خانواده برتر

چقدر آدم رنجوری هستی

خانم تنها و خسته؛سسسسلام...

سلام بر شما

واقعا با این مشکلاتی که داری خوب دوام اوردی خدا حفظت کنه

میدونید عیدی دادن و عیدی نگرفتن چه دردی داره من همیشه با حصرت به دست بچه های داییم نگاه میکنم و قطره اشک میاد گوشه چشمم و گاهی عیدی نگرفتم ازش خیلی تلخه خیلی

اخه خواهرم من به تو چی باید بگم خودت بگو وقتی مشکلاتت اینه چطوری میتونی ازدواج کنی چطوری میتونی یه ادم دیگرو خوشبخت کنی و بچه هایی که با این طرز فکر شما میخواید تربیت کنید چی میشن من قصدم توهین نیست ولی چیزایی که برای شما شدهمشکلات برای من سرگرمیه اینکه میوه میگیری جلو مهمون اینکه همه دور هم جمع هستن و شادی و نشاط رو تو چشم همه میبینی چقدر خوشحال میشی
جلوشون ظرف اجیل میگیری دست میکنن پسته بهشون میگی اخه شعورم خوب چیزیه به جای پسته اجیل بردار چه لذتی داره یا فندق که میخورم اون پوستشو میزنیم تو سر شوهر خالم که کچله وای چه احساس شعفی دارم و ادرنالین ترشح میکنم
خب حالا راهکار به شما
ببین خواهر گرامی وقتی میبینی خسته میشی از مادرت بخواه که کمکت کنه اگه میدونی کمکت نمیکنه تو جمع مهمونا ازش بخواه مثلا بهش بگو مادر میشه یه کمکی بکنی مطمئنن میاد کمکت یا شاید یکی از مهمونا بگه خودم میام کمکت
درمورد گرفتن عیدی ببین اقوام شما به این فکر رسیدن که شما سنت زیاده و دیگه بچه نیستی که عیدی بگیری اونا شما رو یه انسان بزرگ و بالغ میدونن که عیدی نمیخواد پس خودت رو ناراحت نکن

دور  هم بودن خودش یه نعمته    قدرشو بدون که این غنیمته

وای خدا این خوندم چقدر ناراحت شدم خب به مامان بابات بگو به جا اینکه برن عید دیدنی و بقیه این همه کوچیکتون کنن یکم برین مسافرت و گردش و لذت ببرین از زندگی چرا میرین عید دیدنی آدمایی که تحقیرتون میکنن؟تو هم سعی کن زیاد بلند نشی و حتی بهشون آجیل و میوه هم تعارف نکنی اگرم مامانت بهت گفت پاشو بهشون تعارف کن دروغ بگو میخوام برم دستشویی یا تو اتاقم کار دارم پول عیدی هم به بابات بگو انقدر نده اگه اونا نمیدن مجبوری؟

اخی...تا حالا تو این وضعیت قراز نگرفتم.

سلام ببخشید ولی این که میگین مشکل خیلی بزرگی نیست شمایی که بزرگ شدین نباید با این چیزیا ناراحت بشین بعدابه نظرم مامان بابات خیلی بهت بها میدن که تو این چیزا ازت کمک بیشتر میگیرن اینم بگم شما مشکلتون جای دیگست من یک کتاب روانشانسی خوندم میدونم چتون شده شما چون ازدواج نکردین و میبینین بقیه فامیل ازدواج کردن و شما تو خونه پدر مادرتون باید کار کنین ناراحتین اره میدونم سخته از خدا بخواد برات یکی هم طرازتو برات پیدا کنه و اینم بگم شما از تیکه اخر حرفتون معلومه یک ارادت خاطری هم نسبت به پسر خالتون دارید البته اگه مجرد باشه پس مطمعن باش مشکلت این نیست مشکلت اینه که ازدواج نکردی و همه چیزو تو این میبینی پس صبر کن بر مشکلت که 

سلام

دختر خوب سعی کن ظرف وجودی خودت رو بزرگ کنی تا خدا نعمتهای بزرگ توی زندگیت قرار بده.

این زحمت و سختی پذیرایی عید نوروز رو تقریبا همه ی دخترها دارند.

توی زندگی آدم گاهی ممکنه مشکلات خییلییی بزرگ پیش بیاد.  گرفتاری هایی که واقعا هیچ راهی به هیچ جا نمیمونه.  مثل سرطان و بیماری های عجیب و غریب و بی پولی همراهش.  افرادی که مجبورند با آدم های روانی و گاها خطرناک زندگی کنن.
کسانی که توسط اعضای خانواده شون شکنجه جسمی یا روحی میشن و نمیتونن از این وضعیت فرار کنن.
حالا ببین مشکل شما چقدر کوچیکه.

ایتکه به خاطر این مشکل حرف از مرگ میزنی ناسپاسی خیلی بزرگیه. ناشکریه.

در ضمن توصیه میکنم ویتامین دی بدنت رو یه آزمایش بده.  از علایم کمبود ویتامین دی:
خستگی زود رس و کم تحملی
افسردگی
بزرگ دیدن مشکلات و عدم تحمل روحی در برابر مشکلات کوچک

جدی آزمایش بده.  خیلی مهمه.

آخ آخ ای گفتی ها همه ش حرفای دل منم درباره این عیددیدنی ها بود 

عزیزم چقد درکت میکنم کاملا رنجت رو میفهمم. بخصوص مبل که نیست فشار بیشتره ما قبلنا که خونه پدریم مبل نبود برام خواستگار میومد منم جون ندار بدنمم اصلا ورزشکاری نیس خیلی خشکه بخاطر نشستن زیاد کمر درد هم دارم بعد تو فک کن خواستگار میومد برام تمام پذیرایی با خودم بود از اون همه ادم. یه دور چایی به قول خودت بیار و ببر و قندون و... یه دور بشقاب یه دور چاقو بعد ظرف بسیار سنگین میوه و... با اون همه استرس. شر شر عرق بود که میریخت از پیشونیم کمرم خشک میشد انقد خم میموندم یه بار پام تا شد از خستگی دستامم میلرزید از سنگینی سینی کم بود بریزم روشون.

