سلام وقتتون بخیر

یه دختر خانم 24 ساله ای هستم و نامزدم 25 سالشه و 2 سالی میشه که عقد کردیم و نامزدیم . من در رابطه با مسأله ای ازتون مشورت می خواستم ممنون میشم راهنماییم کنید:

در شهرستان زندگی می کنم و تو شهرستان ما رسمه که داماد برای عروس خونه بسازه. اما خودتون که از قیمت مصالح ساختمانی  و زمین خبر دارید ، خیلی گرونه ! اگه بخوای تو این دوره زمونه خونه بسازی پدرت در میاد.

خوبیش اینه که نامزدم خودش زمین داره ولی پول زیادی  برای ساختن خونه نداره. من خیلی دلم می خواد مثل خیلی از دخترای شهرمون برم تو خونه ی خودم.

نامزدم میگه اگه میخوای بری تو خونه ی خودت باید 2 ساله دیگه صبر کنی تا بتونم پولی جمع کنم. اما من میدونم از اون دسته آدمایی هست که  امروز یه حرفی میزنه فردا یادش میره. فقط امید و قول الکی میده.

اصلا دلش نمی خواد بریم سر خونه و زندگی خودمون، توی خونه ی خودمون. یکسال پیش که بهم میگفت من خونه نمی سازم می خوام برم خونه اجاره کنم. خیلی حرصم می گرفت ، آخه رفتن تو خونه ی اجاره ای رو برای خودم ننگ می دونم ، با خودم میگم خدایا این همه دختر تو شهرمون هست همه شونم با دل خوش خونه شون ساخته میشه و میرن سر زندگی شون  ولی چرا تو زندگی ما گره اُفتاده ؟!

الانم که بهم میگه اگه دلت عروسی می خواد بگو تا برم یه خونه ی نقلی اجاره کنم و مراسم عروسی رو بگیرم. دروغ چرا هنوزه که هنوزه دلم عروسی می خواد ولی با این حرفاش که خونه اجاره کنم ، من رو از هرچی مراسم عروسی و زندگیه مشترک هست  متنفّر می کنه!

با خودمم که فکر می کنم میبینم راست میگه واقعا سخته تو این زمونه خونه ساختن ، اما منم مثل خیلی از دخترای دیگه دلم می خواد برم تو خونه ی خودم ، چون واقعا ننگ میبینم رفتن تو خونه ی اجاره ای رو و تازه در شأن خودمم نمی دونم این کارو.

در ضمن از شما چه پنهان من با نامزدم رابطه ام داشتم. از یه طرفم ، این ماجرا من رو می ترسونه برای موندن خونه ی بابام تا زمانی که خونه ی خودم ساخته بشه !! حالا به نظرتون من چیکار کنم با وجود این شرایط ؟
بهتره که بمونم تا خونه ام ساخته بشه یا زودتر عروسی کنم و حرف نامزدم رو گوش کنم و زندگیه مشترکمون رو تو خونه ی اجاره ای شروع کنیم؟!

با تشکر