خانواده برتر

نه عزیزم استخدامی نداره مث تربیت معلم نیس 

شناخت چندانی ندارم اما زیاد شنیده ام که می گویند استادان نخبه و مهمی در اونجا تدریس می نمایند.البته چند استاد مهم که نمی خوام اسم ببرم اونجا تدریس دارند که نویسنده هم هستن.

سلام دوست عزیز 

اول اینکه تنها راه استخدام شدن به صورت 100 درصد به عنوان عضو هیئت علمی، قبول شدن به صورت دانشجو بورسیه است که اون هم یا پارتی لازم داره، یا استاد راهنمایی قدر که از شما خوشش بیاد.
دانشگاه تربیت مدرس، صرفا اسم تربیت مدرس رو یدک میکشه و هیچ تضمینی برای هیئت علمی شدن به شما نمیده. از نظر سطح دانشگاه در رده 4-5 کشور قرار داره و خوبه. دلیل خوب بودنش در رشته های فنی مهندسی و علوم پایه بیشتر به خاطر اداوت آزمایشگاهی قوی و بودجه این دانشگاهه. و از نظر علمی، متاسفانه در بسیاری از رشته ها عضو هیئت علمی کم داره! جریان های سیاسی در این دانشگاه زیاده،برای مقطع دکترا مثل باقی دانشگاههای تهران بر اساس پارتی و آشناست.
در کل دانشگاه تهران یا شریف یا حتی بهشتی بهتر از مدرسه. اما به نظر من در این میان شما نباید به هیئت علمی شدن حتی فکر کنید چون:
1- فارغ التحصیل بیکار تا مقطع دکترا که هیچ تا مقطع  پست داک زیاده و در اولویت جذب.
2- یکی از شرایط استخدام در دانشگاههای دولتی، داشتن پست داک از خارج از کشوره (که در شرایط استخدامی درج نمیشه و یک شرط مخفیه) که دست کم براش باید 13-12 سال وقت بذارید.(کارشناسی4 ارشد2 دکترا4 پست دکترا3-2)
3- به جز شرط 2 داشتن یک پارتی بسیار با نفوذه.
4- جمعیت دانشجوی در حال کاهشه! و تا شما دکتراتون رو بگیرید اصلا کسی باقی نمیمونه که بخواین بهش درس بدید.
5- در تدریس خیری وجود نداره

به عنوان کسی که این راه رو رفتم و پشیمانم پیشنهاد میدم یا کلا رشته رو رها کنید و دوباره کنکور بدید
و یا اینکه
به این فکر کنید که بعد از کارشناسی برید خارج از کشور
موفق باشید

خب دارو نشد میرفتی
پرستاری
اتاق عمل
هوشبری
این همه رشته پیراپزشکی داره میرفتی اونا

اینا نمیشد تو یک دختری مشکل کار و سربازی نداشتی می نشستی از نو میخوندی تا حداقل رشته های پیراپزشکی می آوردی
علوم پایه ها کلا وضعیت خوبی ندارند شیمی هم که علوم پایه هست اوضاع خوبی ندارد

در مورد دانشگاه تربیت مدرس
یک روزی این دانشگاه ها نیاز به هیات علمی داشتند این کار می کردند اما الان نیاز به هیات علمی نیست اما دیگه اسم تربیت مدرس روش موند و با بقیه دانشگاه ها هیچ فرقی ندارد بنابراین کلیه اطلاعات شما در مورد تربیت مدرس بر اساس اطلاعات گذشته هست و الان دیگه  این اطلاعات صحیح نمی باشد

پیشنهاد من این هست که بشینید برای کنکور بخونید باز تا برید رشته های پیراپزشکی
سیل خروشان فارغ التحصیل های بیکار در رشته شیمی گواهی این هست که این رشته عاقبت قابل توجهی در ایران ندارد

سلام عزیزم
من فارغ التحصیل تربیت مدرس هستم. چیزایی که میدونم تیتروار میگم انشاالله به دردت بخوره:

1- دانشگاه تربیت مدرس اول انقلاب با هدف تربیت اساتید دانشگاه تاسیس شد و فرقش با دانشگاهای دیگه اینه که فقط تحصیلات تکمیلی داره یعنی ارشد و دکترا بنابراین برای دانشجویان مقطع لیسانس کمتر شناخته شده است.