حیرت زده ام

با سلام.اگه خواهر یا برادر دارین حتی اگه کوچک هم باشن میتونین به اونا بگین مثلا تو بشقاب ها رو بذار؛ ظرف  میوه رو  که سنگین تره من میگیرم ،که همه مسئولیت پذیرایی کردن با شما نباشه ؛یا از پدرتون هم میتونین کمک بگیرین باپدرتون صحبت کنید تا ایشون هم کمک کنن اصلا چیز عجیبی نیست که مردها هم تو پذیرایی کردن کمک کنن.درضمن الان متاسفانه رفت آمد های خانواده ها کم شده و تقریبا همه مردم در ایام عید مهمان هایی دارن که سالی یه بار میبیننشون یا خونشون نرفتن ،در کل سخت نگیرید چه اهمیتی داره که شما پذیرایی کنید یا کس دیگه ای ولی این که همه پذیرایی با شما باشه سخته که اونم با تقسیم کار بین خودتون با خواهر یا برادر تون یا پدرتون قابل حله.با تشکر

چرا انقدر تمنای مرگ دارین؟خوب میشه کم کم...ضمنا چیزی احساس می کنی نمی تونی تغییر بدی در برابرش تحمل کن.

اخه این چه حرفیه میزنی دختر خوب!!! مگه مرگ منواز این وضع نجات بده !!!!خدا نکنه،چرا ناامیدی ؟؟مگه قراره تا اخر عمرت این وضعت باشه عزیز من ،نگفتی خواهر یا برادری نداری ؟؟اگه داری کارها رو بااونها تقسیم کن من میفهمم چی میگی عزیزم احتمالا خیلی از دخترهایی که تک دخترن میفهن تو چی میگی اره دیگه تو عید حسابی به ادم فشار میادالبته فکر کنم دختر کم حرفی هستی و جواب پرگویی دیگران رو نمیدی نذار بهت بی احترامی کنن حداقل به مادرت بگو ازت دفاع کنه و جواب متلکهای بقیه رو بده اما عزیز من همیشه که وضع ادم این جوری نمیمونه خدا بزرگه ان شاالله به زودی میری سرخونه زندگی خودت ودیگه مجبور نیستی از کسایی که گفتی پذیرایی کنی

درکت میکنم انگار کوزتی

بسم الله الرحمن الرحیم  اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد روز قیامت وقتی خدا ثوابه کاراتو بهت نشون بده با خوشحالی میگی ای کاش من تنهای تمام کارارو انجام میدادم تا تمامه ثواب صله رحم مال من  میشد   پیامبر اکرم(ص) می­‌فرمایند: «هرکس به سوی خویشاوندانش با جان و مالش قدم بردارد تا صله رحم را به جا آورد، خداوند عزوجل به وی اجر صد شهید عطا می­‌کند و برای هر قدمی که بر می­‌دارد خداوند چهل هزار حسنه می­‌نویسد و چهل هزار گناه از وی پاک می­‌کند و چهل هزار درجه بالا می­‌برد و گویا خداوند را در حال صبر، صد سال عبادت کرده که عبادتش پذیرفته شده است.» امام صادق(علیه السلام) فرمود: مردی نزد رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: ای رسول خدا! خویشاوندانی دارم که جز ستم، قطع رحم و دشنام من، کاری نمی کنند، آیا آنان را رها کنم؟ فرمود: در این صورت خدا همه شما را ترک خواهد کرد. پرسید: پس چه کنم؟ فرمود: با کسی که پیوند خود را با تو گسسته پیوند برقرار کن و به آن که تو را محروم ساخته عطا کن و از آنچه که بر تو ستم کرده در گذر. هرگاه چنین کردی خدا در برابر آنان پشتیبان تو است.حضرت رضا(ع) می­‌فرمایند: «مردی از عمرش ۳ سال مانده بود. وی صله رحم می­‌کند و خداوند آن را به سی سال تبدیل می‌­کند، که خداوند هر چه خواهد می­‌کند.» حضرت امام باقر(ع) می‌­فرمایند: «صله رحم اعمال را پاک، اموال را بسیار، بلاها را بر طرف می‌­کند و حساب را آسان کرده و اجل را عقب می­‌اندازد.»امام صادق(ع) می­‌فرمایند: «صله رحم، حساب‌رسی را در قیامت آسان می­‌کند و انسان را از بد مردن باز می­‌دارد.»َکُونُ الرَّجُلُ یَصِلُ رَحِمَهُ فَیَکُونُ قَدْ بَقِىَ مِنْ عُمْرِهِ ثَلاثُ سِنینَ فَیُصَیِّرُهَا اللَّهُ ثَلاثینَ سَنَةً وَ یَفْعَلُ اللَّهُ ما یَشاءُ «11» چه بسا مردى که تنها سه سال از عمرش باقى مانده است، امّا خدا به خاطر صله رحم، باقى‌مانده عمرش را به سى سال مى‌رساند و خدا آنچه را مى‌خواهد، انجام مى‌دهد. شخصى به نام مَیسِر از امام باقر یا امام صادق علیهم السلام نقل کرده که آن حضرت فرمود: اى مَیسر! گمان مى‌کنم به خویشان خود نیکى مى‌کنى؟ گفتم: آرى فدایت شوم! من در نوجوانى در بازار کار مى‌کردم و دو درهم مزد مى‌گرفتم، یک درهم آن را به عمّه‌ام و درهم دیگر را به خاله‌ام مى‌دادم. آن‌گاه امام فرمود: به خدا سوگند تا کنون دو بار مرگت فرا رسیده، ولى به خاطر صله رحم به تأخیر افتاده است.حضرت سجّاد علیه السلام فرمود: مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَمُدَّ اللَّهُ فى عُمْرِهِ وَ أَنْ یَبْسُطَ لَهُ فى رِزْقِهِ فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ ... «13» هر کس دوست دارد، خدا عمرش را طولانى و روزى‌اش را افزایش دهد، باید صله رحم کند. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد

