خانواده برتر

به حرف های خودتون دقت کردید؟ همش نگرانید که خانواده، خواستگار، دوستانتون، و حتی ما در موردتون چه فکری می کنیم. وقتی خودتون رو در این موقعیت که فرد دیگری از این موضوع باخبر بشه چی خواهد شد فرض می کنید، نمی تونید از حس شرمساری رهایی پیدا کنید. اگه فردی که دروغ میگه بعد از توبه همیشه خودش رو در موقعیتی ببینه که دروغ دوران جاهلیتش فاش شده، همیشه حس ترس و شرمگینی باهاش خواهد بود. دیگران نه می فهمند و نه نیازی هست که بفهمند، وگرنه بیش از نیمی از جمعیت الان در حال صحبت در این مورد بودن. پس موضوع رو تموم شده فرض کنید و ذهنتون رو رها کنید

کفش هایت کو؟

یه کم شل کنید اون بند کفش سخت گیری رو تا بتونید متعادل تر راه برید

۱ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

بابُ التّوبَةِ مَفتُوحٌ.

درب توبه همیشه باز است. (الشهاب فی‌الحِکم و الآداب، ص ۱۸)

۴ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

اَلتّائِبُ مِنَ الذّنبِ کَمَن لاذَنْبَ لَهُ.

کسی که از گناه توبه کرده مانند کسی است که گناهی نکرده است. (الشهاب فی‌ الحِکم و لآداب، ص ۱۸)

۸ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

اَلتّوبةُ معَروضَةٌ فی‌الجَسَدِ مادامَ الروُّحُ فیها.

تا زمانی که روح در بدن آدمی است هنوز جای توبه برایش باقی است. (بحار، ج ۶۳، ص ۲۲۰)

۹ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:

لَیسَ شَیءٌ اَحبُّ اِلَی اللهِ مِن مُؤْمِنٍ تائِبٍ أ^َو مؤْمِنَةٍ تائِبَةٍ.

چیزی در نزد خدا محبوب‌تر از یک مرد یا یک زن توبه‌کننده نیست. (سفینه، ج ۱، ص ۱۲۶)

۱۰ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

النَّدمُ تَوبَةٌ.

پشیمانی از گناه، خود، توبه از گناه است. (تحف‌العقول، ص ۵۵ ـ الشهاب فی‌الحِکم و الآداب، ص ۹)

۱۱ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

ما مِن عَبدٍ أ^َذنَبَ ذَنباً فَنَدِمَ عَلَیهِ اِلاّ غَفَراللهُ لَهُ قَبلَ أ^َن یَستَغفِرَ.

هر بنده‌ای که از گناهی که مرتکب شده پشیمان شود، پیش از آنکه استغفار کند خداوند گناهش را می‌آمرزد. (جامع‌ احادیث الشیعه، ج ۱۴، ص ۳۳۸)

اول: پشیمانی بر گذشته.

دوم: عزم بر ترک گناه در مدة العمر.

سوم: ادا کردن حقوق مردم.

چهارم: قضا کردن هر واجبی که فوت شده.

اول و دوم که طبق توضیحاتتون برآورده شده سوم که شامل شما نمیشه و حق خودتون حساب میشه که با کنار گذاشتنش حل شده و چهارم هم باز به این مورد مربوط نمیشه.

خدا عادل اما قبل از اون و بعد از اون مهربون. میگن حضرت نوح قومش رو بعد از چند صد سال نفرین می کنه و عذاب الهی زودتر نازل میشه. چند ده سال می گذره و کشتی ساخته میشه  و آب بالا می یاد و همه میرن زیر اب و همه کسانی که تو کشتی بودن فقط زنده می مونن.

بعد از طوفان شغل حضرت نوح کوزه گری بوده. یه روزی یه نفر میاد از حضرت نوح بهترین و گرون ترین کوزه اش رو می خره و بعدش محکم جلوی حضرت نوح خوردش می کنه.

حضرت نوح می گه:« چرا اینکار رو کردی؟»

مرد میگه:«پولش رو دادم.»

حضرت می گه :«این که دلیل نمی شه. این کوزه است!»

مرد میگه:«من یک فرشته ام از طرف خدا پیامی برات دارم. خدا پیام رسوند که بهت بگم چرا بندگانم رو نفرین کردی؟»

حالا خدایی که اون انسان بی شعوری که هر گناهی رو کرده و چند صد سال توسط پیامبر زمانش هدایت نشده رو به خاطرش پیامبرش رو سرزنش می کنه نیاد یکی از کسانی رو که منتظرم امام زمانش به خاطر یه اشتباه که قبلا مرتکب شده ببخشه؟!؟