خانواده برتر

منم دقیقا ازونام که هیچ وقت ایمانمو از دست نمیدم خخخخ 

اگرایمان شما خدا را به خاطر حل مشکلاتتان است ، باید در این ایمان تجدید نظر کنید ، خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد ، مگر آنکه آنها خود سرنوشت خویش را تغییر دهند.
تنها راه حل برون رفت از بحران و حل مشکلات کشور ، جنبش همگانی است.

چون آدم با مشکلات میتونه پیشرفت کنه

بنظر من ایمان به خدا تنها راهیه که انسان میتونه تو سختی ها دووم بیاره

هرکه در این بزم مقرب تر است/جام بلا بیشترش داده اند.                      خدا در قرآن می فرماید: عسل آن تکرهوا شیاء و هو خیر لکم عسل آن تحبوا شیاء و شر لکم / یعنی چه بسا شما از چیزهایی بدتان می‌آید ولی به نفع شماست وچه بسا از چیزهایی خوشتان می آید ولی ضررتان است./ در جایی دیگر از قرآن خداوند می فرماید:فکر می کنید همین که ادعای ایمان میکنید شما را رها می کنیم؟ بلکه شما را مورد آزمایش قرار می دهیم./ گاهی بعضی. انسان ها از آزمایش الهی سربلند بیرون می آیند و بعضی ها مردود می شوند و این به ظرفیت و درجه ی ایمانمان بستگی دارد. امیدوارم متقاعد شده باشید

هر که در این بزم مقرب تر است/ جام بلا بیشترش میدهند.

اگر خدا رو به عنوان "حلال مشکلات" برای خودتون تعریف کردید. پیشنهاد میکنم دیدتون رو به خدا تغییر بدید. تعریف خدا این نیست. مشکلات بخشی از دنیایی است که توش زندگی میکنیم. تو سختی ها آدم ساخته میشه و ایمانش به خدا سنجیده میشه.

خدا بنده های خوبشو ،با راه ها و مشکلات مختلف امتحان میکنه...

من حالا می فهمم چرا می گفتن در آخر الزمان نگه داشتن دین از نگه داشتن آتیش بین دو تا کف دست سخت تره.... واقعا ایول داره جوونی که با وجود تجرد و بیکاری و فقر و هر خبر دزدی که میشنوه نه میره سراغ سیگار نه مواد مخدر نه دوستی با جنس مخالف نه دزدی و نه هر چیز دیگه ( مثل خودم ).... راه درست دینش رو ادامه میده این جوون میتونه از فرشته ها بالاتر بره .... سفت بگیرید جوونا که آزمونه..... 

خدا هرآدمی رو به اندازه ی توانش امتحان میکنه

ایمان شما سطحیه باید عمیق ترش کنی

آیه ای که نوشتم غلط املایی داره درستش: عسا ان تکرهوا شیاء و هو خیر لکم عسل ان تحبوا شیاء و هو شرلکم 