2- این دانشگاه مثل دانشگاه فرهنگیان نیست که اونجا همه خروجیاش معلم باشن اینجا همه استاد دانشگاه. دانشجوهای تربیت مدرس بورسیه یا استخدام یا مشابه اون نیستن.

3- تنها فرق این دانشگاه با سایر دانشگاه ها اینه که در اون علاوه بر دروس ارشد یا دکتری، چند واحد دروسی ارائه میشه که به اونها اصطلاحا دروس مدرسی میگن و روش تدریس و مسائل اینچنینی رو شامل میشن و البته گذروندنشون اختیاریه. تعداد واحد دروس مدرسی در ارشد و در دکتری معادل یکی ترم ارشد و یک ترم دکتری هست و البته میشه اونا رو در کنار سیار واحدها اضافه بر سازمان گرفت.

4- گذروندن دروس مدرسی برای هیات علمی شدن الزامی نیست اما به هنگام مصاحبه پذیرش هیات علمی یک پوئن مثبت به حساب میاد و در شرایط برابر شما ارجحیت دارید.

5- اگه هدفتون هیات علمی شدنه این دانشگاه در این مسیر تفاوت چشمگیری با دانشگاهای همسطحش نداره و نمیشه گفت فارغ التحصیل تربیت مدرس راحت تر هیات علمی میشه از فارغ التحصیل دانشگاه تهران.

6- سطح علمی دانشگاه واقعا بالاست و در شاخه تحصیلات تکمیلی در خیلی از رشته ها دانشگاه اول کشوره. در مجموع در رده بندی های جهانی در دانشگاه های ایران با دانشگاه تهران رقابت داره و معمولا یک سال در میون جاشون با هم در رتبه دو و سه عوض میشه.

7- تعداد هیات علمی ها در هر رشته بالاست و اغلب اساتید از چهره های شناخته شده در عرصه علم یا سیاست کشورن. تعداد استاد تمام های دانشگاه انقدر زیاده که تا وقتی بقیه دانشگاه های کشور رو ندیده باشی که چقدر انگشت شمارن در هر دانشگاه، فکر میکنی خیلی عادیه و همه راحت استاد تمام میشن!!

8- دانشگاه بودجه تحقیقاتی بالایی داره و فضای کار واقعا فراهمه.

9- در ارشد رشته شیمی این دانشگاه گرایش شیمی دارویی هست که احتمالا به انتظارات شما نزدیکتر از سایر گرایش هاست.

10- در آخر اینکه اگه علاقه به فضاهای پرشور دانشجویی دارید در این دانشگاه احتمالا ناامید میشید! به دلیل نبودن دانشجوهای کارشناسی، متوسط سنی دانشجوها بالاتره و همه پخته تر و آرومترن و خیلی از مشاهدات شما در یه دانشگاه دیگه در تربیت مدرس عجیب به نظر خواهد اومد. جوش رو واقعا باید برید داخلش تا ارامش فضا رو حس کنید :)
من خودم بعد کارشناسی که اومدم اونجا تا یه مدت تو دانشگاه راه میرفتم دلم میگرفت! همه آروم حرف میزدن و یه کتاب دستشون بود و ... :) اولاش افسردگی گرفته بودم اما بعد دیدم چنین فضایی واقعا چقدر ذهن آدم رو ازاد میکنه و در مسیر علمی قرار میده...
به عنوان مثال تو ماجراهای سال 88 دانشگاه تهران آشوب بود ولی ما بغل دستشون در آرامش سر کلاس میرفتیم!!!!!!!

11- کادر دانشگاه واقعا آدمای همراه و کمک حالی هستن و یه جورایی میشه گفت کمتر دانشگاهی تو ایران پیدا میشه که همه چیز در این حد در راستای رشد علمی دانشجو چیده شده باشه.

