خدا در قیامت با توانمندان خاص چه برخوردی می کنه ؟

سلام دوستان
در اطرافمون کسانی هستند که به نوعی نقص عضو دارند و از لحاظ جسمانی با بقیه فرق دارند و البته این مسئله باعث میشه در زندگی دنیوی و اجتماعی با مشکلات زیادی مواجه بشوند.
به نظر شما خداوند در آخرت، در عالم برزخ و قیامت چه معامله ای با اون ها می کنه؟ این کمبود و کاستی جسمانی ممکنه در روز حساب و کتاب یک امتیاز براشون محسوب بشه و رسیدگی به اعمالشون راحت تر بشه؟ نظر شما در این مورد چیه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)

می خوام مادر بشم ...

سلام
راستش من و شوهرم 4 ساله با هم ازدواج کردیم و حدودا 30 سالمون هست به خاطر یه سری گرفتاری ها نتونستیم بچه دار بشیم ولی شوهرم میگه الان وقتشه .
میخواستم کسانی که تجربه دارن از اونا استفاده کنم و بدونم آداب و رسومش چیه؟؟؟
آیا طریقه ی نزدیکی هم باید متفاوت باشه لطفا کامل جواب بدید من خیلی استرس دارم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
بارداری و زایمان (۱۱۳ مطلب مشابه)

یادی از امام زمان عج الله (2)

بسم الله الرحمن الرحیم

همانطور که در جلسه‌ ی قبل عرض کردم و یک مقداری هم به نظرم می‌رسد که در این جلسه از آن صحبت کنیم. آن چیزی که کارگشا و راهگشا است و کلید برای رفع موانع فرج و ظهور حضرت ولیعصر (ع) را محقق می‌کند، صرفاً علم و اطلاعات ما نسبت به ایشان نیست. حتی صرفاً معرفت‌های قلبی ما نیست.

آن چیزی که کارگشا هست آن است که ما نسبت به او دردمند شویم و مضطر به او شویم. و آنها ما را می‌رساند به اینکه ما بفهمیم راه فقط اوست. دارو فقط اوست. راه نجات او هست و غیر از او نیست.

بیچاره‌ی او و دردمند او شویم. تنها درمان اوست. اگر ما به چنین نقطه‌ای برسیم، طبق همان آیه‌ی اضطرار که در سوره‌ی نمل، آیه‌ی 61 خداوند متعال فرمود، خداوند جواب شخص مضطر را می‌دهد. «أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء» (نمل/62) گرفتاری، گره‌ها، و مشکلاتشان را رفع می‌کند «وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ» و شما را جانشینان در زمین قرار می‌دهد.

بنابراین آن چیزی که کارگشا است، اوست و در غیر این صورت حرکتی در انسان ایجاد نمی‌شود. صرف علم تنها و معرفت تنها، بدون آن دردمندی شور و گرمی و حرکت و تلاش را برای انسان نمی‌آورد. نیازی را باید آدم در خودش حس کند تا به سمت او برود و حرکت کند.

شما نگاه کنید همانطور که جلسه‌ی قبل عرض کردم شیطان حتی شهود داشت، یعنی عالم بالا را می‌دید. اما چون نیازی در خودش نمی‌دید که در مقابل ولی خدا خضوع کند، در مقابل انسان کامل و در مقابل آدم، خضوع کند، از این جهت خودش را مستغنی می‌دید روی همان استکباری که داشت، وقتی خداوند متعال ملائکه را امر به سجده کرد، شیطان هم در زمره‌ی آنها بود.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مباحث یادی از امام زمان (عج) (۴۶ مطلب مشابه)

در مورد قوز کمر اطلاعاتی دارید ؟

سلام

یک دختر ۲۰ ساله هستم . کمرم یک مقدار قوز داره و گودی کمر هم دارم . همین قوز رو کل سیستم استخوانیه پشتم تاثیر گذاشته .

استخوان پشتیه گردن رو خمیده کرده و شانه ها هم افتاده . البته همه ی اینا نسبتا خفیفن و خیلی شدید نیست .

اما بابتش ، ناراحتم . چون لباسا تو تنم زیباییه کامل ندارن. راهه درمانش چیه ؟ اصلا این امکان هست که کاملا درست بشه ؟ چقدر طول میکشه ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

چرا بعضی پدر مادرها انقدر خود خواهن ؟

سلام

چرا  بعضی پدر مادرها انقدر خود خواهن ؟ چرا به فکر بچه هاشون نیستن؟
همیشه سعی کردم بهشون احترام بذارم ولی دیگه نمیتونم ، نمیدونم پدر مادرای شما هم اینجوریند ،پدر و مادرم  همش سر مسائل بیخود با هم دعوا میکنند، جر و بحث میکنند اصلا با هم نمیسازند همش سر بقیه دعوا میکنند .