با این حساب هرچه مشکلات کمتر ایمانها بیشتر.این نظریه کاملا مادی هست.یعنی خدایا تا وقتی بهم حال بدی مشکلات نیاری تو زندگیم نوکرتم میشم مومن ملحد اصلا خوده امام زمان‌.اما وای از روزی که مشکل بیاد نگاهتم نمیکنم.اصلا خدا کیه .ببین شنیدی میگن هیچ بدی از طرف خدا به بنده هاش نمیرسه هرمشکل چه مالی چه معنوی داریم خودمون مسببش هستیم.غیر ممکنه خدا واسه بندش بد بخواد خدا دریای رحمته .مثل خورشیدی که نمیتونه به کسی نتابه اصلا میشه به نظرت.مطمئن باش مقدار مشکلات ربطی به خدا نداره ودخل وتصرفی هم توش نداره.کسی که ایمانش با این چیزا سست میشه پایه اعتقاداتش ضعیفه.معرفت نسبت خدا نداره یا کم داره.از طرفی وقتی مشکلات میاد باید ایمانت قوی تر بشه میدونی چرا چون اون وقته که با وجود مشکلات آرامش میگیری .مگه غیر از اینه که با یاد خدا قلبها آرامش میگیرن.اگر قرار بود معیار وملاک براین اساس باشه وخدا هم بخواد با معیارما حساب کنه که هممون بیچاره بودیم.مثلا خدا میگفت تو ۱۰۰رکعت نماز قضا داری ۲۰۰تا روزه بدهکاری خوب مشکلاتت شامل بیماری لاعلاج اجاقتم کور  عمرتم کوتاه  بدهکاری هم زیاد.آخه میشه به نظرت؟مشکل اینجاس که ما آدما با همون سنگ ترازوی خودمون میخوایم خدارو هم بسنجیم.درحالی که شما اصلا نمیتونی بگی خدا فلان مشکلم حل نکرد یا مسببش شد نه اصلا اینجوررنیس.انسان تنها موجودیه که توی جهان هستی قدرت اختیار داره عقل داره میتونه مقایسه کنه تفاوت وتشابه رو متوجه میشه.حالا با این حساب مطمئنا همین انسان باعث وبانی یه سری مشکلات واسه خودش میشه چه مستقیم چه غیر مستقیم.این مشکلات دخلی به خدا وایماننداره. به نظرم یه مقدار معرفت وآگاهیت رو نسبت به خدا ببر بالا.حتی اگر قرار دشمنی کنی بازهم سعی کن دشمن دانا باشی.اینجورربهتره.

سلام. خوشبحال اونا که ایمانشون ضعیف نمیشه . ولی من احساس میکنم ایمان داره ضعیف میشه 

من 31سالمه از بچگی بدشانس بودم از بچگی وسواس فکری داشتم ،تو دوره نوجوانیم دچار تنبلی روده و مشکلات گوارشی شدم، در ابتدای جوانیم دچار بیماری پوستی شدم والان دارم با بیش از پانزده بیماری  روحی و جسمی دست و پنجه نرم می کنم،این از اوضاع روحی و جسمیم،به لحاظ مالیم تو یه خانواده فقیر به دنیا امدم تمام عمرم تحت فشار مالی زندگی کردم،به خاطر مشکلات و بیماریهایی که داشتم نتونستم تورشته مورد علاقم درس بخونم و ناچارا رشته سبک تر خوندم والان بیکارم،به لحاظ زیبایی ظاهری از اول ظاهر زیبایی نداشتم وبه خاطر مشکلاتم ظاهرم زشترم شد.از کودکیم هرگز به لحاظ عاطفی تامین نشدم وهمیشه تنها بودم،من تو زندگیم نقطه روشنی ندارم هرگزم نمی تونم ازدواج کنم و همیشه باید تنها باشم،تمام مشکلاتم باعث شد ایمانم را از دست بدم و حس بدی نسبت به خدا پیدا کردم و دست و دلم نمیره که نماز بخونم و عبادت کنم باخودم میگم من به خاطر مشکلات و دردهایی که دارم دیگه نباید نماز بخونم نمازرا باید کسانی بخونن که زندگی خوبی دارن وقتی من داشته های دیگرانو ندارم چراباید اندازه دیگران خدارا عبادت کنم این انصاف نیست اون دختر زیبا سالم که از بچگی در رفاه بوده وهمه قربون صدقش میرفتن بعدم شغل خوبی پیداکرد بعدم ازدواج خوبی کرد و خوشبخت شد هم نماز بخونه و خداراعبادت کنه منیم که هیچی ندارم و به جاش فقط درد دارم هم نماز بخونم و اندازه اون دختر خوشبخت خدارا عبادت کنم،من باید خیلی کمتر از افراد خوشبخت خداراعبادت کنم.وخدا نمی تونه روز قیامت منو بازخواست کنه منم بهش میگم همون جوری که از کنار ارزوها و خوشیهای من گذشتی از کنار گناهان منم باید بگذری.باید گناهکارانی را مجازات کنی که تو دنیا همه چی بهشون دادی با این وجود بازم ناشکریتو کردن نه منی که دنیا برام جهنم بود و تمام عذابها را تو دنیا کشیدم.جالبه دقیقا همون ادمایی که زندگیشون رو غلتک هست ادمای بی دینی هستن همون ادمایی که همه چیز تمامن و خوشبخت ادمای بی دین و ایمانی هستن.خداهم خیلی بهشون لطف داره.منم اگه زندگی خوبی داشتم خداراعبادت میکردم بر خلاف خیلی از ادمای خوشبختی که خدارا درون خوشبختیشون گم کردن.اخه این چه عدالتی هست به بعضیا همه چی میدن ثروت عزت زیبایی سلامتی عشق پست و مقام به بعضیام هیچی که نمیدن هیچ تازه کلیم دردو مرض و بدبختی سرش میریزن،میدونی چی منو میسوزونه زیاد همون ادمای همه چیز دار تو دنیا که کیف می کنن چون شادو خرمن خدارا هم عبادت می کنن وبعد مرگ میرن بهشت یعنی هم دنیارا دارن هم اخرت را ولی امثال من هم تو دنیا در عذابیم و به خاطر این همه سختی و محرومیت از خدا دل چرکین هستیم در نتیجه عبادت خدارا نمی کنیم بعد مرگم تشریف میبریم جهنم اسفل السافلین در هردو عالم بدبختیم واقعا چرا ایا این انصافه؟همه میگن صبور باش دلتو با خدا صاف کن اخه چه جوری دلم صاف نمیشه نمی تونم صبرمم تموم شده .خدا باعث تمام بدبختیهای منه نمی تونم دلمو صاف کنم.میگن امام زمان بیاد همه مشکلات حل میشه همه مریضا شفا می گیرن همه فقرا به ثروت میرسن واسه تمام مشکلات علاجی پیدا میشه فقط دلم به امدن امام زمان خوشه،خدا کنه بزودی بیاد امین.

