خانواده برتر

تا حد زیادی شبیه منی ...
توی دانشگاه هیچ کس منو جدی نمیگرفت ولی یکی از دوستامو به خاطر دل مهربونم دوس داشت کنار من باشه ..فقط اون بود که منو می دید ..
منم وقتی حرف می زنم دستام میلرزه به خاطر خجالت و استرس ...
از وقتی شاغل شدم دارم روی رفتارام ار میکنم ...یه جورایی توی این یک سال که شاغل شدم خیلی عوض شدم .. خجالت و استرسم خیلی کمتر شده
احساس می کنماین یک سال کارکردن منو  10 سال بزرگتر کرده ...
ولی کلا اینو فهمیدم در رابطه با مهمونی ها و دورهمی ها اگه جدی گرفته نمیشم به خاطر خودمه ..دختری که خجالتی باشه ..اعتماد به نفس نداشته باشه هیچ کسی نمیخوادش ..
تو هر چقدر مهربون باشی و خوبی کنی به دیگران باز نمیتونی محبتشونو جلب کنی..
تنها چیزی که میتونم بهت بگم و کمکت کنه اینه که به شدت روی روابط اجتماعیت کار کن .به کسانی فکر کن که اجتماعی ان بعد ببین تو باید چکار کنی که مثلشون باشی ..

مطمئنی اونا پشت هم براشون خواستگار میاد یا توهمشون باور کردی 😎

در ادامه حرف دوستان
عزیزم منم مثل شما بودم ولی از اون جایی که میگن کار گروهی و ورزش گروهی تاثیر داره رفتم والیبال که ازش متنفر بودم یکی از اون ورزش های گروهی خیلی خوب شدم خیلی راحت ترم و اینکه تو یه خیریه رفتم وارد یه جمعی شدم اونجا هم به خاطر کارهای گروهی که انجام میدادیم بازم خیلی بهتر شدم و خجالتی نیستم مثل قبل تا جایی که میگم ببین تو الان اینجا باید خجالت بکشی چرا خجالت نمیکشی ؟چون قبلنا اینجور بودم
خلاصه دوستمون هم که گفتن شاغل شدن کلا وارد هر گروهی که بشی کم کم درست میشی و باید بخوای البته هنوز کم حرفم و سرم تو کار خودمه و سعی میکنم یه جوری خودمو تقویت کنم که اگه نبودم به نظر بیاد و مفید باشم
بهترین روانشناس هم بازم باید خودت بخوای پس خودت بخواه
کمک کن به همه بی توقع خیلی حالت خوب میشه باور کن کم کم خدا تو رو انتخابت میکنه که به بنده هاش کمک کنی تو به خدا خودتو ثابت کن تجربه شده که بهت میگم و دیدم
درمورد خواستگار هم کیفیت مهمه نه کمیت حالا 10 تا باید باب پسند باشن دیگه ببین تو بهترین دوستت خدا باشه حتما بنده هاشو میذاره تو مسیر زندگیت ببین جدی میگما شعار و نصیحت نیست تجربه خودمه

خواهر خوشگلم که  بیش از حد حساسی، برات دوتا کتاب میگم دانلود کن بخون حتماااااا اینقدم به این فک نکن که مردم چی میگن و... این مردم برا خدا هم  تعیین تکلیف میکنن و.... من و تو هم که بندش هستیم بببین برا ما چیا میگن خخخخ 