عزیزم😂😂

سلام

سلام!خواهری وااااااااااااای ک چقدر غر زدی:-) ب دل نگیر اما خیلی نق نقویی...سنت هم احتمالا کمه من حدس میزنم اردیبهشت ماهی هم باشی! اخه دختر مگه انقد نق نقو میشه؟عزیزم اگه از سراجبار کارمیکنی نکن!ادم باید برای رضای خدا بخاطر کمک بخاطر محبت ب خانوادش کمکشون کنه نه باهزار تامنت(ببخشید انقد رک میگما اما واقعیته)! باور کن بخدا منم تک دخترم منم لوسم منم تو نازو نعمت بزرگ شدم حتی پدرم بمن بیشتر از برادرم بها میده برامن ماشین خریده برااون انشاالله سال بعد میخره:-) منظورم اینه هوامو داره اما آیامنی ک تو نازو نعمت بزرگ شدم سختی نکشیدم؟کارنکردم؟بخدا کارهایی کردم ک هیچ دختری هرگز نمیکنه!بذار چن مورد از کوچیکاش بهت بگم...تا حالا شده ب مادربزرگت ببخشید اما پوشک ببندی؟شده ببریش حموم؟شده پتوی دونفره رو تنها بشوری بخاطر کمک ب مادربزرگت؟شده بری صبح غذاشو بپزی وسایلو اماده کنی براش شامم بذاری بعد فوری برگردی خونه هم نهار بذاری؟شده انقدر چیزای سنگین برداری یا بخوای مثلا مادربزرگت رو بلند کنی بعد تا سه روز به کوب بخوابی چون کمرت گرفته؟شده بری بیمارستان با مادربزرگت بعد ببخشید ظرف بذاری زیرش ک دسشویی کنه؟شده بچه ی چن ماهرو ببری حموم؟شده انقدر لباس بشوری جایی ک لباسشویی ندارند اونقدر ک دستات زخم شن ؟بخداقسم همه ی اینها و حتی خیلی بیشترش برامن بوده!اما هیچکی هیچکی منو وادار ب کارکردن نمیکرد همشون بااراده و میل قلبی خودم بود هرگز هم پشیمون نمیشم چون مطمئنم خدا خودش ی روز جواب کارهامو میده!اونایی ک بهشون کمک میکردمو میکنم ازشون انتظار هیچی ندارم چون اونجوری اسمش محبت نمیشه میشه معامله!دقیقا اردیبهشت ماه امسال بود که داییم اینا میخواستن اسباب کشی کنن برن خونه جدید!زنداییم تازه بچه دارشده بود تکوتنها تمام اسباب وسایلشونو جمع کردم تو یه هفته!فقط دوروز اخر مامانم اومد کمکم...بابام مدام دعوام میکرد ک چرا تنها فلان کارو کردی فلان چیزو تکون دادی کمردرد میگیری و اینها!اما من همیشه راضی بودم ب کمک هایی ک کردم...توهم به این فکرکن ک اینارو بخاطر خانوادت انجام میدی بخاطر خدا!یادت باشه اینجور ک باشی خدا هم همیشه باهاته...راستی خیلی هم تو بحر این نرو ک فلانی چیکار کرد چیکارنکرد:-)اینجور بیشتر اذیت میشی بخاطر فکرو خیال ها! من تو خانواده مرفهی بزرگ شدم(البته از اولش مرفه نبوده الانم انچنانی نیستیم اما خب مشکلی نداریم ازنظرمالی) منظورم اینه منم نازپروردم خیلیم بابام لوسم کرده اما خودم دوست ندارم شبیه این دختراباشم ک میری خاستگاریشون مامانش مبگه دختر من حتی نیمرو هم بلد نیس درست کنه(خخخ یعنی ک افتخاره چون نذاشتیم کار کنه)! من ی بار خونه عموم بودیم غذای۷۰نفررو ب تنهایی درست کردم:-) حتی پلو رو!پس دیگه نق نزن آفرین خواهری گلم بوس

واقعا وضعیت سختی است خدا به دادت برسد

عزیزم خدانکنه ان شاالله خدا پاداش همین کمک به پدرومادرتو هم تو این دنیا وهم آخرت بهت میده. میدونم خسته میشی و ناراحتی اما صبور باش.😘

ای بابا من‌ هم‌ ته تغاری هستم . و من هم پذیرایی می کنم اما خوب قبول دارم‌ که بعضی از ادما لیاقت پذیرایی ندارن . ولی دیگه چه میشه کرد . من خودم اگه کسی بیاد و ادم مزخرفی باشه پذیرایی نمی کنم و میرم تو اتاقم میشینم تا طرف بلند شه بره . تو هم اگه از کسی خوشت نمیاد برو اتاقت و وقتی رفتن بیا بیرون و اگر هم پدر ومادرت خواستن محل نزارن .

این موضوع درد دل منم هس البته به شکل دیگه ای!!!