 مگه زندگی بهترین بندگان خدا پر از درد و مصیبت نبود . امام حسین علیه السلام  که شاخص ترین اون بزرگواران هستند برای رضای خدا بدترین مصیبت ها رو کشیدند و چقدر پیش خدا آبرو دارند.

چون آدمی به امید زندست خود من تا یکی دوسال پیش مث شما بودم از خدا طلبکار بودم و اگه چیزی که میخواستم نمیشد باهاش قهر میکردم(البته کی بود که ناز بکشه خخ)بعد یه مدت دیدم با دور شدن از خدا این خودمم که بیشتر زجر میکشم از اون روزیکه که گفتم خدایا شکرت خدا بیشتر سرم بلامیاره نمیدونم چرا ولی من همیشه ته دلم امیدمو به خدا از دست نمیدم و همیشه میگم خدایا من به حکمتت و بیشتر از اون به رحمتت اعتماد دارم میدونم که حتما به خیر و صلاحمه اما مطمئنم روزای خوب منم میرسه..این حرفا باعث میشه که بتونم ادامه بدم ..چون اگه اینطوری نبود واقعا ادامه زندگی برام خییلی سخت تر از این بود..شما هم یه مدت امتحان کن ان شاالله هم آروم میشی هم مشکلاتت حل میشه

سلام

بستگی به نگاه شما داره

وقتی انسان به یه درجه ایمان واقعی وپاکی درون برسه ‌. اون زمان کافیه از خدا دنیا رو هم بخاد .خدا تمام دنیا هم به پاش میریزه .اینکه ما از خدا جواب نمیگیریم  واسه اینا که ما ها با انجام گناه از خدا دور شدیم وفقط خدا رو واسه مشگلات میخایم. بعید میدونم تو ایران از80میلیون نفر.1000نفر انسان با ایمان واقعی پیدا بشه...