هر از چند گاهی یه دعوایی درست میکنند ، من یه دختر بیست و خورده ای ساله هستم که همش باید اونا رو نصیحت کنم همش باید آرومشون کنم ولی دیگه بریدم ، خسته شدم ، به جای اینکه پدر مادرم منو که یه دختر جوون هستم نصیحت کنند من باید این کار و بکنم .

دیگه اعصابم نمیکشه،  داروی اعصاب میخورم و افسردگی گرفتم ، حتی چند بار خواستم خودکشی کنم و خودمو راحت کنم ، ولی نتونستم، روزی هزار بار آرزوی مرگ میکنم دیگه دوستشون ندارم، دلم میخواد فریاد بزنم ، گریه کنم ،دلم برای تنهایی خودم میسوزه ،  حتی خدا هم صدامو نمیشنوه و کاری برام نمیکنه ، خدایاااااااا تا کی باید عذاب بکشم دیگه رمقی برام نمونده ، دیگه نمیخوام به این زندگی نکبتی ادامه بدم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)

ازدواج دختر مسلمان با یک خداناباور

سلام
من 28 سال سن دارم و فارغ التحصیل ارشد شریف هستم. از سال اول دانشگاه هم کار کردم و یک خونه ی کوچیک و یک ماشین معمولی دارم که فکر میکنم برای شروع زندگی مشترک مناسب باشه. اخیرا یکی از دختران فامیل غیر مستقیم به من ابراز علاقه کردن. من هم از این خانوم خوشم میاد و میتونم به عنوان یک گزینه ی ازدواج بهشون فکر کنم اما هنوز هیچ جوابی بهشون ندادم و حتی بهشون نگفتم که من هم علاقه مند هستم بهشون.

من در خانواده ی مسلمان به دنیا اومدم اما خداناباور هستم و اعتقادی به وجود خدا ندارم. اما چون عموما آدم توداری هستم کسی از فامیل این موضوع رو نمیدونه ( البته فامیل نزدیک که رفت و امد دارن میدونن که اهل نماز و روزه نیستم ) . این خانوم هم خودشون اهل نماز خوندن و روزه گرفتن هستن ( به اسلام و مذهب شیعه معتقد هستن ) اما با اعتقادات من به این شکل آشنایی ندارند. حالا سوال هایی که برای من مطرح هست :

1. به نظر شما ازدواج یک مسلمان با یک خداناباور در صورتی که هر دو به هم علاقه مند باشند و به اعتقادات یکدیگر احترام بگذارند صلاح هست؟

2.سوال از دخترای مسلمان : اگه به پسری علاقه مند بشید و بعد بفهمید که ایشون بیخدا هستند، چه واکنشی نشان میدید؟

پانوشت 1 : اینکه من اعتقادی به خدا ندارم، دلیل بر این نیست که ادم بی اخلاقی هستم. من تا الان با هیچ خانومی رابطه ی جنسی نداشتم. علاقه ای به داشتن رابطه ی جنسی بدون عشق نداشتم (و ندارم).
پانوشت 2 : خواهش میکنم از توهین به من و تفکر من و یا تلاش برای اثبات خدا و دین ... خودداری کنید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

برای کوچیکترین مسائل استرس دارم

سلام

من مشکلم اینه زیاد میخندم به تازگی بینی مو عمل کردم وقتی میخندم جای بخیه هام درد میگیره اما اصلا نمیتونم جلو خودمو بگیرم متولد 76 م .

یه مشکل دیگه مم اینه منتظرم ببینم در حق کی کوتاهی کردم بعد از اون عذاب وجدان بگیرم خیلی وضع م خرابه یه مورچه هم نمیتونم اذیت کنم دل م براش میسوزه میگم دردش میاد بکشینیش نمیذارم مامانم سوسک بکشه هر روز سر این منو میندازه گریه

و در آخر فوق العاده استرسیم از الان استرس ماه ها بعد رو دارم. آیا من نرمال هستم.؟ کتابی هس معرفی کنین بخونم؟ عذاب وجدان داره خفه م میکنه عذاب وجدانی که دلیل نداره استرس برای کوچیکترین مسئله

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)

