خانواده برتر

از دعاهای انحضرت است هر گاه بلیه ای از ایشان دفع میگشت یا حاجت او زود براورده میشد :

خداوندا

ترا سپاس میگویم بر حسن تقدیر تو ، که بلا را از من دور کردی

اما بهره مرا از رحمت خود ، در این تندرستی عاجل ، منحصر مساز

که به سبب آنچه دوست دارم ، بدبخت شوم

و و دیگری به خاطر آنچه ناپسند من است سعادتمند گردد

و اگر این عافیت که روز و شب از ان برخوردارم ،

بلایی به دنبال دارد ، نا گسستنی

و باری بر دوش من نهد، ننهادنی

پس انچه تاخیر انداخته ای پیش فرست

و انچه پبش فرستادی ،به تاخیر انداز

زیرا که انچه به نیستی انجامد ، بسیار نیست

و انچه جاوید ماند ،اندک نیست

و بر محمد و خاندان او درود فرست

امین یا رب العالمین.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اندکی برای تامل

امیرمومنان حضرت علی علیه السلام در قسمتی از خطبه ای (درباره گناهکاران و اندرز به شنوندگان )می فرمایند:

گناهکاران که در راه ضلالت و گمراهی قدم نهاده اند،

از هیچ گونه نافرمانی پروا ندارند

 تا اینکه خداوند کیفر گمراهیشان را به ان ها نمایان ساخته؛

بخواهد انان را از پشت پرده های غفلت و نا فرمانیشان بیرون اورد

و مرگ ایشان را دریابد ،انگاه :

رو اورند به اخرت که به انها پشت کرده و عذاب و بدبختی را بهره انان قرار داده

 و پشت کنند به دنیا که به ایشان رو اورده  و خوشی و شادی ظاهری را نصیبشان نموده بود

پس از انچه میخواستند ، لذت و خوشی دنیا ،

و به دست اورده بودند ، سود نبردند،  زیرا نتوانستند همراه بیاورند

و از هوا و ارزوهاشان و خواهش و نفس اماره که به ان رسیده بودند  بهره مند نگردیدند

 زیرا با رفتن انها ارزوها همه بر باد رفته است

و من شما و خودم را

از این پیشامد و گرفتاری و سرگردانی و عذاب و بیچارگی برحذر می نمایم

 تا از خواب غفلت بیدار شده به لذت ها وخوشی های ناپایدار دنیا دل نبندید.

پس مرد باید از خود سود برد و در بدبختی و زیان نماند ؛

زیرا بینای واقعی کسی است

که اندرز خدا و رسول خدا و ائمه اطهار را شنیده

و در ان تفکر و اندیشه نمایند

و به دنیا نگاه کرده و به بی وفایی ان اشنا گردد

و از عبرت گذشتگان سودمند شود

 انگاه در راه راست و روشنِ فرمانبرداری از خدا و رسول سیر نماید ؛

به شرط انکه در ان

از افتادن در گودال ها و دره ها ی خواهش نفس

و از گمراه شدن در اشتباه کاری ها ی شیطان دوری کند

و به زیان خود اقدام نکرده

 و گمراهان را یاری ننماید :

به بیراه رفتن در راه حق و نهی نکردن انان را از منکر

 یا تغیر در گفتار و به دلخواه انها سخن گفتن ،اگر چه برخلاف رضا و خشنودی خدا باشد

یا برای گفتن سخن راست ترس به خویشتن راه دادن اگرچه در واقع نترسد

پس ای شنونده :

از بیهوشیِ ضلالت و گمراهی بیرون  بیا

و از خواب غفلت و بی خبری از کیفر و کردارو گفتار ناپسند خود بیدار شو

و از شتاب کردن در امور دنیا

 که بقا و هستی ان اندک

و زوال و نابودی ان نزدیک است ، ارام گیر

و در انچه از جانب خداوند سبحان به تو وارد شده است

بر زبان پیغمبر امی

که از کسی چیزی نیاموخته و نوشتنی یاد نگرفته و درود خداوند بر  او و بر الش باد ،چاره و گریزی از ان نیست ؛

