خانواده برتر

من فکر نمی کنم دیگه خانه دار بودن انقد وقت گیر باشه

اگه زرنگی کنی ویه برنامه بریزی  

میتونی به کلاسهایی که علاقه داری وتفریحتم برسی

به خودت بستگی داره

یه باغبان هم برای درختان وگل هایش خیلی زحمت می کشه اما وقتی محصولش به بارنشست تمام خستگی هاش برطرف می شه.

پس بایدبرای به بارنشتن تحمل سختی هارا کرد.

اگراین سختی ها راتحمل نمی کردی وبه فرزندانت نمی رسیدی مانندعلف خودرورشدمی کردندوبرای یه عمردرزحمت وغم غصه انان می بودی.

از خدا تشکرکن که چنین اراده ای بهت داده وتوانسته ای این غنچه های زیبای زندگیت را با اب زلال وجودت ابیاری کنی وانان را مانندگل های معطروبا طراوت به باربنشانی.

خداوندبرتوفیقات شما بیفزاید.

عمل صالح هیچ وقت تباه نمی شود.

موفق باشی

چرا اینطوری میگید؟

 سن بالا و متاهل ؟

شاید کسی براتون راهکاری داشت!

بچه هاتون توی چه رنج سنی هستن؟؟وضع مالی تون چطوره؟؟

اول از همه به بچه هاتون مسئولیت بدید. بچه دبستانی مثلا فرشو جارودستی بکشه،سفره رو جمع کنن،وسایل خودشون رو مرتب کنن و ... به ترتیب مسئولیتها سنگین تر بشه.

ی ماشین ظرفشویی اگه بتونید بخرید کارهارو آسون تر می کنه.

شوهرتون رو عادت بدید کارهای پدرشو انجام بده.اما نه به این زبون که به من ربطی نداره.ازش کمک بگیر و بگو من بهت افتخار می کنم به پدرت خدمت می کنی،همینکه بچه هامون این خدمت تو به پدرتو می بینن خیلی خوبه و ... تشویقش کن که کمک کنه.

برنامه ی کام شیرین رو نگاه کنید.اتفاقا امروز در مورد همین مسئله بود. اینکه بعضیا بچه ها رو خیلی وابسته بار میارن.بهتون توصیه می کنم دانلودش کنید. افرادی با مشکل شما توی برنامه حضور داشتن.و حرفای اون دکتر می تونه بهتون کمک کنه.

از کم شروع کنید.روزی نیم ساعت،روزی یک ساعت و ...

مثلا ی باشگاه ثبت نام کنید. دو سه روز در هفته با آمد و رفت نهایتا 2 ساعت وقتتونو می گیره.

قدم اول سخته ،قدم اولو که برید خود به خود روی غلتک میفتید

به ریحان ازاین بابت گفتم سن بالا ومتاهل هانظربدن گفتم شرایطو بهتر درک میکنن تاجوونترها .ولی خوب بعضی دوستان جوان هستند ازجمله خود شما خیلی پخته تر ازسنتون هستین وخوب راهنمایی میکنین برنامه کام شیرین هم اگه وقت کنم نگاه میکنم ضمنا بچه هام دانشجو وپشت کنکورین وقت هیچ کمکی به من ندارن اگرم یه وقت بخان کمک کنن ترجیح میدم درسشونو بخونن.

به عباس 

برادرخوبم حرف شما درسته هرچقدر وقت و اسه بچه هام گذاشتم خدارو شکر نتیجشم دیدم ولی خودم دیگه خسته شدم خودمو ازیاد بردم.

به گلرو من واقعا وقت کم میارم اگه بخای خونت همیشه تمیز باشه غذای سالم وخونگی توسفره باشه آشپزخونت مرتب باشه وخیلی کارای دیگه اینا خیلی وقت بره ضمنا یه وروجک۴ساله دارم که تمام زندگی مو میریزه بهم نصف وقتمم واسه جمع آوری ومرتب کردن گرفته میشه.

پدرشوهرم  دوتادخترداره که به هیچ عنوان قبول نمیکنن ازش مراقبت کنن حتا مثلا دو روزم اگه به عنوان مهمونی بخادبره دوست ندارن وبه شوهرم میگن نیارش اینجا. منم  به خاطر شوهرم مجبورم هیچی نگم چون اعتراض کنم اونم گناه دا ره وغصه میخوره بالاخره پدرشه چه میشه کرد.