سلام

سلام دوست من 

وقتی یه مشاور کارش خوب نیست بهتر اینه که مشاورتون رو عوض کنید نه اینکه دیگه بیخیال بشید فکر میکنم مشاور بهتر بتونه کمکتون کنه . نمیدونم یه مشاور که فقط از روی ترحم به یه نفر میگه اخی چطور میتونه معروف باشه ؟ دوباره برید پیش یه مشاور دیگه  اگه اونم خواست از در ترحم وارد بشه باز برید سراغ یکی دیگه تا بالاخره نتیجه بگیرید . در درجه ی اول باید به مشاور مراجعه کنید.اما خب من چون زیاد تو نت در مورد اعتماد به نفس جستجو کردم فقط میتونم بگم که شما مشکل اساسیت نداشتن اعتماد به نفسه . این اعتماد به نفسه که به ادم شجاعت میده تا وارد اجتماع بشه و با مردم ارتباط برقرار کنه تا بتونه با بقیه بحث و گفتگو کنه تا بتونه مهارتاشو به بقیه نشون بده و خودشو بالا بکشه تا از کاری که انجام میده اطمینان خاطر داشته باشه و نترسه تا از انتقاد های دیگران هراسی نداشته باشه و جایی که لازمه از خودش دفاع کنه .  من الان خیلی راحت به شما میگم که بیا با هم دوست باشیم  الان من خیلی راحت بیان کردم که میخوام با شما دوست بشم چرا راحت ؟ چون استرس اینو ندارم که نکنه پیشنهاد اشتباهی باشه یا نکنه طرف بهم بخنده و تحویلم نگیره یا نکنه منو درحد و اندازه ی خودش نبینه اینارو ندارم چون اعتماد به نفس نمیذاره که داشته باشم تو فضای مجازی ادم خود به خود اعتماد به نفس میگیره حتی اگه درواقعیت اینطور نباشه چرا اینطوره؟ چون ادما از هم دورن و همو نمیبینن که ترس پذیرفته نشدن داشته باشن ترس از دیده نشدن داشته باشن ترس از کنار گذاشته شدن داشته باشن و این اعتماد به نفس میده . شما میتونید حرفایی که درفضای مجازی میزنید رو (البته اون حرفای معمولی که به خاطر عدم اعتماد به نفس ترجیح میدید در فضای مجازی بیان کنید منظورم رازها و حرفای خصوصی نیست چون اینهارو به هیچ وجه نباید بازگو کرد ) خیلی راحت و بدون ترس و نگرانی به کسی که کنارت نشسته بگی مستقیم بهش نگاه کنی و حرفاتو بزنی؟ میتونی تمرین کنی که نترسی و اینکارو انجام بدی مطمئنا کسی بهت نمیخنده کسی تورو تحقیر نمیکنه .اصلا کسی که تحقیر میکنه چرا ما باید خودمونو مقصر بدونیم درحالی که طرف مقابل دیدگاه خوبی نداره اگه ما در عین داشتن اعتماد به نفس باز هم توسط دیگران تحقیر شدیم یا پس زده شدیم مشکل از ماست؟ یا از اون فرد مقابل؟ هر کسی حق داره زندگی کنه و از زندگیش لذت ببره چه بعضی از افراد دوست داشته باشن چه نداشته باشن . خود من بارها توسط دیگران تحقیر شدم اما جرات نداشتم جوابشونو بدم و بعد اونها فکر کردن واقعا بهتر هستن و من فکر کردم واقعا بدم اما تنها چیزی که باعث شد بد بودنمو هم به خودم و هم به دیگران نشون بدم کمبود اعتماد به نفس بود که باعث سرکوفت های بقیه شد .

تو چقدر شبیه منی نکنه این پست من نوشتم

من یه دختر 28 ساله هستم که دقیقا همین مشکل رو دارم.از ابراز وجود می ترسم.مدام توی این فکرم که دیگران منو میپذیرن یا نه.وقتی توی جمع هستم مدام ذهنم درگیر اینه که معنی رفتار دیگران با من چیه.چرا فلانی این حرفو بهم زد یا مثلا چرا میزبان به من کمتر از دیگران تعارف کرده.از کار خوب دیگران نسبت به خودم خوشحال ولی با کوچکترین حرف یا حرکتشون باز ناراحت میشم.از خودم بدم میاد و  به خودم میگم احمق.هیچ دوستی ندارم.روابط اجتماعیم ضعیفه حرف زدن بلد نیستم و اصلا نمی تونم دیگرانو در مورد مسئله ای قانع کنم.با ی پسر اشنا هستم که بهم میگه نه حرف زدن بلدی نه مشاوره دادن بلدی نه بلدی ناز بکشی و خودتو تو دل ادم جا کنی.برای کسی مهم نیستم.نمی دونم چی خوشحالم میکنه.نمی تونم در مورد خودم حرف بزنم مثلا بگم من این ویژگی خوبو دارم و مثل دیگران در مورد خودمو علایقم کلی حرف خوب بزنم