با سرطان درمان شده اگه برم خواستگاری چه جوابی میگیرم ؟

سلام خانوما آقایون

اولا دوستان انقدر غصه نخورید و قدر داشته هاتون رو بدونید مخصوصا سلامتی و پدر و مادر ...
البته بگم این نوع سرطان از درمان پذیر ترین سرطان هاست و با پیگیری هایی که من داشتم اکثرا خوب شدن و رفتن پی زندگیشون و بچه هم دارن !
حالا من با این وضعی که دارم و خوب شدم و زیاد مشکلم حاد نیست ایا برم خواستگاری جواب مثبت میگیرم یا نه ؟؟ میدونید که مردم از اسم سرطان ترس دارن
پس سوال اصلی شد با سرطان درمان شده من اگر برم خواستگاری جواب مثبت میگیرم یا نه ؟
اینم بگم که دوستان حواسشون جمع باشه تا اسیر این بیماری نشن و چکاپ کنن . خدا به من رحم کرد زود متوجه شدم وگرنه یکم کارم سخت میشد . البته من خیلی هم امید داشتم !
بیشتر خانوما جواب بدن و همینطور اقایونی که شرایط مشابه داشتن .

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

به خدا نمیخوام خواهر شوهر بازی در بیارم

سلام..

من بیست سالمه و به غیر از خودم چهار تا خواهر و یه برادر دارم که همشون بزرگتر از خودمن.. دو تا از خواهرام و برادرم ازدواج کردن. دامادامون رو بیشتر از برادرم دوست نداشته باشم کمتر از اون دوست ندارم... تو خانواده ما همیشه ی حس خواهر برادری واقعی بین ما و دامادامون بوده و همیشه هممون تو هر شرایطی پشت هم بودیم.

وقتی دور هم جمع میشدیم خاکی و بی شیله پیله با هم خوش میگذروندیم و هیچوقت با وجود دامادامون حس نکردیم غریبه ای بینمونه و واقعا جزیی از خانوادمونن.

هیچوقت حسادت و چشم و هم چشمی تو خانوادمون جایی نداشته و هیچوقت واسه همدیگه با داشته هامون کلاس نذاشتیم ولی تمام اینایی که گفتم ی استثنا داره و اون هم زن داداشمه...

برادرم بیست و هشت سالشه قدش یک و هشتاد و هفته.. چشمای آبی فوق العاده زیبایی داره ولی اهل دوست دخترا و این چیزا نبود و با همسرش از این طریق که خواهر یکی از هم دانشگاهیای خواهرم بود و به پیشنهاد خواهر و مادرم رفتن خواستگاریش ازدواج کرد..

اینم بگم که ما تهرانیم و زن داداشم ... قدش با کفش پاشنه دو متری به شونه داداشم هم نمیرسه و بعد از ازدواجش فوق العاده چاق شده.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل متفرقه (۷۵۸ مطلب مشابه)

