سلام
من امسال دانشجوی ورودی هستم ، اما مشکلم ؛
ببخشید هر کی اینجا پست میذاره از مشکلاش میگه ، خب تو دنیای واقعی موانع زیادی هست برای مطرح کردن مشکلات . الان که دقت میکنم میفهمم که از بچگی رگه هایی از اختلال یادگیری در من بوده.
برای مثال روش معمول تدریس معلم ها در اول ابتدایی روی من جواب نمیداد ، در بعضی موارد ، و تا وقتی که معلم عملی نشونم نمیداد نمیفهمیدم چی میگه. ولی وقتی فهمیدم بهتر از هر کس دیگه ای میفهمیدم. این ادامه داشت تا دوران دانشجویی ، که البته تا دوران دبیرستان تا به حال بصورت جدی با خودم فکر نکرده بودم درگیر این اختلال هستم و مشکل دارم ، اما شک هایی کرده بودم .
میشه گفت این روند صعودی بوده و الان در اوج خودشه ، جوری که در کلاس درس یا نمیتونم حواسم رو جمع کنم یا اگر تصمیم میگیرم دقت کنم فقط یک سری آوا میشنوم و بس ، نمیدونم چرا این طوری شدم ، همیشه از لحاظ درسی استعدادم از اغلب همکلاسی هام بیشتر بوده ، تمام برادر خواهر هام شاگرد A بودن و هستن در دبیرستان و دانشگاه ، اونم در بهترین دانشگاه ها و سخت ترین رشته ها.
من هم مطمئن هستم هوش متوسط رو به بالایی دارم ، اما نمیدونم چرا این طوری شده ، درست موقعی که باید با تمام توان درس بخونم ، مشکلم به اوج خودش رسیده ، باور کنید پدرم و برادرم و خواهر هام همشون رگه هایی از نابغه بودن دارن ، حداقل من حس کردم ، اما این مشکل منو شبیه احمق ها کرده. واقعا تا مرز افسردگی منو داره پیش میبره ، بیشتر مشکل من در ریاضیات و علومی که به تحلیل و تثبیت نیاز داره هستش ، نمیدونم چیکار بکنم ، ساکن همدان هستیم .
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه)
- ۹۴۹ بازدید توسط ۶۴۷ نفر
- چهارشنبه ۱۱ مهر ۹۷ - ۱۹:۴۰