امیدوارم این اطلاعات به دردتون بخوره
اگه سوال خاصی داشتید در خدمتم

در مورد رتبه مورد نیاز خب من تو همه رشته هاشو که نمیدونم اما خب الان که طرفیتا بالا رفته
نهایتا تا رتبه 150-200 ارشد فکر نمیکنم به بعدش دیگه کسی بیاره.

من خودم بدون کنکور با امتیاز استعداد درخشان وارد شدم اما 6 تا هم کلاسیام رتبه هاشون از 37 بود تا 96 فکر کنم.

تا جایی که من اطلاع دارم نه استخدامی نداره. مثل بقیه دانشگاههاست. البته دانشگاه فوق العاده ای هست و نیاز به رتبه خیلی خوبی داره. از شیمی دارویی هم نمیتونی داروسازی کنی . البته کارخانه های داروسازی رشته شیمی الی و تجزیه قبول میکنن . که میتونی اونجا کار کنی. 

اولا که هر رشته ای خوبی و قشنگی و جایگاه خودش رو داره... شما الان که دیگه وارد رشته شیمی شدی بهترین کار اینه که سعی کنی از رشتت لذت ببری و بهش علاقه مند بشی و سعی کنی در همین رشته پیشرفت کنی و موقعیتهای خوب پیدا کنی... فقط با کمی اراده میتونی موفق بشی... در مورد دانشگاه تربیت مدرس پرسیدی، این  دانشگاه هم مثل بقیه دانشگاه هاست با این تفاوت که فقط در مقاطع تکمیلی دانشجو میگیره، الان هم توی رنکینگ دانشگاه ها از رده خوبی برخورداره ولی مطمئنا دانشگاهی مثل دانشگاه تهران و دانشگاه های صنعتی مثل پلی تکنیک و شریف و علم و صنعت به مراتب از نظر علمی بالاتر از تربیت مدرس هستند... بنابراین شما اگر هدفت دکترا خوندن و استادی دانشگاه هست بهترین راه اینه که بتونی در مقاطع بالاتر به بهترین دانشگاه ایران یعنی دانشگاه تهران راه پیدا کنی و بعد از اون اگر هم شاگرد اول باشی هم بخت باهات یار باشه میتونی عضو هیئت علمی یکی از دانشگاه های دولتی بشی و در غیر اون صورت باید به تدریس پاره وقت در دانشگاه های آزاد و پیام نور و .... اکتفا کنی

سلام به همه

😀 سلاملکم یالله

عه چه خوب اونجا خوندیدین؟خب پس میشه بگید قبولی درش چقد سخت بود؟چقد تلاش کردین؟توی آینده شغلیتون تاثیر داشت؟

ممنون خیلی لطف کردید

ممنونم ازتون لطف دارید

لیسانس شیمی رو بگیر برای ادامه برو رشته نانو فناوری دارویی بخون. دکترای داروساز برای تخصص نانوفناوری میخونن.

رشته شیمی و حتی مهندسی شیمی و کلا هر رشته ای به جز رشته های پزشکی و پیراپزشکی همه بیکارن 

نه قبولی درش اونقدرا سخت نبود و با تلاش حتما در دسترس هست، حتی دانشگاههای بهتر.

تو شرکت های دارویی عموما رده مدیران تو بخش های دارویی با داروساز هاست ولی رده معاون میتونه دست سایرین باشه.پس میمونه که خودت چه قدر تو کار خوب باشی. اگه فوق را تو یه دانشگاه برتر بگیری احتمال اینکه بتونی برا خارج اپلای کنی هم هست. و اینکه تو برخی دکترا تخصصی داروسازی هم شیمیست ها هم میتونن شرکت کنن( مدرک پی اچ دی براتون پروانه داروسازی نمیاره)

سلام ببخشید پست داک چیه؟

خواهش میکنم عزیزم

متاسفانه در حال حاضر هیچ راه تضمینی وجود نداره که شما مطمئن بشی با گرفتن دکترا حتما استاد دانشگاه میشی. به دلیل بالا رفتن غیر عادی ظرفیت های تحصیلات تکمیلی و از طرف دیگه کاهش چشمگیر تعداد دانشجو الان عملا خیلی از دانشگاهای کشور در معرض ورشکستگی و تعطیلی هستن و حتی اساتید هیات علمی شون از این شهر به اون شهر پاس داده میشن که بیکار نمونن!!

