سلام دوستان

فکر کنم هیچ کدومتون مشکلات من رو ندارید. نمیخوام ناشکری کنم اتفاقا هر لحظه میگم  خدایا شکرت به خاطر شرایطم. اما ... .

شرایط من از دیدگاه دیگران خیلی عالی و تاپ هست همین موضوع باعث شده اولا کسایی که طرفم میان اکثرا به خاطر شرایطمه و ثانیا هر کسی رو خانوادم قبول نمیکنن .

من 23 سالمه و کارمند بیمارستانم . پدر و مادر کارمند و تحصیل کرده دارم شرایط مالیمون هم خوب تا عالیه. اما پدرم بیش از حد سخت گیره. حرف هیچ آدمی هم برای پدرم مهم نیست و هیچکس نمیتونه نظرشو عوض کنه.

مهربونه ولی در این مورد بسیار سخت گیر. تک دخترم و تنها آرزوی خانوادمم. تا دو سال پیش  هر خواستگاری میومد همه رو بدون اینکه شرایطشونو بدونن از دم رد میکردن و به من نمیگفتن!

اما الان هر کی میاد یه عیب و ایرادی میگیره ازشون. چند وقت پیش با یه آقا پسری  آشنا شدم که شرایطش خوب بود ولی خسیس بود و منو به خاطر شرایطم میخواست تا حدی که  التماس میکرد قبولش کنم.

خانوادم که از همون اول مخالف بودن و من ردش کردم. جدیدا یه پسری از فامیلمون که  دو سال پیش خواستگاری کرد و طبق معمول پدرم جواب رد داد، دوباره خواستگاری کرده. همه چیزش عالیه و دقیقا همسطح خودمونن به جز این مورد که همسن من هست و سربازیشو  تو سپاه میگذرونه و به نوعی کار هم محسوب میشه.

حالا خانوادم گیر دادن که دختر به سرباز نمیدن. در حالی که من واقعا دوسش دارم چون از بچگی باهاش بزرگ شدم و میدونم مثل خودم روحش پاکه.

واقعا نمیدونم حرف دلمو گوش کنم یا حرف خانوادمو. میدونم اگه بخوام با عقاید خانوادم  ازدواج کنم حالا حالاها باید منتظر بمونم.

من شرایط جامعه و سختی بدست آوردن کار رو درک میکنم اما خانوادم نه. شایدم حق داشته باشن ولی اونا جای من نیستن که ببینن چقدر دارم خودمو کنترل میکنم. من خیلی به ازدواج نیاز دارم واقعا دیگه نمیتونم تنهایی ادامه بدم.

حرف هیچکس هم که روی نظر پدرم تاثیر نداره. من چی کنم ؟ نمیدونم دارم اشتباه میکنم یا نه. شاید اونقدر بهم تنهایی فشار میاره که میخوام چشمو روی چیزای مالی ببندم یا اینکه واقعا دوسش دارم ؟

خواهش میکنم اگه راهنمایی چیزی به ذهنتون میرسه بگید. من واقعا نیاز دارم به راهنمایی. خانوادم که باهام هم فکر نیستن خواهرهم که ندارم.


مرتبط با بحث ازدواج فرزندان:

یه پسر 19 ساله ادعا میکنه دختر 15 ساله م رو دوست داره

دختر 16 ساله م زیر نظر من با یه پسر 18 ساله در ارتباطه

از کجا متوجه بشم دخترم برای ازدواج آماده شده؟

آیا به صلاح هست برای ازدواج پسرم در سن 20 سالگی اقدام کنم؟

جوون باید گناه کنه تا به فکر ازدواجش بیافتیم ؟

مامانم میگه ، اگه عروس بگیرم نشون از پیر شدنمه

بچه ها رو چطور باید تربیت کرد که در سن پایین آماده ازدواج باشن؟

والدین طاقت دارن بشنون پسرشون بدون اجازه ی اونها نامزد کرده؟

مامانم منتظر یه شاهزاده با اسب سفیده

از یه شهر دیگه خواستگار دارم ولی خانوادم مخالفت می کنن ؟

پشیمونم که به خانوادم گفتم نمی خوام شوهر کنم

چرا بعضی از خانواده های مذهبی تن به ازدواج زود هنگام دخترشون نمیدن؟

با دلایل نامعقول پدرم برای شوهر ندادنم چه کنم؟

دخترم، چه طوری به خانوادم بفهمونم که به ازدواج کردن نیاز دارم؟

بر خلاف خودم، خانوادم شور و شوقی برای ازدواجم ندارند

خواستگار شرط کرده که دخترم باید در یه رشته خوب قبول بشه

تا وقتی پسرتون زن نخواسته دختر مردم و خواستگاری نکنید

اشکالی داره پسر و دختر ازدواج کنن ولی هر کدوم سر سفره پدرشون باشن؟

به فکر ازدواج زود هنگام بچه هامون باشیم



برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) ازدواج فرزندان (۱۸۰ مطلب مشابه)