خانواده برتر

با سلام

وقتی این پست رو خوندم خیلی متعجب و ناراحت شدم. قدری غیرمنطقی و احساسیه.! در صحبتهاتون این امر مشخص نیست که چرا حق طلاق رو به خانوم داده اید؟!! و از طرفی از اینکه اون خانوم از این حق، استفاده کرده ناراحت هستید!! صحبتهای شما باز هم موید این حقیقته که " یک مرد هرگز نباید احساساتی عمل کنه و ریشه عواطف و احساسات رو باید در وجودش خشک کنه. " انفعال شما، نشون میده که احساسی هستید و الا، زنی که میخواده بره، میتونه بره. دلیلی وجود نداره که برای ماندن کسی که برای رفتن، شوق و هیجان داره اصرار کرد بلکه باید منتطر بود تا چمدانهایش را ببندد و با یک خداحافظی، همه را خوشحال کند.!!!! 

این خانوم،چه چیزی داره که شما رو انقدر تحت تاثیر قرار داده؟!! زن خوب، باید موقعیتها رو به درستی درک، مثلا در آشپزخانه، یک کدبانو باشه و در اتاق پذیرایی، یک خانوم باوقار باشه و نه یک آشپز. در اتاق مطالعه، یک زن متفکر و دانا باشه و در اتاق خواب هم مثل .... باشه. زنی که فکر میکنه در اتاق خواب، باید دانشمند و فیلسوف باشه یه احمقه. نظر شما چیه؟؟ فکر نمیکنید که زنی که به بسیاری از امور مثل بچه دار شدن، موضعگیری میکنه و یا نمیدونه یا نمیخواد شوهرشو گرچه عصبی باشه، در کنار سایر ویژگیهای مثبت، بپذیره، موقعیتشو به عنوان زن خانواده درک نکرده؟!!!!!!!به نظر من، انقدر ناراحت نباشید. مردان بزرگ، باید تنها به خداوند متکی باشند و هرگز دل نبندند. وابستگی و احساسات به غیر، برای مرد سمه و شما نباید مسموم بشید.

مستحکم باشید و کنترل امور را در دست بگیرید. خونسرد باشید و بدانید که شما هرگز شکست نخورده اید و میتونید شروعی بهتر داشته باشید و با کسی که فهیمتر هست ادامه بدید. به غرور خودتون احترام بگذارید. مردان برای سروری و آقایی خلق شده اند نه نیازمندی و کاسه به دست شدن. محبت رو گدایی نکنید. با شخصی دیگر ازدواج کنید و صاحب فرزند بشید و از بازی با فرزندتون لذت ببرید و به این زن و این روزهاتون بخندید. مطمئنم که اون روز، مرا به یاد میاورید و برای من درود و بدرود می فرستید. 

 هرگز از رفتن قطار و جاموندن نترسید، ایستگاه پر از مسافر نیست و قطارها باز هم میایند و منتظر شما هستند. تا زنده هستید زندگی کنید و آقایی. زیرا شما یک مرد هستید و همین کافیست. اگر بدانید!!!!!

باشد که از نیکان باشیم و همچون پاکان بیاندیشیم.

پاکان (Pakkan)