عزیزم برای این موضوع فقط یه راه حل وجود داره:پرحرفی
باید تا می تونی پرحرفی کنی و مخ همه رو بخوری.آدمای اجتماعی هم اکثرشون کاری غیر از این نمی کنن.وارد هرمحیطی می شن شروع می کنن به حرف زدن.من که از دستشون کلافه میشم ولی برای جلب توجه دیگران راه دیگه ای وجود نداره.
سعی کن هرجا می ری یه نکته مشترک بین خودت و دیگری پیدا کردی و سرهمون شروع کنی صحبت کردن.اگه صحبت نکنی تنها می مونی.ولی اگه تا می تونی حرف بزنی همه دورت می چرخن.
خیلی خیلی کار سختیه ولی چاره ای نیس.اولش با یه جمله شروع کن توی جاهایی که آدما رو فقط یه بار می بینی.مثل خیابون یا اتوبوس.چون اینجوری دیگه استرس اینو نداری که اگه حرف بدی زدم ضایع می شم.خب ضایع هم بشی به سرعت مسیرت تغییر می کنه و دیگه هرگز اون آدمارو نمی بینی!
خلاصه چاره ش حرف زدنه.مثل که سالای اخیر کتاب هم دراین موارد چاپ می شه کتابارو هم بخون معمولا ایده می دن.
موفق باشی ان شاءالله خدا کمکت کنه.

منم خجالتی و کمرو بودم اما با کتاب خوندن پررو و پر حرف شدم، پس کتاب بخون که بهترین دوست کتابه

کتاب « ترس را احساس کن اما کارت را انجام بده » از سوزان جفرز حتما بخونیدش

احتمالأ این مشکل ریشه در روابط خانوادکیته...منم زمانی ایجوری بودم ولی وختی رفتم خابکاه و دانشکاه یک عالمه دوستو رفیق یافتم اعتمادبنفسمو یافتم جدأ حالم خیلی خوف شده ه الان بحدی اعتماد بسقفم سربه فلک کشیده ابدأ از بی شبهری نمیترسم اصلا خداروشکر که ازدبج نکردم مکه آشه دهن سوزه ه ه ه ه... راستی بسرایم هستن که بهم ابراز علاقه کنن ولی من قصد ازدواج ندارم میخواهم در افق های والاتری بیاندیشم . والا ..

خب دوستان‌وقتی میبینم همه چی به خوشگلی دختر میچرخه دلم میگیره دختر خالم به خاطره چهره زیبایی که داشت خیلی خواستگار داشت والانم با یه شوهره پولدار و نماز خون و مهربون ازدواج کرده دختر های دیگه فامیل هم همین طور یادمه یکی از دختر های فامیلمون رفت تو یک ساختمونی یه سال نشست تمام پسر های مجرد ساختمون رفتن خواستگاریش  یا اون یکی از نوجوونی خواستگار داشت با اینکه اصلا رسم نداشتیم که زود شوهر بدن دختر رو و اینکه گفتید از کجا میدونی که براشون خواستگار میاد کلا دخترای فامیل ما طرفدار دارن چون خوشگلن و تو خواستگار زیاد داشتن شکی نیست ولی من چون زشتم هیج کس حتی نگامم نمیکنه واقعا نارحت کنندس اینکه آدم خواستنی نباشه و همش غصه بخوره 

خواستگار کجابود دختر؟؟؟!'!!!!!!!اعتماد به نفس پایینتون روی سادگیتون وزود باوریتون تأثیر بدی گذاشته...      اونایی که شما میشنوین ۹۰درصدش واقعیت ندارهههه

ببین..خیلیا مشکل تو رو دارن