خانواده برتر

سلام.

در مورد سوال اولتون

من تا بحال همچین چیزی نشنیدم. تنها چیزی که دراین مورد خوندم اینه که برای نطفه های خود رحم های پاک برگزینید.که شاید منظورش اینه که همسر عفیف انتخاب کنید.

در ضمن یک مجردبی تجربه مادری کردن به معنای واقعی بلد نیست، همونطور که می دونید معمولا مادربزرگ ها تخصص خاصی توی آروم کردن بچه دارن،طوری که مادرها خصوصا برای فرزند اول اون مهارتو ندارن.  

اما در مورد سوال دوم

خب به نظر من مهم ترین کار رفع عیوب و نواقص خودمونه.انتخاب همسر شایسته که بتونه پدر خوبی باشه. خودش مشکلات حاد اخلاقی نداشته باشه.ژن خیلی مهمه به نظر من.بعضی خانواده ها مشکلات خلقی شون زیاده.

بعد پدذر و مادر باید همنظر باشن. یکی یک مدل تربیت نکنه اون یکی یک مدل دیگه.

دعوا و قهر در مقابل چشم بچه ها ممنوع!

اختلاف نظر طبیعیه  ولی اینکه بخوان به هم توهین کنن یا خشونت به خرج بدن هرگز.

احترام همو نگه دارن.

میخوای بچه ت بهت احترام بذاره باید پدر و مادر به هم احترام بذارن و البته!

باید به پدر و مادر خودشونم احترام بذارن.چون بچه ها ضبط می کنن.

همکاری توی انجام کارها.بچه ها ازینکه حس کنن سربار هستن ناراحت میشن.مثلا بحث در مقابل فرزند برای اینکه کی ببرش مهد کودک. یکی میگه همیشه مسئولیتاش رو دوش منه اون یکی میکه خودت ببر به من ربطی نداره. اگه دو نفر کارهارو با هم تقسیم کنن،یک نفر خسته نمیشه.همین خستگی باعث عصبانیت پدر یا مادر میشه.

مدرسه دعوت می کنن پدر و مادر باید با هم برن. ماردا و پدرا بهتره پیگیر وضعیت مدرسه ی بچه هاشون باشن،با معلم و مدیر و ناظم ارتباط خوبی داشته باشن.

 و

 اینکه اسم خوب براش انتخاب کنی نه مثل این اسمای عجیب و غریب الان که معلوم نیست اسم باکتریه، پرنده است یا خزنده.

من بچه ها رو خیلی دوست دارم برای همین به رفتارای بچه ها و خانواده هاشون دقت می کنن.از هر کدوم میشه چیزای خوبی یاد گرفت.

مثلا احترام به کودک. بعضی مادر پدرا بچه هاشونو بیرون از خونه یا توی جمع با لفظ آقا یا خانوم صدا می کنن. این به نظرم خیلی قشنگه.چون بچه سعی می کنه در خور اون خطاب رفتار کنه و هم اینکه دیگران احترامشو حفظ می کنن.نه خودت فرزندتو مسخره کنی نه اجازه بدی کسی اینکارو بکنه.

به نظرم بچه ها رو باید از سنین کم با ورزش آشنا کرد. ورزشی مثل ژیمناستیک خیلی مناسب بچه های کم سنه  انعطاف بدنشون از افزایش میده.

به رفتارها و حرکات کودک برای سلامتیش باید دقیق شد.مثلا بچه ای که با دهان باز میخوابه اگه مشکلش رفع نشه باعث ناهنجاری فکی میشه ،فک بالاش کوچک میشه.

تغذیه ی خوب هم خیلی مهمه.  نحوه ی طبخ مناسب غذاها.این که ذائقه ی بچه رو چطوری بار بیاری.