به قسم هایی که شوهرم خورده اعتماد کنم ؟

با سلام.
من الان 4 ساله که ازدواج کردم و یه پسر 20 ماهه دارم، و 10 سال اختلاف سنی داریم شوهرم وکیله و خیلی آبروش براش مهمه. من به خواست خانواده ام ازدواج کردم و شوهرم هم بعد از اینکه به خواستگاری من آمد و جواب رد دادم مجدداً بعد از یک سال شخصاً دوباره من و از خانواده ام خواستگاری کرد.
من در ماه های اول ازدواجم با یکی از هم کلاسی های پسر دوران دانشگاه تا حدودی صحبت میکردیم نه چیزی بیشتر تا اینکه شوهرم متوجه شد و من را مجبور کرد 500 سکه مهریه ام را صلح کنم و میخواست طلاقم دهد تا مهرم را صلح کردم دیگه اسمی از طلاق نیاورد و گفت بهت یه فرصت میدم و منم که دیگه کم کم به شوهرم علاقه مند شده بودم دیگه با کسی صحبت نکردم .
تا اینکه شماره هایی روی گوشیش میدیدم که خودش میگفت موکلا و بعد فهمیدم دوست دوران مجردیش دوباره بهش زنگ میزنه بعد از یک سال از ازدواجمون تصمیم گرفتیم با رژیم غذایی بچه دار بشیم و حتی شوهرم با من رژیم گرفت بعد از مدتی که پسرم به دنیا اومد و 14 ماهش بود توی ماشینش اونم اتفاقی یه گوشی پیدا کردم و شماره کسی رو توش دیدم که گاهی اوقات به گوشیش زنگ میزد و ازش میپرسیدم کیه قسم جلاله میخورد که من اصلا باهاش حرف نمیزنم و اس ام اس های عاشقانه بینشون رد و بدل شده بود و اون خانم راه کار هایی به شوهر من پیشنهاد کرده بود که مثلاً کتکش بزن یا باهاش سکس نداشته باش که زود تر طلاق بخواد ازت
و اون خانم هم با من تماس گرفت و میگفت ما سه سال قبل از ازدواج شما با هم دوست بودیم تا اینکه شوهر من باهاش رابطه اش رو قطع کرده و بعد از ازدواج من مجدداً رفته سراغش و از اینکه با من ازدواج کرده اظهار پشیمانی کرده .
ازش خواسته که دوباره باهاش حرف بزنه ازش که پرسیدم این چیه خودش همه چیو حاشا میکنه و میگه من اگه اونو میخواستم قبل از تو میرفتم خواستگاری اون،  بعد از اینکه مهریه رو بخشیدی طلاقت میدادم، یا اگه نمیخواستمت ازت بچه نمیخواستم. و پیش خودم فکر میکنم چون آدم خیلی مغروریه و از آبروش میترسه شاید اون خانم تهدیدش کرده که اگه باهام حرف نزنی تو کانون وکلا یا پیش مردم آبروت و میبرم .
اونم از ترسش حرف زده تا خود دختره خسته بشه چون به هیچ کدوم از حرف های دختره گوش نداده بود و رابطه ما با هم خیلی خوب بود و دست رو قرآن گذاشت و ارواح مادرش رو قسم خورد که غیر از تو هیچ زنی تو زندگیم نسبت ،با این وجود ترس از اینکه دوباره با اون زنه حرف بزنه داره دیوانه ام میکنه، من الان باید چیکار کنم؟  بهش اعتماد کنم یا به نظر شما هنوز با اون خانم در ارتباطه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) مسائل زناشویی خانم ها (۵۴۹ مطلب مشابه)

چیکار کنم که به مامانم بی احترامی نکنم؟

سلام من مادر و پدرم خدا رو شکر زندن
مشکلم اینه که وقتی دعوام میشه باهاشون بهشون فحش میدم: ( مخصوصا با مادرم
مامان و بابام رابطه ی خوبی با هم ندارن و تا الانم که پنجاه سالشونه نشده یه ماه حرف از طلاق نباشه بینشون...!
مامانمم مهریشو گذاشته اجرا و کلشو گرفته!
تو این جریانات بین درگیری ها و دادگاه رفتنا و اینا وسط دعواها کلی دعوا و فحش و این چیزا بینمون اتفاق افتاده
هنوزم این دعوا ها ادامه داره...
منم دلم نمیخواد با مادرم دهن به دهن شم
نمیدونم وقتی داره از مشکلاتش بمن میگه چکار کنم که هم اعصاب خودم خورد نشه نه خودش...
مثلا میاد پیشم میگه بابا پول فلان طبقه رو نریخته به حسابم و شماره قاضی رو پیدا کن زنگ بزنم به قاضی که زنگ بزنه به پدرت و بگه پولمو بده... قاضی مثلا دوست بابامه
منم که میگم برا چی شماره رو در بیارم که آبرومونو ببری... اونم هزار تا نفرین و فحش بهم میده...
یا مثلا بعضی وقتا با بابام میشینن و منو مسخره میکنن و میخندن منم اعصابم خورد میشه یه چیزی بهشون میگم... مثلا میگن چقد میخوابی یا چقد تنبلی و ازین حرفا... خیلیاشم الکیه
اینجا درست ننتونستم رابطمو باهاشون توصیف کنم ولی در کل راه حل بگین برای اینکه تو دعوا باهاشون احترامشون حفظ بشه و حتی احترامم بذارم!!!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)

اگه جای من بودین چه می کردین؟

سلام
من دختری  25 ساله از خطه ی شمال و دانشجوی ارشد حقوق شهید بهشتی تهران هستم. هم زمان استخدام یکی از ادارات شمال کشور هم هستم. سال 91 آزمون دادم و 93 استخدام شدم!!!
حالا این ترم 2، 3 روز در هفته کلاس دارم . ترم قبل به خاطر رفت و آمد هام و حجم درسا واقعا به لحاظ روحی فشار زیادی رو تحمل کردم.
اگه جای من بودین 4 ماه مرخصی بدون حقوق می گرفتین و با خیال راحت از امکانات دانشگاه و تهران استفاده می کردین یا سعی می کردین کار و درس رو با تموم مشقات و فشارهای روحی و جسمی (کسری خواب 4 ماهه . ...) با هم تحمل کنین.
راستش با مرخصی بدون حقوق، اداره هیچ تعهدی به حفظ پست من نداره و بعد برگشتنم ممکنه یکی دیگه بیاد جای من و به من پست دیگه ای بدن.

