سلام
حدود یکسال و چهار ماه پیش نامزد کردم . شرایطش خوب بود ... خونه و ماشین نداشت ولی رشته درسیش طوری بود که امید پیشرفتش بود... درسخون و پسر خوبیم بنظر میومد تنها مشکلی که داشتم این بود که دوسش نداشتم. هیکل و قیافش به دلم ننشست. ولی با این تفکر که اگه ازدواج کنم میشه اولین مرد زندگیمو عاشقش میشم گفتم که قبولش کنم...
وقتی نامزد کردم هیچ علاقه ای شکل نگرفت و اینکه نامزدمم تلاش زیادی نکرد که بهم نزدیک شه . از هم دور موندیم و در حد پیام و با لحن رسمی رابطمون ادامه داشت . دیگه خسته شده بودم . میترسیدم تمومش کنم و به بهونه های مختلف عقد و مینداختم عقب یا با بهونه اینکه درسم تموم شه . ولی در اصل من علاقه ای به عقد کردن نداشتم...
حسی بهش شکل نگرفت . حتی بعد ها که یه ذره سعی میکرد یه حرف عاشقونه بهم بزنه اصلا به دلم نمی نشست و متنفر میشدم . حتی یه مدت مهربون بود و یه بار رفتیم رستوران با اینکه تحت تاثیر قرار گرفتم اما بازم از اینکه در کنارم راه میومد احساس خوبی نداشتم. بخاطر هیکلشو اینکه به دل خودم نبود . اون دوسم داشت نمیدونم چرا بروز نمیداد تو این یکسال و اندی یه بارم بهم نگفت عزیزم یا عاشقتم یا قربونت برم.... فقط دو سه بار گفت آی لاو یو !!! اونم با کلی مقدمه .
پیام دادنمونم سه روز یا دو روزی یه بار بود.. اونم سریع تموم میشد. در حد اینکه سلام چه خبر . زنگ زدنمون روزای جمعه... تا اینکه سخت گیریاش شروع شد .
که باید همه جا چادر باشی و اینستاتو پاک کنو، اونا کی هستند کامنت میزارن و، چرا پست گذاشتی و حتی اینستامو حذف کردم... یا اینکه نباید بری سرکار ... در صورتیکه من قبلش همه اینارو بهش گفته بودم. تو مراسم‌خواستگاری و اونم همون جا گفته بود من حرفی ندارم هر چی خودتون بخواین.
اما بعدش انگار نه انگار من چه تصمیمی دارم.. مثلا میگفت نمی ارزه بخاطر چندر غاز زن بره کار کنه... اونم با مردا... اخه من محیط کارم بیمارستانه و مردم هست.. یا میگفت فقط باید بری بخش زنان ... .
نمیدونم مشکلم چیه فقط میدونم آرامش ندارم چند روزه . ناراحت نیستم تموم شده ناراحتم که منی که نمیخواستمش به اون این فرصت رو دادم که تموم کنه . یا مامانم میگه دیگه مثل اون برات پیدا نمیشه و این منو داغون میکنه .
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۳۹۶۱ بازدید توسط ۲۹۸۶ نفر
- چهارشنبه ۲۱ تیر ۹۶ - ۱۸:۰۱