ببین خانم
اگر مشکلت مجرد بودنت هست بهت حق میدیم که سال به سال میاد هنوز بلا تکلیفی و از نظر روحی وضعیت خوبی نداری این حق بهت میدیم که نگران این باشی
اما اینکه مشکلت پذیرایی باشه اصلا قابل قبول نیست
چون سالی یکبار هست اونم اتم نمیشکافی چهارتا بشقاب و چنگال میخواهی بذاری جلوی چهارتا انسان

تازه اگر مشکل جسمی نظیر کم خونی و ... داشته باشی بازم ازت می پذیریم اما اگر سالم هستی اینا نشون دهنده انسان های بی مسئولیت

اصلا مشکل پذیرایی تو مشکل نیست بیشتر شبیه طنز

فردا هم ازدواج کردی مسئولیت هات بیشتر میشه و این داستان پذیرایی و کار کردن و مهمونی دادن میشه برنامه روتین و روزانه و هفتگی پس به جای این مسائل سعی کن نگاه و بینشت عوض کنی

مثلا مهمون میاد خونه ما سلف سرویس هست خودشون میرن تویخچال پذیرایی می کنند
نه ما مثل تو همینجوری ازشون پذیرایی می کنیم

شب بله برون خواهرم بالای صد نفر من پذیرایی می کردم تمامی این مراحل طی می کردم  از شیرینی و میوه و... اما خوشحال بودم چون دیگران خوشحال بودن چون باعث میشد خواهرم خوشبخت بشه

صدخواهر دیگه هم میداشتم این پذیرایی انجام میدادم
چون ما نگاهمون با نگاه تو فرق داره

تو باید نگاه غر غرانت تبدیل به نگاه شاکرانه کنی
تو باید خداروشاکر باشی گه سالمی و میتونی پذیرایی کنی
تو باید خداروشاکر باشی که والدینی داری که به احترام اونا داری پذیرایی می کنی
تو باید خداروشاکر باشی که توانایی مالی پذیرایی از اقوامتون دارین
تو باید خداروشاکر باشی که اقوامی دارید که میتونید باهاشون رفت و آمد کنید
تو باید خداروشاکر باشی که پدرت توانایی عیدی دادن داره
تو باید خداروشاکر باشی که عیدی دریافت می کنی

پس ببین جای برای تشکر زیاد داری منتهی از بس غر میزنی یادت میره که باید روی داشته هات تکیه کنی تا نداشته هات

خوبه دعا کنیم اقوامتون بمیرن تا نیان خونتون پذیرایی ازشون کنی آیا این خودخواهی تو نمیشه

پس سعی کن نگاهت عوض کنی
برای دیگران خیر بخواه تا خیر برات فرستاده بشه

منم دختر و بچه آخر خونم از بچگی چون بقول معروف بچه بودیم و سبک پا خیلی خیلی کمک میکردم تو پذیرایی 

چقدر خوب بهت جواب دادن مخصوصا دو کامنت اول

با خوندن پستت یه جوری شدم 

عزیز من من خودم بالای 30 سالمه و مجرد هستم و هر سال هم این پذیرایی عید قسمت عمده اش با منه.تازه شما شام و ناهار هم بهش اضافه کن.اینم بگم مهمون عید ما زیاده و کل 13 روز تقریبا هر روز مهمون داریم حالا یه روز کمتر و یه روز بیشتر.
درسته سخته و آدم خسته میشه اما کاریش نمیشه کرد.عید و مهمونش دیگه
من چون به نیت اینکه حدیث داریم مهمان حبیب خداست و احترام به اون واجبه و به نیت کمک به مادرم اینکارو میکنم و به همین خاطر از این کار زجر نمیکشم.
دقیقا همه اون کارایی که گفتی رو منم انجام میدم ولی عزیزم اینقدر هم سخت نیست که شما سختش کردی.من شده چندباره پذیرایی کنم و یا بهم میگن چرا ازدواج نکردی و ... اما اینا نباید اول سالی باعث دلخوری بشه.

به نظرم شما یه افسرده هستید.باید نگاهت رو به کارایی که میکنی تغییر بدی. هرکاری میکنی بگو خدایا برای رضای تو میکنم اینطوری هم اجر اخروی داری و هم آرامتر میشی.اینطوری که شما پیش میری فقط اعصاب خودت رو خراب میکنی.به مادرت هم بگو یه بار پذیرایی کردیم و مثلا طرف میوه بر نداشت شما دوباره تعارف و اصرار نکن


در کل عزیزم این مشکلی نیست که شما بخاطرش آرزوی مرگ کنی!!!
شما تن سالم داری، سایه پدر و مادرت بالا سرت هستن، خونتون برو و بیا هست و هزارتا نعمت دیگه و ان شاء الله همین عید یه همسر خوب هم نصیبت میشه.خدارو شکر کنید و نگاهتونو به این مشکلات کوچیک تغییر بدید.چون یه روزی میرسه حسرت این روزا هارو میکشید که کاش زمان عقب برگرده و شما در کنار پدر ومادرتون باشید و از مهموناشون پذیرایی کنید.حسرتی که من امسال عید دارم چون پدرم امسال دیگه در کننار ما نیست.
فقط قدر داشته هاتو بدون ، همین

در این حد !!! 

یه عده هستن بخاطر اینکه هم عید کسی نیاد خونشون و هم چند روزی خرج و مخارجشونو به عهده فامیل بندازن چند روز قبلش جل میشن رو فامیل که البته تا اینجاش هم شاید قابل تحمل باشه اما تجربه ثابت کرده بیشتر اینها آدمای ازخود راضی و ادعاکاری هستن که برای همه اقوام تعیین تکلیف میکنن!!!مثلا یکی از دوستام میگفت با دخترعموش تازه نامزد شده بود که یکی از دوستاش بهش گفت فلانی(فامیل دورش)شماره عموتو ازم گرفت و زنگ زد بهش و با عصبانیت بهش گفت تو به چه حقی دخترتو دادی به فلانی! و بعد چند روز کار خودشو کرد و نامزدیش بهم خورد. گدای پررو و ادعاکار واقعا نوبره

سلام . دوستان ینی چی ک صبوری کن نق نزن بخاطر پدر مادرت انجام بده و .... یا اینکه ازدواح کنی درست میشه این خانم ازدواجم کنه تا اخر عمرش جلوی فامیل خودشو شوهرش باید دلا راست بشه مرتب چون عادت کرده ب اینکار و فکرمیکنه چاره ای نداره جز این .

