خوب درس بخونی دانشگاه قبول شی. سعی کن با پدرت صمیمی شی درد دلت رو بهش بگو، برای روز پدر کادوی خوب بخر، تو عید ها و جشن ها بغلش کن. سعی کن عصبانی اش نکنی. مودبانه بهش بگو که ازش دلخوری. موفق باشی.

ببین چه نقاط امیدی تو زندگیت هست.

به بابات که امیدی نیست چون اخلاقشون زنندس و شما هم چون حساس شدی باز از اخلاق ایشون بیشتر از بدرفتاری ای که باهاتون میشه ناراحت میشی.

به بقیه نقاط امید فکر کنیم.

به خودتون چی ؟ امیدی هست؟ باید ببینی خودت به خودت احترام میذاری یا نه. و در نتیجه میتونی به تلاش خودت امیدوار بشی یا نه.

فعلا فکر کنم این گزینه معلق  باشه چون اگه درست متوجه شده باشم شما به خاطر مسخره کردن فامیل سر کار نمیری،  درسته ؟  من متوجه نشدم اونا دقیقا  چی رو مسخره میکنن . 

شما برو سر کاری غیر از کار پدرتون و پیشرفت کن. اگه شما پیشرفت کنی همونایی که مسخره میکنن میان جلوت خم میشن!  دیدم که میگم.

برا یه شخصیت بالغ هیییییچ اهمیتی نداره در قبال کار درستی که داره انجام میده مسخره بشه. اصلا اهمیت نده به تمسخر ها!

شما وقتی دیدی بابات داره بیگاری می کشه ازت و مثل برده باهات رفتار میکنه دیگه نباید پیش ایشون کار میکردی...

به نظر من برو سر یه کار دیگه.

و اگه باباتون خواست حتما بری محل کار ایشون، محترمانه ازشون بخواه اول اجرت کارهای قبلیتون رو بدن و ضمنن هرگز زیر بار کار کردن پیش پدرت نرو طبق چیزی که نوشتی اصلا به صلاحتون نیست 

پسر خوب ،اینکه اونا به شما امکانات میدن دلیل خوبی نیست که شما استقلال مالی نداشته باشی. پسری که استقلال مالی نداره، استقلال شخصیتی و تصمیم گیری هم نداره و چنین شخصی حتی اگه دوران مجردی مشکل نداشته باشه قطعا بعد از ازدواج دچار مشکل میشه. شما در آینده  باید دستت تو جیب خودت باشه و پدر شما کسی نیست که این موضوع رو درک کنه و شما رو شخص وابسته به خودش توی تصمیم گیری و نوع خرج کردن بار میاره. 

ببخشید غذام رو گازه ممکنه بسوزه نمیتونم بیشتر توضیح بدم همین یه نکته رو لطفا عمل کن ببین چقدر حالت خوب میشه 

عجب پدرهای نامردی دارید شما آخه مگه آدم به دنیا میاد که تو رشته مورد علاقه پدر مادرش درس بخونه

بدبختی اینجاست برای شما که دختر هستید پزشکی قبول شدن سخت‌تر از پسرهاست زمانی که قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت بود برای پزشکی سهمیه‌بندی جنسیتی گذاشتن می‌گفتن اگر نذاریم در آینده پزشک مرد کم میاد یادمه یه زمانی آمار دادن ۶۵ درصد دانشجوهای پزشکی دختر هستن بعد وزارت بهداشت قانون ظرفیت ۵۰ درصد پسر ۵۰ درص دختر گذاشت خبرهاش تو بعضی سایت‌ها هست فکر کنم سال ۹۳ یا یکی دوسال بعدش نو اینترنت خوندم نمیدونم هنوز این قانون تبعیض‌آمیز هست یا نه

آدم خودش تو رشته مورد علاقه‌اش قبول نشه یه درده اگر پدر مادرش سرزنشش کنه دوت درد

پدرا کلا اینجورین

زیاد محل نده

سلام. منم مشکل تو رو دارم. یه چیزی میخوام بهت بگم .ترخدا همینطور خوب بمون و سربراه. چون اگر لج کنی فقط و فقط آینده خودت رو تباه میکنی. من بابام اصلا بهم پول نمیداد . رفتاراش عین بابای تو . پیش بقیه خوش اخلاق و تو خونه طلبکار از همه.