به نظرم به بچه ها باید خیلی عشق ورزید.اگه اشتباهی رو مرتکب میشه نباید تحقیرش کرد،سرزنشش کرد،نباید بگی دوستت ندارم باید بگی اون کارت رو دوست ندارم. باید بهش فرصت عذرخواهی بدی.بعضی پدر و مادرا اینقدر به بچه فحش میدن که بچه رغبت نمی کنه معذرت خواهی کنه و البته نیازی هم نمی بینه.

ی مقدار پس انداز برای آینده ی فرزند ضروریه.

سرمایه گذاری روی استعدادهاش.

حسود بار نیاوردن بچه،طرف خودش حسوده و حسادتشو بروز میده،بچه ش هم حسود میشه.حسادت جلوی رشد آدمها رو می گیره.

بچه کار اشتباه می کنه نباید جلوی دیگران کارشو با ذوق تعریف کنی. با این کار تشویق میشه.

بهش یاد بدی دیگرانو قشنگ صدا کنه. مثلا پدربزرگ و مامان بزرگ ،مامان جون،بابا جون. زیبا صدازدن آدمها محبت میاره.

اگه از دایی بچه ت ،عمه ی بچه دلخوری نباید جلوی اون بروزش بدی که روی رفتارش تاثیر بذاره و به تبع رفتار دایی و عمه هم تغییر کنه. بذاری بچه از محبت اقدام بهره مند باشه البته اگه خودشون جنسشون شیشه خرده دار نباشه.

مراقبش باشی. خونه این و اون گذاشتن تا حد امکان ممنوع!خصوصا کسانی که بی قید و بند هستن یا پسر جوون و مرد دارن. بچه رو تا حد امکان نباید دست غیرهمجنس سپرد.حتی دایی و عمو!

توضیح و توصیه میخوای بکنی واضح باشه.نگی دختر خوبی باش،اتاقتو مرتب کن ،باید بهش بگی مثلا اسباب بازی هاتو بذار توی کمد.من خودم یادمه بهم میگفتن با پسرا طوری رفتار کن که ازت سوءاستفاده نکنن.من همیشه فکر می کردم مثلا با یکی حرف بزنم طرف خوشحال شه و بخنده و بازم باهام حرف بزنه داره ازم سوءاستفاده می کنه خخ 

ازش تعریف کنی ،بهش بگی زیبا هستی که اعتماد به نفس داشته باشه و ... ولی نه اون قدر که مغرور بشه. و نباید هم از پسوند ترین استفدا کرد. مثلا زیباترین؛ بهترین...چون رقابتی بار میاد و به خوب راضی نمیشه فقط دوست داره اول باشه.

مدام نگی دختر/پسر باهوشم! باید بگی دختر/پسر پرتلاشم. که به تلاش کردن عادت کنه.

به نظر من پولدار بودن و مدرک داشتن مهم نیست،اصل وقت گذاشتن صحیح برای فرزنده.

آقایون فکر نکنن همینکه به فرزند پول میدن دیگه تمومه. بچه شادی میخواد، تفریح میخواد ،با ارزون ترین وسیله ها میشه برای بچه سرگرمی درست کرد.

با کم ترین هزینه میشه بچه ها رو تفریح برد.نیازی به ماشین شخصی و .. نیست که بری شمال جوج بزنی با نوشابه.کسی که نداره نباید بشینه توی خونه وسیله هاشو جمع کنه با یک مینی بوس بره یکی از شهرستانای اطراف.ی نصف روز خوش بگذرونن.

بچه ها شادی و تنوع رو دوست دارن. توی خونه همه نقاشی بکشن ،بعد ببزنن به دیوار نمایشگاه نقاشی درست کنن،نگی الان مهمون میاد زشته.

جلوی دیگران توی تعریف و تمجید از فرزند زیاده روی نکنی که زمینه ی حسادت دیگرانو رفاهم کنی.

مهمونی نمیخوای بری بهونه ت رو نذار درس داشتن بچه ها. نمیخوای بری بگو نمیام.چرا میندازی گردن بچه ها تا مردم از بچه ت بدشون بیاد یا موقع امتحانا الکی دعوت کنن که بگن ما خوبیم و دعوت کردیم شما خودتون نیومدید.

