سلام

من خودم رو آدم صاف و ساده ای میدونم که خیلی وقت ها احساساتش رو بیان کرده و از آرزوهاش خالصانه گفته ، نه پیش افراد غریبه بلکه پیش خودی ها، نه اون ساده ای که همه زیر و بمش رو بریزه بیرون اما بعدها متهمش کردن به ساده بودن و بی سیاست بودن.

متهم شدم که چرا راستشو گفتی ؟... خب الکی میگفتی فلان... باهاش خودمونی شو یه جوری از زیر زبونش بکش بیرون.

یا اگه از کسی خوشم نمیومده بهم اعتراض کردن که خب جلوی روش باهاش اینجوری برخورد کن یا تحویلش بگیر... یا جلوی روی خودم گفتن فلانی زرنگه ، عاقله، ساده نیست ( زود شوهر میکنه! ) یا گفتن باید پر رو باشی، حتی صفت گرگ رو گذاشتن روی خیلی از افراد و خواستن منم مثل اونها بِدَرَم همه جامعه رو !...

میخوان منم با همه دعوا داشته باشم واسه هر چیزی! اما من آدمی نیستم که پر رو باشم یا چاپلوسی کسی رو کنم یا دو رو باشم یا موقع احتیاجم با فلانی مهربون بشم ... تا تونستم در مقابل رفتار اشتباه دیگران گذشت کردم، کاری به کار کسی نداشتم، از رک گویی اغلب مواقع پرهیز کردم البته به وقتش حرفمو زدم ،اسرار زندگی و شخصیم رو هم پیش اطرافیانم نگفتم تا حالا، اما تعجب میکنم از این دیدی که بعضی ها دارن نسبت بهِم اصلا از خواسته هاشون تعجب میکنم...

خیلی وقتها به خودم میگم شاید باید منم اینطوری باشم،یا شاید مشکل از منه؟ مثلا با کمک کردن به یه گدای خیابونی متهم شدم به سادگی... یا وقتی باقیمونده اندکِ پول کرایه تاکسی رو به راننده بخشیدم برای رضای خدا... و خیلی چیزای دیگه که از حوصله بحث خارجه.

توی زندگی هر چی پیش میرم می بینم دور و برم پر شده از این جور آدمها که اسم خودشونو گذاشتن با سیاست یا زرنگ... تو دید من زرنگی به کلک زدن و دروغ گفتن و پیچوندن کسی نیست... سیاس بودن هم به دورویی و چاپلوسی نیست...

اصلا شما بگین زرنگی به چیه؟ یا سیاستمدار بودن رو در چی میدونین؟ اصلا خوبه؟! اگه خوبه منم یاد بگیرم سیاستمدار باشم از این به بعد!!!

یا چیکار کنیم که در اصطلاح عام"ساده"نباشیم؟


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)