خدا بعضی هارو که ادم های خوبی هستند سخت امتحان میکنه وسرتاسر زندگیشون پر از سختیه وادم های بد رو بهشون تو این دنیا راحتی ولذت میده لابد یه حکمتی توشه که انسان از دونستنش عاجزه ولی اگه کسی از بین این مشکلات سالم بیاد بیرون یه طبقه پایین تر از شهیدان قرار میگیره

حضرت علی(ع): سختی دنیا شیرینی آخرت است و شیرینی دنیا سختی آخرت...نهج البلاغه رو بخونید(ترجمه دشتی)

هیچکدوم از نظرات قانع کننده نبود :(

ما چه قدر به حرف خدا گوش میکنیم که خدا هم به خواسته های ما عمل کنه ما باید به خدا یاری کنیم تا خدا هم به ما کمک کنه  به نظر من مشکلات زندگی ربطی به ایمان با خدا نداره همه ی مسائلی که با آن مواجهه میشویم  مربوط به  اعمال خودمونه در ضمن اگه من مشکل داشته باشم باید ایمانم سست بشه و اگه مشکل نداشته باشم باید با ایمان باشم؟؟؟ خب به این نمیگن که ایمان .کسانی که اینطور فکر میکنند به نظر من اصلا ایمان ندارند و باورهایشان نیز خودخواهی محضه  یاد این جمله افتادم که میگه قربون خدا بشم که نه تنها سخنانش رو نفهمیدند بلکه اشتباه هم فهمیدند پس بهتره یک تجدید نظری بکنید در ضمن تو سخنانتان کمی افسردگی موج میزنه شما احتیاج دارید با شخص مطمئنی درد و دل کنید همه ی گاهی دچار چنین مشکلاتی میشیم اما باید با تمام قدرت مقابله کنیم و یادمان نرود که ما امیدی بزرگترین گناهه و این آیه را همیشه ذکر کنید که ان مع العسر یسرا همانا پس از سختی آسانی است و سخن آخرم این است هرگز دچار غرور نشویم که خدا هیچ احتیاجی به ایمان و نمازهای ما ندارد و تمام اختیار ما دست اوست اما چون او بسیار بخشنده و مهربان است از گناهان ما چشم پوشی کرده و دوباره به ما فرصت میدهد و نصیحت آخرم فقط اینه تواضع تواضع تواضع😳😳😳

اینا پوست کلفتن خخخ

چرا تفسیر عقاید میکنید اونم این طوری ؟ کجای دین ما گفته ایمان یعنی بشین تا ببینی چ موقع اتفاقی یا معجزه ای رخ میده؟ روایت داریم مومن واقعی لبریز از پویایی و نشاط و تلاشه منتها ما چون عادت کردیم برای خدا تعیین تکلیف کنیم اگه چیزی خلاف میل ما پیش اومد نسبت به بقیه ی چیزا هم بدبین میشیم .... یه سوال ... کجای دین ما گفته ی دختر خانم عفیف و مومن باید به خاطر جهیزیه نداشتن یا عدم تمکن مالی تا آخر عمر مجرد بمونه ؟ پس کم کاری ها و کج فهمی های خودمون از دین رو پای ناقص بودنش نذاریم.... ایمان یعنی تا جایی که توان داری کار رو درست و با تدبیر ببر جلو نتیجه ی کار رو بسپر دست خدا... چیزی که ما جوونا انجام نمیدیم

متن و نوشته پراز غم و حس منفی و بدت رو نسبت به خدا دیدم. اول نگاه کنن و ببین همه ادمهای موفق الان در گذشته هم موفق بودن؟ پس اینهمه دانشمند و پزشک که زندگیهای سخت داشتن و در فقر بودن چی؟ پس این حرفتون صحیح نیست که زیبایی و ثروت خانواده و کودکی خوب باعث موفقیت و ثروت و شغل در اینده میشه.