احتمالا پدر شما فرزند بزرگ خانواده اس که انقدر خونه شما شلوغ می شه. بزرگی، بزرگواری هم نیاز داره و اینکه پدر شما حتی به عمه شما هم عیدی میده نشان از بزرگواری ایشون داره. در مورد عیدی ندادن اقوام به شما هم، برخی ها اعتقاد دارن که باید بری خونشون تا عیدی بدن، بعضی ها هم شاید شما رو بزرگتر از سنی می دونن که بهتون عیدی بدن. در هر دو صورت خودتون رو نارحت نکنید.
به مادرتون بگید که مهمون که میاد اذیت می شید انقدر کار می کنید. البته نباید با دعوا بگید که جبهه بگیرن که اصلا نمی خواد کار کنی، ما فکر می کنیم دختر نداریم و ... ولی بهشون بفهمونید که از این شرایط خوشجال نیستید. نمی دونم خواهر و برادر دارید یا نه! از اونا هم بخواید کمک بکنن. اگه کوچکترن، کارهای کوچک مثل گذاشتن ظرف و چاقو جلو مهمون، تعارف شکلات و آجیل رو بدید اونا انجام بدن. اگه بزرگتر هم هستن ازشون بخواید کمک بکنن. خواهر برادرید با هم دشمن که نیستید که نتونید حرفتون رو بهشون بزنید. ولی اینو بدون که وقتی تو این جور مهمونی ها کار می کنی و خدمت می کنی برای همه عزیز می شی، چه برای اون مهمون ها که خدمت کردن شما رو می بینن و مهمتر از همه برای پدر و مادرت.
اگه مبل دارید، ظرف میوه و شیرینی و ظروف و چاقو و ... رو بزارید روی یک میز کنار مبل ها، و از همون جا تعارفات رو انجام بدید و مهمونها که رفتن برای سری بعدی مهمونها ظرف ها رو پر کنید دوباره. اگه هم که مبل ندارید پیشنهاد یکی از دوستان که سفره پهن کنید و ... . فقط می مونه چای که دیگه باید زحمتش رو بکشید.
در مورد خستگی تعارفات عید، من کاملا حق رو به شما می دم چون یک تجربه مشابه دوسال پیش داشتم :)
 دو سال قبل به علت کار و ... دیر رسیدم به خونه پدرزرگم. روز اول عید رو همه اونجا جمع می شیم. چون صبح خواب موندم، خانواده و همسر و فرزند و ... رفتند عید دیدنی و منو بیدار نکردن.
تو خانواده مادری من، روزهای عید رو تقسیم می کنن، روز اول همه فامیل چه دور و چه نزدیک میان خونه پدربزرگ من (بزرگ فامیلن) ، بعد به همین ترتیب میره تا روز هفتم نوبت خونه مادر من میشه، روز 11 فروردین هم میان خونه من. البته دیگه فقط اقوام نزدیک میان. با این توضیحات من موندم و خونه پدربزرگم که شاید صبح تا شب 30 تا خانواده مهمون اومد براشون!!!
از تعارف چای و میوه و شیرینی و آجیل و شستن ظرفا و ... !!! بگیر تا خرید مجدد میوه و شیرینی و آجیل ، اونم 2 بار همش پای من بود. البته خودم نمی ذاشتم که مادربزرگ و پدربزرگم کار کنن ولی وقتی که برخی از اقوام نزدیک میومدن و خودشون یا فرزندشون از من کوچکتر بودن و می تونستن کار کنن و کار نمی کردن اعصابم خورد می شد. برای نمونه یکی از خاله هام که باهاش 3 سال اختلاف سن دارم اومده بود عید دیدنی، حالا این که خودش دختر اون خونه اس و الان کار نمی کنه یک بحثه !!! و اینکه دخترش نشسته و من دارم کار میکنم یک بحث دیگس. یادمه تو بچگی یکبار تو دعوا این خالم رو زده بودم، اون موقع اون حس داشت تقویت می شد :)) اما به روم نیوردم. تا شب برنامه همین بود.
و سخت ترین جاش این بود که خیلی از اقوام دور که میومدن رو من نمی شناختم و منو مادر بزرگم معرفی می کرد که این پسر دوم دخترمه و باید می نشستی کنارش و به بازجویی های ایشون پاسخ می دادی. کلا شرایط سختی بود اون روز.
ولی اون تشکرهایی که مادربزرگ و پدربزرگم ازم کردن و اون دعاهایی که در حقم کردن بهترین پاداش اون روزم بود. همه خستگی هام رفت. هیچ وقت انقدر حس خوب یکجا بهم منتقل نشده بود.

من هم دقیقا مشکل شمارا داشتم ولی سعی کردم خودم دست به کار بشم نذارم ایقد ادمهای بی خاصیت وحیف نون روبازکنن ورفت وامدکنن خسته شدمه دیگه وقتی هم مهمون میادخونه مون قبلش به این مامان دلسوز وساده دلم میگم جلو مهمون نگو پاشوبرو میوه بیار پاشوبرو اجیل بیارپاشوبروچای بیاریه قلم جنس اوردم کافیه کوفتشون بشه ادمهای شکم پرست بی خاصیت  یه بار یه مشت مهمون الکی اومده بودن خونه مون من فقط چای گذاشتم جلوشون باز مامانم گفت برو میوه بیار من هم از دق روزگار پاشدم رفتم چندتانارنج باچندتا سیب اوردم براشون گفتم فک میکنن نارنجه پرتقاله از بخت خوب من مهمونها همه نارنج برداشتن بعد گفتن چقد پرتقالها ترشه البته دوهزاریشون جاافتاده بود دیگه رفتن وپشت سرشون نگاه نکردن ایجوری بود که از شر یه مشت ادمهای شکم باره ومزاحم راحت شدم

اوخی عزیزم 

منم از عید متنفرم میدونی چرا چون ی سال سنم بیشتر میشه ولی هیچ تغییری تو زندگیم  اتفاق نیفتاده همش در جا میزنم😭😭😭😭