مثلا خود من مامان من واقعا از روی خیرخواهی هی به من میگفت درس بخون درست واجب تره و...راستش الان خودم میفهمم چقدر راحت طلب و تنبل شدم...یکمم که کار انجام میدم خسته میشم و حس میکنم لطفه...خیلی بده این جوری...کلا این تجربه ی منه...بچه ها باید با نقش هاشون تو آینده هم خو بگیرن...:)خیلی خدا هواتونو داره :)تلاش هاتون پیش خدا حسابی ارزش داره :)اما خب همکاری و تشویق هم باعث میشه بتونین یکم وقت بیشتری داشته باشین...مثلا کتاب بخونین یا ورزش :)چون شما سالم باشین خانواده هم سالمه..خدا قوت :)

سلام خداوند بر شما

ضمن تقدیر و ارج نهادن به زحمات شما خواهر گرامی ، باید بگم که زندگی ترکیبی از همه اعضای خانواده هست. اینکه شما خودتون رو اینجوری اذیت کنید، کار درستی نمی کنید . شما ، شوهرتون ، بچه هاتون و جدیدا
پدر شوهرتون ،  اعضای زندگی شما هستند. از پدرشوهرتون انتظاری نیست ، اما همه این اعضا باید هرکدوم در نقش خودش کاری تلاشی و دلسوزی کنن . چرا شما نباید تو زندگی جایی برای خودتون داشته باشید مثلا ؟ چرا به خودتون حق نمیدید؟ اینکه شما هنوز که هنوزه بیشتر از این هم تلاش کنید و دلسوزی بخرج بدید بازهم جا داره و می طلبه ، اما آیا این روش و منش شما منطقی هست؟ خودتون پس چی؟ نه شما بلکه حتی ما و حتی خیلی از متاهلین دیگه هم همینیم. اما اشتباه هست. ما باید وقتی برای سرکشی و تماس با خانواده پدری و اقوام داشته باشیم ، وقتی برای آموزش ، کلاس های مختلف ، ورزش و پیاده روی و تخلیه انرژی های منفی زندگی ، وقتی و ساعاتی برای بیرون بودن از خونه حتی خودتون و شوهرتون تنها ، حتی بعضا خودتون تنهای تنهای

اگه اینجوری پیش برید ، درسته یه مادر نمونه و قهرمانید ، اما فردای قیامت ، ممکنه خودتون از خودتون گله مند باشید. خدا هم هیچ وقت نگفته ، این همه جان فشانی کنید. تکلیف ما به اندازه توان ماست. لا یُکَلِّفُ اللّه ُ نَفْساً إِلاّ وُسْعَها  شوهر باید در جای خودش ، تک تک بچه ها هم در جای خودشون ، یه بخشی از این زندگی برعهده شون باشه. فرصتی در روز و هفته هم مال خود خودتون باشه. من خودم رو مثال می زنم ، بچه های من تو خونه هیچ کاری نمی کنن. تمام کارهای خونه یا با خانمه یا من. حتی به خانم میگم چرا به بچه هات کار نمی دی؟ چرا اونها رو تنبل و آماده خور بار آوردی؟ بچه های من وقتی خونه اند ، یا خواب اند. یا تلویزیون یا اندک زمانی درس. اصلا دست به سیاه و سفید هم نمی زنن. جالبه بچه ها خودشون کار نمی کنن و می گن بابا پاشو کمک مامانی بده

به نظرم از امروز شروع کن روزی یکی دو ساعت تو زندگی برای خود خودت ، فضا ایجاد کن. اینکه این دوساعت فقط مختص خودت باشه و نه بچه ها یا شوهرت. خب شما تلاش تون و زحمات تون زیاد بود ، پدر شوهر هم بهش اضافه شده. ان شاالله که اجر این کارتون رو از خداوند بگیرید. دیگه مسولیت پدر و مادر پیر عمدتا برعهده پسران یا بهترین پسر خانواده هست. انتظاری از دخترها نمیره که باباشون رو ببرن خونه خودشون ، چون ممکنه شوهرشون ، نخواد یا اجازه نده. اما این دلیل نمیشه که همه مسئولیت ایشون رو دوش شما باشه و خواهر شوهرات ، دور دور بدون و اصلا کمکی به بابای پیرشون نکنن. اگه جایی نیازی هست که از عهده خواهر شوهرات بر میاد ، به شوهرت بگو تا از خواهراش بخواد. اصلا خدا رو خوش نمیاد که بار این پیرمرد صرفا رو دوش شما باشه و خواهر شوهرا هر از گاهی حتی سر بار هم بشن و به بهانه پدرشون ، یه زحمت مضاعفی رو دوش شما بذارن. اینو دیگه منطقی به شوهرتون بگید تا با هم یه جوری تعریف کنید که اونها هم کمک رسان بابای پیرشون باشند.