حتی در بدترین حالت ممکنه تا  تقریبا پایان اسفند که پایان قراردادمه پست خالی نباشه من بی کار شم البته من تلفنی که با سازمان صحبت کردم گفتن  کس دیگه ای نمیارن جات یا یه پست هم تراز می دیم
ولی حتی اگه کس دیگه ای جای من نیاد من بابت کارای معوقه ام دچار عذاب و جدان می شم نمی خوام کارای من بیفته دوش کسیه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه) کسب و کار (۵۷۶ مطلب مشابه)

سوال از مجردین بالای 30 سال در مورد سن همسر آینده اون ها

سلام

لطفا خانوم ها و آقایون بالای 30 سال مجرد جواب بدن.
1- خانومهای 30 ساله مجرد : حاضرید با کسی که از خودتون کوچکتره ازدواج کنید؟
2- آقایون 30 ساله مجرد : ترجیح میدید همسر آیندتون در چه رنج سنی باشه؟
3- خانومها و آقایون : چه مسئله یا مسائلی هست که باعث میشه سن خیلی براتون مهم نباشه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)

مثل گنجشکی هستم که افتادم توی تورش

سلام

یه مشکل جدی برام پیش اومده خواهشا فکر کنین دارین به خواهرتون نصیحت می کنین، منو راهنمایی کنین.

خلاصه مشکلم :  یه آقای متاهل ظاهرا متشخص که مدیر یک موسسه خصوصی هستن  به من پیشنهاد ازدواج دادن و  میخوان همسر اول رو با دو فرزندش طلاق بدن. چون به خاطر پایان نامه مجبورم اونجا باشم داره از این شرایطم سو استفاده میکنه.
بحث یه جاهایی به صیغه و ... میکشه اما مساله من فقط اینه ، با شرایطی که دارم چطور بهش جواب بدم ؟

دوستان  من کاری به قانونی بودن ، اخلاقی بودن و یا شرعی بودن درخواست این آقا ندارم  و اصلا از این چیزها سر در نمیارم فقط به من بگید توی این موقعیت من چه کار کنم که اولا خشمم فروکش کنه ثانیا چطور به کار پایان نامه ام برسم؟ بازم برم اونجا؟ چه برخوردی کنم که دست از سر من بر داره، الان مثل گنجشکی هستم که افتادم توی تورش... نمی تونم تمرکز کنم و فقط خودمو لعنت میکنم. من چه اشتباهی کردم؟ اصلا دلم نمیخواد زندگی یک نفر رو خراب کنم. گاهی فکر میکنم با حلقه برم پیشش و بگم ازدواج کردم ولی ممکنه خبر پخش بشه و جلوی موقعیت های ازدواج خودم رو بگیرم... بدجوری داغونم...

فقط این موسسه این کار رو انجام میده. هر تغییری در پایان نامه ام ایجاد کنم یعنی تغییر کامل موضوع و نوشتن مجدد پروپزال , باید همه چیز از اول شروع کنم. یعنی یک سال و نیم کامل عقب می افتم.
چرا باید به خاطر چنین مردی این کار رو انجام بدم. مگه من چه گناهی کردم.
به استاد راهنمام بگم حرفم رو قبول نمی کنه, فکر می کنن من بهونه میارم و مشکل از خودمه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه)

چند سالی میشه که حوصله خیلی کارها رو ندارم

سلام

من پسری هستم 27 ساله حدود چند سالی میشه که حوصله خیلی کارها رو ندارم مثل مسافرت رفتن، شرکت در بیشتر مهمونی ها، سینما رفتن، استخر و ورزش و ...

و هر وقت کسی پیشنهاد میده بهونه ای میارم که نرم مثلا آخرین بار: دورهمی بچه های دانشگاه بود که حوصله نداشتم.
بعضی مواقع دیگه تو رودربایستی قرار میگیرم میرم ولی اصلا بهم خوش نمیگذره . خیلی حس بدی دارم. انگار بدنم شل شده حتی بعضی وقت ها حوصله یه مسیر درون شهری هم ندارم.
راستی من آدم اجتماعی هستم و اینکه اجتماع گریز نیستم یا مثلا خیلی غمگین نیستم بعضی جاها هم سر زنده و شادم ولی اصلا نمیفهمم چم شده.
کسی هست اینطوری شده باشه؟ چه کار میشه کرد ؟ دوست دارم از این حالت در بیام، چه کار کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)