عده زیادی تو همین مملکت از شدت فقر نون شب ندارند بخوابند کودک کار هستند و صبح تا شب و شب تا صبح تو گرما و سرما باید کار کنند و بدبختی بکشند سر چهار راهها بایستند تحقیر بشند و.... تو همین کشورهای همسایه دختره را داعش میگیره تموم خانواده و اقوامشو سلاخی میکنه خونشو نابود به بردگی میبرندش ....هیچکدوم از اینها ارزوی مرگ ندارند اما شما .....جوری رفتار میکنید و حرف میزنید که چقدر ظلم بهتون شده و چقدر کار میکنید که کوزت در ژان وارژان انقدر ناله نمیکرد..خواهر من اگه اینهایی که شما تعریف کردی اسمش مشکل و سختیه پس اسم بدبختی ها بقیه چیه ؟؟؟احتمالا سنت کمه که این حرفها را میزنی ...اگه با پذیرایی کردن و عیدی نگرفتن اینجوری شدی پس فردا با سختی ها زندگی میخوای چکار کنی ؟؟؟هم شما سنت کمه هم اونهایی که میگند درکت میکنند و واااای چه سختی عظیمی ..

به دختر آسمونی 

سلام عزیزم ......... لب کلام همه نظرات بالا و البته به انضمامم نظر بنده اینه که این موضوع به طرز تفکر تو برمیگرده ........... من حس میکنم برات سخته خونه پدریت کار کنی اونم بدون اینکه کارات برای کسی ارزش داشته باشه ویا کسی مثل شوهر قدردانت باشه .. طبیعیه تنهایی داره اذیتت میکنه و الان مثل همه مجردها دلت چیزایی میخواد که ی فقط همدم ادم میتونه به ادم بده البته بگم همه این انتظارات تو کاملا به جاست اما راهی که برای حل مشکلت انتخاب کردی غلطه هیچ مشکلی نه تنها باغصه خوردن و غر زدن حل نمیشه بلکه روز به روز حالت رو بدتر میکنه .. تو اول باید طرز فکرت ر.و وعوض کنی یعنی سعی کنی بهشون علاقه مند بشی  به همه کسانت ارزش تو بالاتر از ی عیدی ..هیچ عیدی بهتر از این نیست که تو رو یدختر شایسته و با ارزش بدونن .. درسته کار خونه تو خونه بابا گاها برای ادم زوره اما بیا همه این کار ها رو واسه رضای خدا و بعد مادر پدرت انجام بده .. اصلا تصور کن خونه ی خودتی و میخوای بهترین پذیرایی رو انجام بدی و در حین این کارا بگو بخند باهاشون خیلی گرم باش اینجوری بذر محبت تو دلت پاشیده میشه چه بسا با خودت بگی من بیخودی از فلانی کینه گرفتم .. و قبول کن که برای ارامش ما نمیشه جهان رو فرش کرد بلکه باید ادم خودش کفش خوبی به پاکنه تا کمتر اذیت بشه .. پس اولین کار اینه که ی جوردیگه به این موضوع نگاه کنی ...... 

چه قدرررررررر بچه ایی واقعا.
سر چه مسائلی ارزوی مرگ میکنی.
واقع بین باش سعی کن عاقلانه تر رفتار کنی

ما چهار خواهریم. خواهر بزرگم که همیشه سرش گرم درس و تدریس و دانشگاهه, نزدیک عید باز سرش شلوغه و خیلی کم پیش میاد کمک کنه. اونیکی خواهرم الان چندین ساله نزدیک عید که میشه با دوستاش میره راهیان نور و وقتی برمیگرده دو سه روز خستست.هرچقد میگم بمون کمکم کن اصلا اهمیتی نمیده. خواهر کوچیکم هم که کوچولوئه و راضی نمیشم کار کنه. مامانم هم دیسک کمر داره, انصافا بهم نمیگه کار کن, ولی اصلا دلم نمیاد. باور کن الان نزدیک هفت هشت ساله هشتاد درصد خونه تکونی عیدو تنهایی خودم میکنم. با اینکه جثه م ریزه و اصلا قوی نیستم. فقط تمیز کردن آشپزخونه و شستن کل ظرفا, شستن کل کابینتا و اجاق گاز و یخچال دو روز طول میکشه. دو روز وقت میذارم فقط برا کمد دیواریا, مخصوصا ردیف بالا که مجبورم برم روو چهار پایه خیلی سخته برام.. دو روز وقت میذارم برا پذیرایی و سرویسای بهداشتی. از یه طرفم خیلی حساسه پوستم و موقع کار کردن با شوینده ها دستام بدجوری میخاره و خیلی اذیت میشم.دستکش هم اگه بپوشم باز بدنم حساسیت میده به بوی شوینده ها. تنها کاری که من نمیکنم, شستن پرده هاست که مامانم انجام میده و شستن فرشاست که میفرستیم قالیشویی. حتی مبلارو با شامپو فرش خودم تنهایی تمیز میکنم. باور کن بعده این کارا سه چهار روز از شدت خستگی دستام میلرزه و کمردرد شدیدی میگیرم. البته منم غر میزنم ولی ته دلم به خاطر مامانم این کارارو میکنم.