از طرفی امورات زندگی هم بخشیش بذار رو دوش بچه ها. یه دانشجو ، یه دانش آموز دبیرستانی و حتی یه دانش آموز ابتدایی در جایگاه خودشون خوب می تونن کمک رسان شما باشن. شک نکن اونی که دانشجو و دبیرستانیه ، حداقل 40 ، تا 50 درصد وقتش ، پرتیه و هدر میره ، حالا چه اشکال داره ، یه نصفی از این وقت آزادش هم کمک حال شما باشن. اینو اگه از کوچکی کاری بارشون نیاوردید کمی سخته اما می تونید با هماهنگی آقاتون ، یه برنامه ریزی کنید که بخش هایی از کارهای بیرون یا احیانا داخل خونه رو دوش اونها قرار بگیره . برای فردای زندگی مشترک شون هم خیلی خوب میشه . باز ضمن تقدیر و ارج نهادن به الطاف شما نسبت به زندگی تون ، براتون ، آرزوی خوشبختی بیش از پیش مسئلت دارم. ان شاالله بعضی جاها برای خودتون هم دلسوزی کنید و این علاوه بر اینکه بقیه هم نقشی تو زندگی ایفا می کنن، وقت آزاد شما هم کمی بیشتر میشه ،  برای بچه هاتون هم ، عواقب خوبی به دنبال داره

واقعا که.حالا نظر من ناپخته هم باشه چی میشه مثلا؟؟؟

خب ببین خانم جان مادر من دبیره شیفت ثابت صبح 

۵تا هم بچه هستیم 

من و خواهرم دانشجو 

اون یکیا دوتا ابتدایی یکی دوم راهنمایی 

همه هم از نظر تحصیلی اول های کلاس و مدرسه ایم 

همیشه هم خونمون تمیزه 

با مامانمونم راحتیم 

تا حالا برامون کم نذاشته و خداروشکر هیچکدوم تو تربیتمون کوتاهی نکردن 

اما تو خانواده ی ما تقسبم کار هس.اولین و مهم ترین اصل اینه که هرکسی وسایل خودشو جمع کنه 

میمونه کارای دیگه که همشون رو دوش مامانم نیست هر کسی ی کاری میکنه

خرید که وظیفه ی داداشامه 

بقیه کارام همه کمک میدیم 

مامانم هم به شغلش میرسه و هم به تفریحش هم به بچه ها و شوهرش هم خونه رو عالی مدیریت میکنه 

الان خواهرمم که متاهله کاملا از مامانم یاد گرفته و بین همه چیش تعادل برقرار میکنه 

اما شما چی؟؟؟فقط بشور و بپز.نمیشه که 

درضمن چون خانه دارید حتی اگه همه ی کارها باشما باشه بازم اینقدر اذیت نمیشید 

احتمالااز اینایی باشید که هر روز کل خونه رو زیرورو میکنن 

شما اول خودتون مهمید بعد بقیه مطمئن باشید وقتی به خودتون و تفریحاتتون اهمیت بدین خانوادتونم بیشتر به شما اهمیت میدن

موفق باشید

2-بچه چهارساله اتون رو اگر ممکنه مهدکودک بگذارید

3-برای نظافت خانه هفته ای یکبار خدمتکار بگیرید. خصوصا چون از پدرشوهرتون مواظبت می کنید این وظیفه شوهرتونه.

4-کارهای شخصی پدرشوهرتون مثل حمام و لباس عوض کردن و ملحفه باید به عهده شوهرتون باشه یا دخترانش وقتی میان به دیدنش میان.

5-از خواهرشوهرهاتون بخواین وقتی برای دیدن پدرشون میان برای یک وعده هم غذا بپزند.

6-حداقل هفته ای یک بعد از ظهر تا شب رو برای خودتون اختصاص بدین و به بقیه هم اینو بفهمونید که این نصف روز هیچ کاری انجام نمیدین و فقط استراحت می کنید یا بیرون می رید

آبی عزیز وریحان عزیز فک نکنین بچه های من تنبل هستن خدایی بیشترخونه نیستن وازین بابت نمیتونن کمک کنن اونی که دانشجو هستش درساش سنگینه وازصبح تاشب دانشگاهه دومی کنکوریه صبح میره کتابخونه غروب میاد فقط شبا خونه هستن که اونم خستن وازین که نمیتونن زیادکمک کنن خودشونم ناراحتن.