پس به دقت اندیشه کن

و مخالفت و دوری نما کسی را که از اندیشه نمودن در فرمایشات پیغمبر اعراض کرده 

و به غیر ان و پیروی از شیطان  و نفس اماره توجه نموده است

و واگذار او را ، به انچه  گمراهی و بدبختی که به ان خشنود است

 زیرا اشنایی با چنین کسی سبب بدبختی  دنیا و اخرت است

و فخر و نازش و کبر و خودپسندی را از خویشتن دور کن 

و گور خود را بیاد اور که گذر تو انجاست

و همان طور که به جا می اوری  جزا داده میشوی

و انچه را که میکاری درو میکنی

و انچه را که امروز در دنیا از پیش فرستاده ای

 فردا در قیامت بر ان وارد میگردی

پس برای خود در محشر جایی اماده کن

 و اکنون که فرصت داری برای روز بازگشت خویش توشه ای بفرست

پس ای شنونده:

 از نافرمانی خدا و رسولش برحذر باش

و ای بیخبر   

به اطاعت و فرمانبرداری کوشش نما

و از احوال قیامت کسی ترا مانند شخص اگاه پیغمبر و ائمه اطهار علیه السلام مطلع نمیکند

پس اکنون ترا به بعض انچه  که باید از ان برحذر باشی اگاه مینمایم :

از جمله احکام خداوند 

در قران محکم و استوار که تجاوز ازان نمیتوان کرد

و به پیرو انها پاداش داده ،راضی و خشنود میشود و مشمول رحمت خویش مینماید

و  برای مخالفین انها کیفر مقرر فرموده و به خشم می اید

انست که:

 بنده ای که از دنیا می رود

 اگر چه با عبادت و بندگی به خود رنج داده

و عمل خویش را ظاهرا خالص نموده باشد،

 سودی به دست نمی اورد در حالیکه  ملاقات کند پروردگارش را با یکی از خصلتها ی پنج گانه ی زیر

 که از انها توبه و بازگشت نگرده باشد :

اول ،شرک به خدا در انچه بر او واجب گردانیده از عبادت و پرستش خود و دیگری را شریک او قرار می دهد خواه اشکار و خواه پنهان  که عبارت است از ریا و خودنمایی

فَمَن کانَ یرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یشْرِکْ بِعِبادةِ رَبِّهِ أَحَدا؛

(کسی که امیدواراست رحمت پروردگارش شامل حال او شود باید کار شایسته به جا اورد و در پرستش پروردگارش کسی را شریک قرار ندهد  )

دوم ،به سبب هلاک کردن  و از بین بردن دیگری، خشم خویشتن را برطرف نماید

وَمَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا

(هر که مومنی را از روی قصد بکشد کیفر او دوزخ است که در ان جاوید می ماند و خداوند بر او غضب نموده و او را از رحمت خویش  دور و عذاب بزرگ برایش اماده فرماید )

سوم ، یا بیان کند کار زشتی را که دیگری به جا اورده

إِنَّ الَّذینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ)

(انانکه دوست دارند که ،ناشایسته و کار زشتی درباره کسانیکه ایمان اورده اندرا فاش کنند برای ایشان در دنیا و اخرت عذاب دردناک است)

چهارم ، یا به مردم رو اورد برای درخواست حاجتی به وسیله اشکار نمودن بدعتی در دین خود

وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَیْرِ هُدًى مِنَ اللَّهِ

(کیست گمراه تر از کسیکه ارزوی خود را پیروی کند بدون راهنمایی از جانب خداوند )

پنجم ، یا مردم را به نفاق و دورویی ملاقات کند یا در میان ایشان بدو زبان رفتار نماید و در ظاهر خود را دوست و ثنا گویشان  نشان داده و در پشت سر دشمن و بدگو باشد )

إِنَّ الْمُنَافِقِینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِیرًا

(مردم دو رو در پایین ترین درجه اتش دوزخ قرار خواهند گرفت وهرگز برای ایشان یاوری نمیابی که انان را از انجا بیرون اورد) .