سلام به همه دوستان
از بچگی به دلیل مسائلی همیشه کم حرف و خجالتی بودم ، طوری که اکثرا بهم میگفتن چرا حرف نمیزنی و من نمیدونستم وقتی به یکی میگی حرف بزن دقیقا باید در مورد چی حرف بزنه! تو خانواده ما همیشه بحث و جدل بود الانم هست کمتر که نشده هیچ حتی بدتر هم شده.
من پدر و مادرم رو مدام در حال تو سر و کله همدیگه زدن دیدم ، فرصت اینو نداشتیم که باهم حرف بزنیم تا بخوام یه چیزی ازشون یاد بگیرم و بدونم باید چطور رفتار کنم. وقتی مهمون میومد خونمون از ترس قایم میشدم چون جرات روبرو شدن باهاشون و حرف زدن نداشتم . همیشه از مهمونی دادن فراری بودم، تو مدرسه کم حرفترین بودم، تو دانشگاه کم حرف بودم، ترینش رو ننوشتم چون تو دانشگاه یکم اوضاعم بهتر شد و الان هم خیلی بهتر شدم و مشکلم فقط مربوط میشه به حضور در اجتماعات.
با این حال این مساله همیشه همراهمه ،وقتی وارد یه جمعی میشم که همه غریبه ان ناخوداگاه دچار این مشکل همیشگیم میشم ،حس میکنم وقتی تلقین میکنم به خودم که من مشکل دارم در ارتباط برقرار کردن دیگران هم همین حس رو در موردم پیدا میکنن و سمتم نمیان...
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)