سامان اهل جنوب گفتین که همسرمم کمک کنه بله اون بنده خدا خیلی کمک میکنه خرید وکارهای بیرون خونه با اونه ضمنا من هیچ برنامه ای واسه خودم نمیتونم داشته باشم چون بچم ۴سالشه ووابسته به منه نمیتونم تنهاش بزارم.ضمنا بیشتر مشگل من باهمین ۴سالس خیلی اذیت میکنه وبهم میریزه نصف انرژیم واسه ‌این مسئله هدر میره بعضی خانوما واسشون مهم نیست بی نظمی وشلختگی ولی من متاسفانه حساسم ودوس دارم همیشه خونه مرتب باشه.مهد کدوکم نمیزارمش دوس ندارم اذیت بشه حتا اگه بیشترازاینم اذیتم کنه چون اگه یه خوبی داشته باشه ۱۰تابدی داره خواهرخودم مهد داشت باچشم خودم میدیدم چه خبره وبچه ها چیکارمیکن.

-این که بچه های شما خسته از کتابخونه یا دانشگاه برمی گردند دلیل ظرف نشستن نمیشه. همه ظرف شستن خیلی کار ببره یک ربع بیست دقیقه است. منم یک خانم شاغلم که خسته تر از بچه های شما می رسم خونه و هم شام آماده می کنم هم ناهار فردا هم خوراکی های مدرسه بچه ها هم نظافت و جمع و جور البته با همکاری اعضای خانواده. اگر من می تونم فرزندان شما هم باید بتونند خصوصا که جوون هستند و انرژیشون زیاده.

-من به شما گفتم در کارهای منزل از شوهرتون کمک بگیرید. کار بیرون و خرید وظیفه مرده و کمک در منزل محسوب نمیشه.

-بچه تو مهد اذیت نمیشه. این وابستگی شما به فرزندتونه که باعث اذیته نه مهد. بهتر خوبی های مهد رو هم ببینید.

-این که میگین دلتون برای خودتون تنگ شده مستلزم دادن استقلال به بچه ها و رهایی از وابستگی های افراطیه. یا این وابستگی رو کنار بگذارید یا دلتنگی تون رو فراموش کنید.

ببخشید اگر لحنم تند بود ولی اصلا جالب نیست وقتی یک عده برای راهنمایی شما وقت می گذارند شما بیاین و حرفهای خودتون رو تکرار کنید. انگار که یکی بگه میخوام لاغر شم همه راهنماییش کنند و بعد اون آدم بگه ولی من نمی خوام غذامو کمتر کنم! ورزشم نمی خوام بکنم!

کم کم از وسواسم کم کردم. تقسیم کار گذاشتم تو خونه. گاهی که حالم خوب نیست، آشپزی نمی کنم. غذا از بیرون می گیریم. سبزی و پیاز سرخ کرده خونگی میگیرم. مرغ محلی و میدم بیرون واسم پاک میکنن.

 وقتی صدای ظرف و ظروف بیاد ،دخترم میدونه که باید بیاد سفره ناهار و شام و بذاره،بعدشم جمع کنه.

وقتی میخاد مهمون سرزده بیاد، اگه خونه ریخت و پاش باشه،پدر و دختر خیلی سریع خونه رو مرتب می کنن.

من یه ساعات خلوتی برای خودم دارم و به کارای مورد علاقم میرسم.

با اینکه که من با شغلم تنوعی برای خودم دارم، ولی با این حال بازم گاهی کم میارم و حس میکنم برای خودم نیستم حالا شما که دیگه بدتر.

شما هم یه وقتی برای خودتون بذارین. به چیزی که علاقه دارین.به هنری ،ورزشی

یادتون باشه که ما فقط یک بار زندگی می کنیم. 

الحمدالله شما هم فرزنداتونو خوب بار آوردید

من با بیست سال سن نه سال از پدر بزرگ و مادر بزرگم مراقبت کردم

الحمدالله شما هم فرزنداتونو خوب بار آوردید

من با بیست سال سن نه سال از پدر بزرگ و مادر بزرگم مراقبت کردم

الحمدالله شما هم فرزنداتونو خوب بار آوردید

من با بیست سال سن نه سال از پدر بزرگ و مادر بزرگم مراقبت کردم

واقعا مادران عزیز ستون خانه و خانواده هستند

حق یار و یاورتون