بهترین کمکی که میتونم به شما کنم اینه که بهتون توصیه کنم بر اساس شرایط روز جامعه آرزوها و برنامه هاتون رو تنظیم کنید. یه زمانی درس خوندن یه راه تضمینی برای پیشرفت اجتماعی و اقتصادی و خانوادگی بود و هرچی بیشتر میخوندی بیشتر رشد میکردی. اما الان متاسفانه به خاطر سیاست های اشتباه آموزش عالی در سال های اخیر در ایران علم به وضوح ارزش خودش رو از دست داده و تنها تضمینی که بهتون میده افزایش پرستیژ اجتماعیه! تازه اونم نه به اندازه قبل...

من همین الان که دارم برای شما پیام میذارم حداقل 10 نفر رو در اطرافیان خودم میشناسم که همین الان مدرک دکتراشون در یه رشته و دانشگاه تاپ ( عمران دانشگاه تهران، مکانیک علم و صنعت، پلیمر صنعتی اصفهان و ...) دستشونه و دستشونم به هیچ جا بند نیست. تعداد زیادی فارغ التحصیل دکتری و پست دکتری هم از خارج کشور در حال بازگشتن که رقابت رو واسه فارغ التحصیلای داخل سخت تر میکنن...

نمیخوام ناامیدت کنم و بگم 100% دکترا گرفتن شما براتون بیفایده خواهد بود، کی میدونه شاید یهو نصف اساتید بازنشست شدن یا دانشجو دوبرابر شد یا هرچی اما واقع بینی بهتر از خوش بینیه بدون مبناست. به خصوص وقتی میخوای عمرت رو بذاری روش...

پیشنهاد من به شما اینه که به قول فیلما یه plan B داشته باش که اگه اولی نشد یهو دچار یاس فلسفی نشی :). یعنی چی؟

یعنی اینکه رشته شما بازار کارش خیلی گسترده نیست. به خصوص در شهرای کوچیک کگه خیلی محدودتره و محدوده به کارخانجات صنایع شیمیایی. شما بعد قبولی ارشد تو یه دانشگاه خوب، برو دنبال کار تو شرکتای داروسازی. کارشونم سخت نیست و حقوقاشونم در شهرای بزرگ خوبه.
در کنارش درستم بخون. تونستی دکترا رو هم کنار کار بگیر و بعد دنبالش باش اگه جایی گیر آوردی هیات علمی برو، گیرم نیاوردی اینطور نمیشه که مثل رفقای ما بعد دکترا تو 28-29 سالگی و بدون سابقه تازه بیفتی دنبال کار که ناامید بشی

(کارایی که به یه دکترای بی تجربه پیشنهاد میشه دیگه به کلاس خانوم یا اقای دکتر نمیخوره و براش سخته پذیرشش اما یه دانشجوی ارشد باهاشون کنار میاد و تا دکتراش رو بگیره کارشم با خودش پیشرفت کرده.)

موفق باشی

هیئت علمی شدن چندان هم کار سختی نیست.معمولا دانشجوهای دکترا هر دانشگاهی بعد از مدتی هیئت علمی همون دانشگاه میشن برای ما که اینجوریه توی شهید بهشتی.البته هر چی رزومه ت پر تر باشه چنتا مقاله داده باشی با استادا ارتباط خوب بگیری اینا همه کمک میکنه به هر حال وقتی قرار میشه که هیئت علمی بگیرن اونی که بهتره رو میگیرن توام سعی خودتو بکن که بهترین باشی.

واقعا فکر میکنید فارغ التحصیل تربیت مدرس باشید استخدام میشید؟!