خانواده برتر

سلام

من تقریبا۲۰ سالمه و یه خواستگاری دارم که ایشون ۲۲ سالشونه ، میخوان معلم بشن، این اقا یه خصوصیات منفی ای دارن و یه سری مثبت که من اول میگم و بعد مشکلمو میگم، خانواده این اقا پسر به گفته اطرافیان و این که خودمم دیدم خسیس هستند . مثلا با اینکه پدرشون کارمنده و مادرشونم کارمند و کلا دو تا بچه بیشتر نیستند ولی خونه شون مثل خونه ی مادر بزرگ هاست .

بیشتر وارد خونه که میشی تمام وسایل ها قدیمی انگار برای دهه ۷۰ . این پسر تو کل سال یه پیرهن بیشتر ندیدم بپوشه فوقش دو تا و کلا تو پول خرج کردن مشکل دارن و مشکل بعدی اینه که این ها خیلی مذهبی هستند ، ما خودمون اهل نماز و و روزه و حجاب هستیم اما این ها خیلی افراط دارن که نمونش این ها بود :

مادر پسره میگفت ما تو عروسی آهنگ نداریم به هیچ وجه، خب ببینید ما اندازه اینا مذهبی نیستیم مثلا عروسی هامون زن و مرد کاملا جداست ولی آهنگ هست و زن و مرد هامون کاملا رفتاری رسمی  دارن و اون طور نیستیم که اوپن باشیم، خب یکی مثل من که عاشق عروسی بودم خورد تو ذوقم که تو عروسیم مولودی بخونن و اهنگ نباشه، شاید واسه یه نفر این اصلا مشکلی نباشه ولی من این رو دوست ندارم. (خب این مشکلات خانوادگی بود) .

در مورد خود پسر که ایشون از گفته اطرافیان اگه حرف حرف خودش نباشه عصبی میشه و ته تهش باید به گفته این عمل کنند و شنیدم میگن با هیچ کس به طور پایدار سازش نداره.، یا این اقا پسر هم مثل خانوادش خسیسه و اینکه من برام هیکلی بودن  پسر و این ها مهم نیست اونقدر ولی این هیکل و وزنش اندازه خود منه و لاغره کلا... و چهره متوسط به پایینی داره و خیلی هم سفید  بوره ( اینا مشکل نیست دارم مشخصاتشو میگم ) اما خب ویژگی های مثبتی هم داره مثلا اهل دوست دختر و اینا نبوده پایبند به خانواده ست، اهل نماز و روزه ست، راه خلاف نمیره و کلا از این لحاظ پسر اوکیه.

این پسر خیلی واسه من احساس خرج میکنه که من تو خواستگار های دیگم ندیدم،اصلا حرف زدنش باهام خیلی منو مجذوب خودش کرد از اوناست که حرفای قشنگ قشنگ میزنه... خب حالا من درباره خانواده خودم بگم که ؛

پدر من وضع مالیش خیلی توپه و اصلا خسیس بودن طرف برامون معضله، من خودم چهره ی خوبی دارم ( البته خانواده ماهم یه سری عیب ها دارند ) و خواستگار های دیگم خیلی از ایشون بهتر هستند هم از لحاظ شغلی هم خانوادگی و ... ولی مشکل اینجاست که من با وجود  مشکلات این آقا که نام بردم بشدت ازش خوشم میاد ،من به همه مشکلاتش اگاهم و فکر میکنم مثلا میدونم اگه زنش شم مثل خونه بابام نمیتونم بپوشم بخورم بگردم و یا باید خیلی خیلی مذهبی تر از قبل شم و خیلی از عصبانیت هاشو باید تحمل کنم.

من همه این هارو میدونم ولی هر کاری میکنم از ذهنم و قلبم خارج نمیشه خیلی بهش علاقه مند شدم ،شب و روز بهش فکر میکنم و کلا هر چی فانتزی واسه زندگی دارم تو ذهنم با این پسر میبینم،کلا بهش فکر میکنم و گریه میکنم گاهی از این که مثلا ۶ ماهه که خودشو ندیدم.و یا وقتی میبینمش انگار دنیا رو میدن به من.

من واقعا دوستش دارم، بعضی وقت ها میگم من اگه زن یکی دیگه شم مثل این برام عاطفه خرج میکنه؟ ولی میدونم اگر زنش شم به مشکلاتی بر میخورم .

حالا من سوالم اینه :

۱. مشکلاتی که گفتم ازش خیلی حاد بودند؟

۲.با وجود اینکه من از نظر خیلی جنبه ها از این پسر سرترم اگه قبولش کنم و بعدها اون زندگی ای که الان دارم رو نخواهم داشت،بنظرتون عادی میشه برام؟ کلا میشناسید کسانی دخترانی که با پایین تر از خودشون وصلت کردند و تهش هم راضی شدن به اون زندگی؟ ( مثلا اون لباسی که پدرم الان برام میخره رو من عمرا خونه اون ببینم )

۳.و اگه من جواب رد دادم بهش،چطور فراموشش کنم؟

من بارها خواستم فراموشش کنم باور کنید انقدر تلاش کردم واسه فراموشیش که گاهی خسته شدم ،اما انگاری اصلا نمیتونم قبول کنم کسی دیگه رو تو قلبم جا بدم انگار قلبم فقط واسه اونه! هیچ جوری خارج نمیشه از قلبم ،بعضی وقت ها بلند گریه میکنم از دلتنگیش.

اگه قبولش کنم تصمیم عاطفی گرفتم ولی اگه قبولش نکنم تصمیم عقلانی گرفتم اما قلبم نمیذاره که جواب رد بهش بدم اما خودمم میدونم یه اختلافاتی این وسط هست.

همون طور که بالا گفتم این پسر از لحاظ احساسی مشخصه که واسه من کم نمیذاره و خیلی شور و حال داره واسه زندگی کلا یه طوریه که این ویژگیش خیلی منو مجذوب خودش کرده،منه بدبخت هم فقط فکر میکنم این پسر اینطوریه تو کل دنیا!،باخودم میگم اگه بایکی دیگه ازدواج کنم میتونه از لحاظ عاطفی تامینم کنه؟

واقعا سر دوراهی موندم کمکم کنید.خواهش میکنم هر نظری دارید بگید دریغ نکنید.اقای نجفی شمام خواهش میکنم راهنمایی کنید.