دیگه اینکه

ماهواره و سریالای بی خود ممنوع!

کارتون میخری، کتاب داستان میخری،یک دور بخون ببین چی نوشته،یک بار بشین نگاهش کن ببین توش چی داره.

معاشرت رو باید قوی کرد. معاشرت خوب با مردم زیربنای موفقیت فرزند در آینده است. اگه دختر داری با خانواده های خوب پسر دار ارتباطتتو قطع نکن،خانوادگی معاشرت کنید شاید شرایط ازدواج موفق فرزندتدر آینده اینطوری فراهم شد.

میخوای فرزندت دروغ مگه،خودت دروغ نگو، بچه ها به رفتار ما نگاه می کنن.

بچه ها رو نباید با غم و درد های بزرگانه آشنا کرد،بی پولی غم بچه نباید باشه.بجاش نحوه ی درست خرید کردن رو یادش بده.

سرکوبش نکن ،بذار در مورد مسائل توی خونه نظر بده.اینطوری یاد میگیره توی اجتماع هم بحث و بتبادل نظر کنه،اعتماد به نفس پیدا می کنه.

ی چیز خیلیییییییییییییییی مهم دیگه هم نون حلاله. خیلی روی تربیت تاثیر میذاره.و اینکه تکلیفت با خودت معلوم باشه.

دیگه دیگه پدر و مادر باید مراقب سلامتی خودشون باشه نا ان شاءالله سالیان سال با سلامتی سایه شون بالاسر بچه ها باشه.

تبعیض هم بین بچه ها نذارن. که دودش بعدا تو چشم خودشون میره !

خب چیزای دیگه هم هست که الان حضور ذهن ندارم . ببخشید طولانی شد.

از کانال های مفید ،برنامه های مختلف تلویزیون میشه تا حدودی اطلاعاتو بالا برد.

فکر می کنم تربیت فرزند خیلی کار سختیه و فاصله ی حرف تا عمل بسیاره.

:)

ی چیزای دیگه هم یادم افتاد. خیلی وقتا دیدم بعضیا فکر می کنن بچه دشمنشونه. بچه لج می کنه. بچه ها معصوم تر از اونچه که ما فکر می کنیم هستند. تغییر رفتارای بچه رو به حساب لجاجت نذارید. ببرسی کنید.شاید مریضه ،مشکلی داره و ...

و اینکه پدر و مادرها خدای کوچک بچه ها هستند. اگه ما ازخودمون ناامیدشون کنیم خدایی نکرده تصورشونو از خدا خراب می کنیم.

پدر و مادری که همیشه به خواسته های بچه ش نه میگه غیر مستقیم بهش یاد میده که خداوند هم رحمتش کمه،کمک نمی کنه و ...

ضما از پستتون هم ممنونم.

به عقیده ی من اکثر آقایون متاسفانه تحت تاثیر خانواده و جامعه نیازی به مهارت های تربیت فرزند نمی بینن ، اگه دقت کرده باشید تعداد کسانی که با پدراشون مشکل دارن خیلی بیشتر از تعداد افرادیه که با مادراشون مشکل دارن و علتش هم اینه که متاسفانه پسرای ما معمولا نمی رن به سمت مطالعه درمورد تربیت فرزند و ...

شاید فکر می کنن تربیت به عهده ی مادره.

من از آقایون خواهش میکنم همونقدر که پیگیر فوتبال، سیاست ،نرم افزارهای کامپیوتری و خدایی نکرده فلان بازیگر خوش برو رو و... هستید کمی هم به زندگی واقعی تر بپردازید. 

قدیم اینترنت نبود،پدرها سواد نداشتن و ... ولی الان بخدا خیلی زشته با وجود این همه ابزار هیچ تلاشی برای زندگی بهتر نکنیم.