موقع پذیرایی باور کن بیشترین پذیرایی بر عهده منه. خواهر بزرگم که چون بزرگه دست به سیاه و سفید نمیزنه, اونیکی خواهرم هم خوب پذیرایی نمیکنه مثلا دیدی برا یکی کارد نذاشت, جلو یکی شکلات نذاشت, برا یکی دستمال نبرد و ...
خواهر کوچولوم هم که نمیتونه چیزای سنگین برداره فقط بعضی کارای کوچیک مثل آوردن دستمال کاغذی و آوردن کارد رو انجام میده

حالا من باید یه بار چایی بیارم, یه بار میوه اونم با اون وزنش, یه بار شیرینی و شکلات, یه بار آجیل و .... حالا دیدی وسط مهمونی یهو باز مهمون اومد نمیدونم برا کی چایی بردم برا کی نبردم و اینجوری واقعا اذیت میشم. ولی بازم خداروشکر مامان بابام سالمن, حاضرم چندین سال کار کنم ولی یه روز مریضیشونو نبینم.
تو هم انقدر نق نزن, هرچقدم سختی بکشی به سختیای زایمان و بارداری مادرت که نمیرسه.
حتی برا بعده ازدواجم تصمیم دارم با حقوقم , نزدیکای عید برا مامان یه خدمتکار بگیرم که مامانم مجبور نباشه تنهایی کار کنه.
ولی انصافا طول سال دست به چیزی نمیزنم, فقط کارای خودمو اتاق خودمو میکنم, هرازگاهی از سر تفنن آشپزی میکنم شاید توو سال ده بار هم آشپزی نکنم ولی کارای سنگینو نمیتونم ببینم مامانم تنهایی انجام میده.

شما هرچی خواستی به سوال کننده گفتی اونوقت میگی به دل نگیرن؟شما جایی کار کردی که برات احترام قائل بودن قدر کاری که انجام دادی رو دونستن...تو خانواده بهت رسیدن...همین ماشین خریدن خیلی ها با وجود پولدار بودن خودشون باید بخرن تازه اونا هم باید مثل خر کار کنن.منی که پسرم باید هم بیرون خونه کار کنم هم داخل و بازم احترام نبینم پس فکر نکنم شرایطتتون با سوال کننده یا آدمی مثل من یکسان باشه که اینجور قضاوت میکنی...

سخت نگیر منم همین شرایطو دارم اما برام مهم نیست به هر حال مهمونن و اینکه باور کن ما همیشه مهمون داریم اما خب به این مسایل فک نمیکنم دختر جماعت پیشونی نوشتش همینه

سلام

سلام

به مامانت با شهامت بگو حاضر به پذیرایی نیستی!
من که از رسیدن سال نو اصلا خوشحال نیستم!😕🙁

من کامل و و اضح حال شما را درک میکنم 

تازه فراموش کردم بگم اگر قرنی یه بار هم ما جایی مهمون باشیم مامانم خیلی شیک جلو هم دستور میدن ومن حتی باید تو مهمونی هم برم سر ظرفشویی و تو کارا حتما به صاحبخونه ک اتفاقا وقتی میاد خونه ما مثل شمع صاف میشینه کمک کنم 

به دختر اسمونی
خانواده مرفه واسه مادربزرگش پرستار میگیره.

عزیزم من حالتونو درک میکنم منم بچه آخرم .خودم از راهنمایی سر ی مناسبتی بود مادرم نمیتونست پذیرایی کنه من کارا رو انجام دادم از اون موقع شبیه نفرین شده ها ادامه داشته.از غذا پختن گرفته تا پذیرایی.مثلا مادرم و داداش و خواهرم با هم مسافرت میرن،من پیش بابام هستم باید کارای خونه رو انجام بدم.تا حالا مشکلی نبود ولی امسال حالم ب هم میخوره از این کار.خواهرم که اصلا کمک نمیکنه انتظاری هم ندارن ولی انصافا داداشم کمک میکنه ولی اونم پسره خودم دوست ندارم بلند بشه،براش ی مدت حرف درمیاوردن عزیز دل من.

سلام عزیز جان

سلام!

سلام. از همه تون ممنونم. همه تون. کامنتاتونو خوندم.سعی می کنم دوباره هم بخونم. از درکتون ممنونم.

سلام.من با اینکه پسرم مشکل شما رو کامل درک میکنم.اینقدر که لطف کردید حالا واستون وظیفه شده.احتمالا انجام هم ندید همه طلبکارن.

سلام

سلام عزیزم 

سلام 

سلام عزیزم حق میدم بهت چون خودت را کمتر از ائنها می دونی

به نرگس جونی

خودمم میدونم حرفام شبیه نق زدن بود.قبلش هم گفتم کسی نمی تونه نخونه. ولی گاهی آدم کاسه ی صبرش لبریز میشه.

ب سوال کننده

سلام .....کلی خندم گرفت بابت حرفات ...منم دقیقا همین مشکلاتو داشتم ولی کسی بهم زور نمیکرد خودم وسواس داشتم یه مهمونی میومد خونمون باید همه چی مرتب و سرجاش میبود بابام هرچی میگفت چرا انقد خودتو عذاب میدی ....یه دور میوه رو بگردون بعدش بزار رو میز خودشون برمیدارن ....یا صدها چیز دیگه....مثلا یه بار 5سال پپیش من سوم راهنمائی بودم همه رفته بودیم خونه باغ خارج از شهر یهویی همه داییام و خاله هام ریختن اونجا ...مامانمم به بابام گفت فاطمه رو ببر خونه بزار غذا بزاره بعد غذا اماده شد بریم خونه ....منم رفتم کلی سوپ و سالادو ژله و ته چین مرغ اماده کردم همش 3 ساعت وقت داشتم دست تنها بعدش داییم که اومد سر گاز برداشته به من میگه چرا ماهیچه نزاشتی؟یه پوزخندم زد رفت ........ینی فقط مونده بود زااااااااااار بزنم اون وسط...........ولی خداروشکر کن که سلامتی داری خداروشکر کن ....ناشکری هم ممنونع

سلام

فقط میخواستم یه چیز بگم اگه فکر کردی که ازدواج میکنی درست میشه باید بگم نمیشه

وقتی ازدواج کنی مخصوصا بچه دار بشی باید هر روز این کارارو بکنی  البته کار برا بچه ها با اینکه جسمی خیلی ادمو اذیت میکنه روحی اذیت نمیکنه

 

منم قبلا همین بساط بود خونمون البته کسی منو مجبور نمیکرد خدایی خودم  دلم نمیومد بشینم وقتی میدیدم انقدر کار دارن

 