اینها رفتاراشون تغییر نمیکنه. الان کار پیدا کردم و دستم تو جیب خودمه زبونش نسبت به قبل خیلی خیلی بهتر شده.

به نظر من حتما حتما درس بخون و در کنارش تو یه رستوران کار کن. اما درس رو رها نکن. شاید یه آزمون استخدامی گذاشتن اونوقت مدرک نداری

یه چیزی هم بگم اینجور پدرها رو آدم نمیدونه چی بگه بهشون. چون وقتی مشکلی هم براش پیش میاد دلم براش میسوزه چون وقتش رو برای خانوادش گذاشته. کاش اخلاقشونم خوب بود. آنوقت آدم میدونست با خودش چند چنده...

برا منم دعا کن ...

راستی اگه درس ت خوبه بخون برای یه رشته خوب. اونطور خیلی راحت تر دستت تو جیبت میره و لازمم نیس منتظر آزمون استخدام باشی...واینکه مواقع بیکاری ات بشین کتاب های مفید مثل کتابهای موفقیت و کسب و کار بخون.هم از وقتت خوب استفاده کردی و هم جلو چشم مامان بابات زیاد نیستی. موفق باشی

سلام.

بنده ی خوب یادت باشه که هر کار خوبی انجام بدی خدا میبینه و کلی ارزش داره واسه اون دنیات و تو آخرت سربلندی.

خدا آدم های صبور رو دوست داره.

اینم یادت باشه اگر متواضع و خوش کلام و خوش رو باشی و حرفات" حق" باشن،میتوتی ههههر آدمی رو نرم کنی.بابات نعوذ بللّه کافر نیست که... و پاره تنشی. تو به بابات یاد بده انسانیت چجوری مطمءن باش توکل کنی به خدا همه چی حله.

یا حق

سلام.

بنده ی خوب یادت باشه که هر کار خوبی انجام بدی خدا میبینه و کلی ارزش داره واسه اون دنیات و تو آخرت سربلندی.

خدا آدم های صبور رو دوست داره.

اینم یادت باشه اگر متواضع و خوش کلام و خوش رو باشی و حرفات" حق" باشن،میتوتی ههههر آدمی رو نرم کنی.بابات نعوذ بللّه کافر نیست که... و پاره تنشی. تو به بابات یاد بده انسانیت چجوری مطمءن باش توکل کنی به خدا همه چی حله.

یا حق

سلام فکر کنم خیلی از پسرا این مشکلا رو با پدراشون دارن.

حالت عادی من بابام رفتارش اینطور نیست اما وقتی بحث بینمون پیش میاد دقیقا همون طوری میشه که گفتی.

من عادت کردم دیگه روم اثری نداره.(البته بگم حالت عادی خداییش گیر نمی ده)

اما وقتی گیر میده دیگه وا ویلا.

الان مدتیه بهتر شده قبلاً به مقدار فشار کاری زیادی بهش میومد بیشتر عصبی می شد.

حالا جالبه شما توی این سن این مشکل را دارید.

من الان۱۷سالمه.

فکر می کنم از ۱۱سالگی این گیر دادنا شروع شد.

و یه دورانی به اوج خودش رسید شبیه شما بودم.

اما الان موقع جر و بحث فقط اینطور میشه.

ما به همینم راضیم.

دوران اوجش پارسال بود.شاید جالب باشه اما یکسری بازی استقلال و پرسپولیس بود.من استقلالیم بابام پرسپولیسی.

یه شوخی کردم راجب به پرسپولیس اینقدر ناراحت شد تا یک ماه با من صحبت نکرد.

اصصصصصصصصلا.

توی همون یکماه صحبت نکردن هم چند بار دعوامون شد در حدی که نزدیک بود به درگیری فیزیکی هم برسه.

خلاصه فکر می کنم همه پسرا این مشکلارو دارن.

من سعی کردم خودم را عوض کنم. چیزایی که حساسش میکردم را انجام ندادم. اگر هم چیزی بگه انقدر شنیدم که دیگه برام مهم نیست مقاوم شدم.

اما کلا دیگه رابطه پدر و پسر همینه نمیشه کاریش کرد

برای شغل هم بهترین کار اینه در کنار. درس بیرون حرفه ای که علاقه دارید را یاد بگیری.

من گاهی اوقات شده بدون حقوق هم کار کردم اما برای اینکه چیزی یاد بگیرم