تا دیدم برای همه (خدایی به جز مامانم) برای همه توقع شدید شده

 

خونه مادر شوهرم خواهر شوهر و جاری میشینن فقط من مادر شوهرمم بهمن فقط کار میگفت خونه خاله و دایی خودم خونه عمه شوهرم مادر شوهرمو خواهر شوهرم میشستن به من کار میگفتن

که یه انقلاب عطیم ایجاد کردم

 

خونه کسی کار میکنم که خونم کار کنه(چون هیچکس خونه من کار نمیکنه با این استدلال که صبا خودش خیلی فرزه اما ادمای زرنگ هم خسته میشن)

 

الان زن داییم  مادر شوهرم و مامانم کمک میکنه منم خونشون کمک میکنم از جونو دلم کمک میکنم

 

اما خونه خالم یا خونه عمه شوهرم (با اینکه عمش قشنگ تو روم گفت بیا کمک یا شوهرم چند بار اشاره کرد برو اشپزخونه از جام تکون نخوردم) هر چیم به رو اورد یا تیکه انداخت گفتم اره مهمونی دادن خیلی سخته ادم باید پیشو به تنش بماله 

 

از این به یعد فقط بازخورد متقابل تا چند وقتم اصلا اهمیت نده که مامانت خونه اقوام چی میگه حتی اگه تو جمع گفت بگو فعلا فلانی (دخترشون یا کس دیگه ) هست یا من فلان کارو دارم

من که انقدر از فامیلامون بدم میاد که کلا با همه بریدم اول اینکه سعی کن جایی بری که خوشحال باشی مثلا مسافرت تفریح به هر حال توام احتیاج داری به تفریح فقط کار که نمیشه دوم کار نکن مجبور که نیستی پاشی کار کنی تو ام عین خودشون باش ولی در کل با این جور آدما اصلا نباید رابطه داشت من کلا عید اگه قرار باشه مسافرت نرم حتما خونه فامیلا هم نمیرم چون حالم ازشون به هم میخوره  معمولا اگه مسافرت نرم سعی می کنم تهران گردی کنم به توام پیشنهاد می کنم اگه امکان مسافرت رو نداری واسه خودت تو شهرتون بگرد خیلی حال میده

عزیزم خیلی ها این شرایط و دارن اما شما خیلی زودرنجی

من از خانواده مرفهی نیستم اما هیچوقت هیچی پدرم برام کم نذاشته درضمن ما خودمون عقلمون قد میدادکه پرستار بگیریم اما پرستار دلسوز نیس چون طرف هم خون خودش نیس ک دلسوزش باشه درضمن من افتخار میکنم تمام اون کارهارو حتی سخت برای نزدیکانم و اونهایی ک دوستشون دارم انجام دادم! قرار نیس کارهای من باب میل همه ی انسانها باشه همونطور ک من شبیه هیچ کدوم از دخترعموهام نبودم چون اگه بودم منم خودمو ب ی راه دیگه میزدمو کمکی هم نمیکردم...توضیح بیشتر رو لازم نمیدونم فقط اینکه شمایی ک خیلی راستگو هستی تو اسم گذاشتن هم صداقت داشته باش با یک اسم بیا اسمت رو هم بذار تا همه بفهمن ک کی هستی!موفق باشی

درک‌میکنم عزیزم مشکل شما پذیرایی کردن و‌خستگیاش شاید باشه 

سلام چقدر گله و شکایت!پذیرایی از مهمون که خیلی باحاله مخصوص مواقع عید دیدنی،من عاشق این کارم تازه کلی هم سربسر مهمونامون میذارم وقتی میخوان آجیل بردارن،حتی وقتیم میریم مهمونی خودم پا میشم کمک میدم به عمه هامو خاله هامو کلا هررررجا بریم خودم بلند میشم کمک میدم پذیرایی میکنم اکثر ا اینایی هم ک میان خونمون کار نمیکنن ولی من واسم مهم نیس بنظرم اصلا اشکالی نداره فقط خونه هاشون جوری کار نمیکنم ک دیگه ازم سواستفاده بشه ولی تا یه حدی کمک میکنم،تازه اگه خونه مامان بزرگم بریم ک دیگه خودم همه ش پذیرایی میکنم این ک ناراحتی نداره،مساله بعدی عیدی هستش،بنظر من عیدی مال بچه هاس واسه خوشحالی.اوناس منو شما ک دیگه بزرگ شدیم اصلا توقع عیدی گرفتن دیگه مسخره س بنظرم..ی 

شغل و تحصیلات شما و شوهرتون چیه؟

نازی جان بیشتر توضیح میدی لطفا؟؟؟تا بتونیم راهنماییت کنیم سر چه مسایلی عصبی میشن و اخلاقش چجوریه؟؟از اول همینجوری بود یا نه؟؟؟؟و اینکه واکنش و رفتارای شما چجوریه ؟؟سر چه چیزایی گیر میده و کتک و فحش میده ؟؟؟

خانم نازی اونحا که گفتین (دوستان الحمدالله که ازدواج تقریبا موفقی دارم.) باسم خیلی جالب بود 

عزیزم منم قبل نامزدیم یعنی دوسال قبلش همین مشکلو داشتم  حالا من ابجیم بو د ی ذره کمک می کرد ی روز خونرو مرتب کرده بودم ک وقتی مهمونا اومدن  بعد رفتنشون خونمون مث جنگ جهانی اول شده بود  یعنی همیشه همین بود منم وقتی دیدم انقدر مهمونا شعورشون کمه  هی جلوشون خم و راست می شم  میوه ی تعداد میزاشتم تو ظرف میدادم ابجیم ببره  هرکیم میگفت میشه دوباره شیرینی بدی  منم میگفت  رو میز گذاشتم می  تونی بری بر داری تا پیارسال من عیدا با دوستام می رفتم یا می رفتیم مسافرت یا اونا میومدن خونمون یا من می رفتم خونشون  سعی کن انقدر ناراحت نباشی